Ineens wilde ik van de luiers af. Naast het feit dat het gewoon veel geld kost waar ik liever andere dingen van doe met de kinderen, was ik het ook gewoon beu om steeds die poepluiers te verschonen. Fee is 2 jaar en 4 maanden, ze lijkt aan de voorwaarden te voldoen om ermee aan de slag te gaan, het is zomer en ik heb 6 weken vakantie. Een idealer moment is er eigenlijk niet. Dus ik ging ervoor.
Inhoudsopgave
Zo ging het bij de andere drie
Nu ben ik inmiddels natuurlijk best wel ervaren, want het is me gelukt er al 3 zindelijk te krijgen. Bij Sterre ging dat heel gemakkelijk. Zij was overdag zindelijk met 2 jaar en ’s nachts met 2,5. Het kostte weinig moeite, ik geloof dat ze het na een paar dagen al door had. Yuren was als eerste ’s nachts zindelijk, daarna overdag met plassen met ontlasting duurde echt heel lang. Hij was pas 4,5 toen hij dat ineens door had. Daarvoor had ik de hele trukendoos natuurlijk al open gehad, maar een beloningssysteem met lego was uiteindelijk waardoor het hem lukte. Lenthe was ook makkelijk en vlot en ongeveer dezelfde leeftijd als Sterre.
De start
Ik begon op maandagochtend, de eerste zomervakantiedag. Het was mooi weer en Fee liep lekker rond in een jurkje. Ze wilde echter niet op het potje, dan begon ze te gillen. Wat ik ook probeerde, ik kreeg haar er met geen mogelijkheid op. Ondertussen deed ze wel ongeveer elke 3 kwartier ergens in huis of in de tuin een plasje. Ik had het vooral druk met dweilen, wassen en haar proberen te overtuigen dat de plasjes op het potje moesten. Zonder succes overigens.
De volgende twee dagen
Op dinsdag en woensdag ging het eigenlijk een beetje hetzelfde, maar langzaamaan kwam er een doorbraak in het weigeren van het potje. Ik had een hele stapel boeken neergelegd bij het potje en stelde steeds voor om voor te lezen. Dat wilde ze wel, maar niet op het potje. Ik wilde het alleen wèl op het potje. Ergens had ik gelezen dat het belangrijk is om als ouder geduldig, overtuigend en volhardend te zijn, dus ik besloot niet toe te geven. Uiteindelijk ging ze overstag en wilde ze wel een boekje lezen op het potje. Er kwam geen plasje, maar ze zat rustig. De plasjes deed ze onverminderd in haar onderbroek, maar ze kwam het wel zeggen. Wat me ook opviel, was dat er meer tijd tussen de plasjes kwam. Niet meer ieder kwartier, maar elke 3 uur. Ik vond het genoeg vooruitgang om door te zetten.
De vierde dag
Donderdagochtend was ze uit bed, had bij mij aan de borst een paar slokjes gedronken en ging toen mee naar beneden. Ik pakte direct het potje en een boekje en ging met haar zitten. Al na een paar seconden zei ze: ja! Lukt wel! En ja hoor, een heel mooi plasje zat er in het potje. Natuurlijk werden er foto’s gemaakt, ging de vlag uit, werden de oma’s gebeld en kreeg ze een snoepje om het te vieren. We gingen ook samen het plasje in de wc gooien, net als in het boekje over Lotje op het Potje. Die hele dag ging het behoorlijk goed, op 1 klein ongelukje na. Soms zei ze: mama, heb in onderbroek geplast. Maar als ik dan keek waren het een paar druppels en kon ik haar alsnog de rest van de plas op het potje laten doen. Ze was steeds supertrots en was het snoepje ook niet vergeten: zodra ze een plasje deed liep ze naar de snoeppot.
De vijfde, zesde en zevende dag
De rest van de week ging het eigenlijk heel goed. Bijna geen ongelukjes meer, behalve toen we zondag op een feestje waren en ze zo druk aan het spelen was dat ze er niet aan dacht. Ze kwam het wel zeggen als ze een ongelukje had. Toen we zaterdag gingen bowlen deed ze daar zelfs een plasje op de wc. Na de nacht heeft ze regelmatig ook een droge leuker, maar nog niet iedere keer.
De achtste dag
Het poepen lukt nog niet. De hele week deed ze dit eigenlijk net na het middagslaapje in haar luier. Op maandag poepte ze ’s morgens vroeg in haar onderbroek, dus dat hebben we samen schoongemaakt. Ik vind dat lastiger te monitoren, omdat ze vaak wegkruipt als ze dat gaat doen en ik het dan bijna altijd te laat door heb. Tijdens het middagslaapje heb ik haar geen luier meer aangedaan, maar wel een handdoek in haar bed gelegd voor als het mis gaat. Gelukkig ging het niet mis, dus dat lijkt ze ook door te hebben.
Ook beginnen?
Wil jij ook met zindelijkheidstraining beginnen? Het kan vanaf ongeveer 2 jaar (soms zelfs eerder als je er echt de tijd voor hebt). Het is belangrijk dat je kindje kan lopen, communiceren en eventueel al kan aangeven dat het een plasje of een poepje doet. Dat laatste kun je ze echter ook aanleveren, dus dat is geen must.
Niet te lang proberen
Als je na een week intensief en consequent proberen geen vooruitgang ziet, is het waarschijnlijk nog te vroeg. Stop dan weer een paar weken en probeer het na 2 maanden nog eens. Grote kans dat het dan ineens wèl lukt.
Meer lezen?
Ik heb voor Fee een aantal boekjes gebruikt om uit voor te lezen, te weten:
–De eend op de pot
–Mag ik eens in je luier kijken
–Liselotje op het potje
–Op het potje
–Potje
Voor informatie over hoe je een kindje zindelijk kunt maken heb ik het waardevolle boekje “Zindelijk maken is kinderspel” gebruikt. Dit staat vol handige tips waar ik echt veel aan gehad heb. Er staat op de kaft dat het al vanaf anderhalf kan. Dat geloof ik wel, maar dan moet je wel echt de hele dag ermee bezig zijn. Toen Fee anderhalf was, moest ik gewoon 3 dagen per week werken en ik had het gevoel dat het dan niet lukte. De vakantie was dus een beter moment voor mij. Ik had dit boek al een poos geleden gelezen, maar ik wilde er pas over schrijven als het me ook echt gelukt was om Fee zindelijk te krijgen. En dat is nu!
Voor wie het ook gaat proberen: succes en hou vol! Soms duurt het een week of zelfs twee, maar als je er doorheen bent is het zo ontzettend fijn.
