Ik ben al ruim 8 jaar (met enige tussenpozen) aan het kolven. Bij ieder kind houd ik dan ongeveer 1 jaar vol op mijn werk. Daarna stop ik met kolven. Ik voed nog wel, maar alleen als ik thuis ben. Ik vind dat ik mezelf dus wel een “ervaren kolver” mag noemen. Toch?
Ik gebruik al jaren dezelfde kolf. In het begin elektrisch, later ging ik over op de handkolf. Toen ik een telefoontje kreeg met de vraag of ik de Difrax Breast to Baby kolf wilde testen ging ik daar graag op in. Ik ben altijd al benieuwd geweest naar andere kolven. Misschien werken ze wel veel beter dan de mijne?
Anders
Ik ontving de kolf al snel. Vanwege mijn nieuwsgierigheid maakte ik de doos snel open. De kolf ziet er qua design heel goed uit. Ik wilde het meteen uitproberen. Helaas bleek het in elkaar zetten van de kolf echt mijn aandacht nodig te hebben. Het zag er allemaal totaal anders uit dan ik gewend was. Van de losse onderdelen snapte ik ook niet meteen waar ze hoorden, dus ik besloot me er toch later maar in te verdiepen, als ik meer tijd had.
Toen dat moment eenmaal was aangebroken, vond ik het best puzzelen om alles op de goede plek te krijgen. Het instructieboekje is duidelijk, maar het zijn gewoon veel onderdelen die in elkaar gedraaid of gezet moeten. Eenmaal gelukt ging ik aan de slag. De Difrax B2B kolf heeft een speciale stand om de toeschietreflex op te wekken. Nu heb ik daar altijd moeite mee, dus ik was benieuwd of het werkte. Helaas. Na 5 minuten kwam er nog geen melk, dus ik besloot de syntocynon die ik normaal ook altijd gebruik erbij te pakken. Met deze neusspray heb ik binnen een minuut een toeschietreflex en het kolven kon beginnen.
Ervaring
Eindelijk, de kolf loopt. Niet zo hard, trouwens. Ik zie steeds een paar druppeltjes in het flesje vallen. Ik heb het gevoel dat de kracht niet groot genoeg is om de melk die de kolf uit mijn borst haalt, door het slangetje naar het flesje te krijgen. Net of er niet genoeg druk is. Gelukkig zijn er meerdere standen en ik zet de kolf op de hoogste stand. Ik voel en merk iets verschil. Na 20 minuten heb ik rond de 90 cc. Dat is voor mijn doen weinig. Normaal kolf ik in een kwartier zo’n 160 cc. Ik besluit het die week nog een paar keer te proberen, en laat er exact evenveel tijd tussen als ik doe met mijn handkolf. Het resultaat blijft hetzelfde.
Ik neem contact op met de klantenservice. Die zijn heel welwillend en sturen mij direct een aantal nieuwe onderdelen op. Het zou kunnen dat er ergens een lek zit en dat hij daardoor minder druk geeft. Ik heb de onderdelen al na een dag in huis. Super! Het scheelt inderdaad. De 160 cc haal ik niet, maar ik kolf nu wel beter.
Conclusie
De Difrax B2B kolf heeft een prachtig design. Hij belooft stil te zijn, en dat is hij ook. Dat hij naast stroom tevens met batterijen te gebruiken is, is een pluspunt. Dat je je handen vrij hebt ook. Je kunt gewoon door blijven werken achter je laptop en de kolf doet het werk.
De toeschietreflex opwekken lukt bij mij niet met deze kolf. Ook niet met mijn andere kolf trouwens. Dus dat ligt waarschijnlijk gewoon aan mij. De hoeveelheid gekolfde melk is stukken minder dan ik gewend ben. Dat vind ik wel een nadeel. Toch kan ik me voorstellen dat iemand die van het begin af aan met deze kolf gaat kolven hier geen last van heeft.
De flesjes zijn trouwens fijn. Fee drinkt er makkelijk uit. Klein speentje, goede vorm om vast te houden. Zou ik deze kolf zelf kopen? Nee. Voornamelijk omdat ik toch iets minder melk kolf dan met mijn handkolf. Desondanks vind ik het wel heel handig dat je je handen vrij hebt. Dus in sommige gevallen is dat dan wel handig. Voor iemand die nog geen ervaring heeft, is dit een prima kolf. Hij werkt handig en je hebt immers niet de ervaring dat je met een andere kolf meer zou kolven. Handsfree is echt een pluspunt.
Wat jou jij kiezen? Liever meer melk, maar geen handen vrij? Of ga je voor gemak en maakt de hoeveelheid die je kolft per keer je niet zoveel uit?
