Iedereen heeft wel zo’n momentje dat je denkt: ai, dit had echt even anders gemoeten. Dat je iets heel doms doet, en je echt voor gek staat. Als je geluk hebt niet voor al te veel mensen, en zijn de gevolgen niet zo heel groot. Als je pech hebt… nou ja, dan zul je het je nog lang heugen. Ik had een paar maanden geleden ook zo’n momentje. Ik heb het inmiddels al aan wat mensen verteld, en die hebben er erg om gelachen. Ik kan er gelukkig zelf ook om lachen, vooral omdat ik steeds denk: het had nog veel erger kunnen zijn. Maar goed, ik ga ‘m jullie vertellen. Mijn grootste blunder.
Inhoudsopgave
De situatie
Het is nog niet zo lang geleden, ergens begin 2018. Mijn buurvrouw was die week opgenomen in het ziekenhuis met buikklachten, en het was onduidelijk wat er precies aan de hand was. Ze maakte zich zorgen, logisch. Af en toe appten we even over hoe het met haar ging. Ondertussen ging voor mij het leven door natuurlijk, dus druk met de kinderen, huishouden, werk en sporten. Die betreffende dag was best hectisch, want ik had allerlei afspraken en wilde per se in mijn lunchpauze even naar de sportschool. Dat deed ik dus ook. Wetende dat ik daarna heel snel moest douchen, mijn boterham in de auto moest opeten, want ik had ’s middags weer een afspraak. Je snapt: alle ingrediënten voor mijn grootste blunder waren aanwezig 🙂
Sporten en appen
Na het sporten was ik aan het appen met de buurvrouw over een bacterie (campylo bacter) die ik ooit heb gehad. Ik vroeg me af of zij misschien hetzelfde had, ik ben daar namelijk ook heel erg ziek van geweest en zelfs in het ziekenhuis terecht gekomen. De symptomen kwamen overeen. Zij had daar echter al uitslag van gehad, en dat zou het niet zijn. Omdat er wat dingen onduidelijk over waren, appte ik een bevriende maag-darm-lever arts. Hij antwoordde meteen, en zo werd mij het een en ander duidelijk.
Mijn grootste blunder
Oke, daar komt ie. Terwijl ik in de badkamer mijn sportkleren stond uit te trekken om even snel onder de douche te springen, wilde ik de buurvrouw laten weten wat het antwoord was van de bevriende arts. Ik kon me immers voorstellen dat ze dat antwoord best wilde weten, maar ja, ik was ook druk en had haast enzo. Snel typte ik een appje naar haar en sprong onder de douche. Mijn iPhone zette ik tegen de wasbak. Ineens hoorde ik gepraat en dat kon ik niet plaatsen. Dus ik opende de douchedeur en terwijl ik in mijn nakie vol voor mijn iPhone stond, zag ik de buurvrouw in haar ziekenhuisbed liggen.
Videobellen
Mijn hersenen registreerden razendsnel dat ik kennelijk per ongeluk videobellen had aangezet. Mijn buurvrouw, die in haar ziekenhuisbed toch niks beters te doen had, nam nog op ook en begon vrolijk tegen me te praten. Uit alle macht probeerde ik het gesprek te stoppen, maar natuurlijk liep mijn iPhone vast! Ik kreeg het niet uit! Snel richtte ik mijn telefoon met de camera naar het plafond. Ik hoorde mijn buurvrouw nog zeggen: ik zie er niet uit, ziek en onopgemaakt! Dat vond ik eigenlijk best hilarisch, dat zij zich daar druk over maakte, terwijl ik poedelnaakt voor de camera stond.
Hard gelachen
Achteraf bleek gelukkig dat ze niet had kunnen plaatsen wat ze zag. Zij verwachtte natuurlijk ook niet dat ik in de badkamer stond te douchen midden op de dag, en daarna hield ik de camera natuurlijk gauw naar het plafond. We hebben er in elk geval smakelijk om gelachen achteraf. En ik heb iets geleerd: ik ga nooit, maar dan ook nooit meer snel een appje naar iemand sturen als ik onder de douche ga 🙂
