Sterre koos in de kinderboekenweek van 2018 het boek Lampje van Annet Schaap. Over dit boek hoorde ik zoveel positieve verhalen, dat ik er erg nieuwsgierig naar was geworden. Het werd zelfs vergeleken met Kruistocht in Spijkerbroek en het zou een nieuwe klassieker worden. Ik wilde het dus ook lezen, en dat deed ik van de week. In deze blog dus een review van het boek Lampje. Wat vind ik van het boek? Is het zo mooi als ik dacht? Is het de moeite waard om iemand cadeau te doen?
Inhoudsopgave
Het begin…
Het boek Lampje begint meteen spannend. In het eerste hoofdstuk lees je dat Lampje, die eigenlijk Emilia heet, elke avond naar boven moet lopen in haar huis, de vuurtoren. Daar steekt ze met lucifers de lamp aan, zodat de schepen ’s nachts niet tegen de rots aan varen die in de baai ligt. Haar vader heeft maar 1 been. Hij weigert om daar hulpmiddelen voor te gebruiken, dus hij kan dat zelf niet. Haar moeder is overleden. Lampje ontdekt dat de lucifers op zijn, ze is vergeten nieuwe te halen en die avond stormt het. Ze haalt de lucifers, maar op de terugweg waaien ze uit haar handen, de zee in. Ze kan het licht in de vuurtoren niet aansteken en die nacht vaart er een schip op een rots, met alle gevolgen van dien…
Review van het boek Lampje
Door het spannende begin zit je er meteen in. Je leert Lampje kennen, maar ontdekt ook dat de vader van Lampje aan de drank verslaafd is en eigenlijk niet zo goed voor Lampje kan zorgen. Wat volgt is een sprookjesachtig verhaal, vol onverwachte wendingen en bijzondere personages. Het grenst allemaal aan de werkelijkheid, maar precies zoals het beschreven is kan het niet echt gebeurd zijn. Zo komt er namelijk een jongen in het verhaal voor die geboren is met een vergroeiing aan zijn benen, waardoor hij op een zeemeermin lijkt. Dat kan natuurlijk wel, maar wat vervolgens niet kan is dat hij ontzettend goed blijkt te kunnen zwemmen en zelfs onder water adem kan halen. Zo komen er nog wat gekkigheden in voor, waarvan je weet dat het niet zo gebeurd kan zijn. Het is dus wel echt een fantasie verhaal.
Door de ogen van een kind
Ik vond het op sommige stukken een beetje vergelijkbaar met Deesje van Joke van Leeuwen. Ook dat verhaal is door kinderogen verteld, waardoor je beseft dat niet alles echt zo gebeurd kan zijn. Kinderen beleven sommige dingen heel anders dan volwassenen. Een wapperend gordijn kan al een monster zijn bijvoorbeeld. Ik vond het als volwassene een mooi boek om te lezen. Je kunt er eigenlijk niet in stoppen, ik had het dan ook in een dag uit (na flink doorlezen). Dat is ook wel het leukste, want dan zit je er helemaal in.
Ervaring van Sterre
Sterre vond het een prachtig boek. Toch las zij het niet in één dag uit. Ze deed er twee weken over en was tussendoor ook nog in een ander boek bezig. Dat doet ze wel vaker trouwens. Sterre vond het einde een beetje raar en ik snap wel wat ze bedoelt. Dat komt ook, omdat er dan meerdere verhalen door elkaar heen lopen. De beleving van Lampje, de beleving van haar vader, een stukje heden en verleden door elkaar. Ook is het einde van het boek heel sprookjesachtig, waardoor je eigenlijk een beetje een onbevredigd gevoel er aan overhoudt, omdat het niet echt gebeurd kan zijn. Aan de andere kant maakt dat het verhaal juist ook wel extra bijzonder en anders dan anders.
Eindconclusie review van het boek Lampje
Wij vinden het boek een aanrader. Zowel Sterre als ik vinden het een mooi boek dat je gelezen moet hebben. Het is aan te raden vanaf ongeveer 8 jaar. Ik heb wel gehoord dat jongens het wat minder leuk vinden dan meisjes. Yuren heeft het bij ons nog niet gelezen, dus die mening kan ik niet meenemen in deze review. Het boek is te koop via bol.com voor €16,99 en is een leuke tip voor onder de kerstboom of als verjaardagscadeau voor iemand.
