Ken je dat? Je ziet een ge-wel-dig jurkje voor een van je dochters. Je bent er helemaal verliefd op. Ook al is het duur, je bent bereid het er voor uit te geven, want het is werkelijk fantastisch! In de veronderstelling dat ook je dochter het vast en zeker helemaal te gek zal vinden, draai je enthousiast de laptop haar kant op. “Kijk, dit jurkje wil mama voor jou kopen”.
Ze trekt een blik alsof je haar een soepjurk van haar overgrootmoeder laat zien. “Die jurk? Die ga ik ècht niet aantrekken. Nooit van mijn leven. Die is zo stom!”
Je enthousiasme spat als een zeepbel uiteen. Ze wil ‘m niet. ZE WIL ‘M NIET!! Hoe kan dat nou? Hij is zò gaaf? Voorzichtig probeer je haar te overtuigen hoe leuk hij is. De kleur staat haar goed. De print is origineel, die heeft echt niemand. Het model zal haar heel goed staan, want hij is heel mooi getailleerd en smal enzo.
Maar ze heeft haar keuze gemaakt. Ze wil ‘m niet. Je kunt je geld beter niet uitgeven, want ze gaat ‘m echt niet dragen.
Nu dacht ik dat jongens minder lastig waren. Gelukkig heb ik er daar ook 1 van. Ik dacht: daar koop je gewoon kleren voor en die boeit het verder niks. Boy, was I wrong….
Ik moet toegeven dat hij iets had gezegd over een stoere trui met capuchon. Nou ben ik niet zo van de capuchons, dus ik had dat niet onthouden. En een geweldig leuke gebreide trui voor hem gekocht. Zo’n warme. Die zie je bijna niet, dus ik was er flink mee in mijn nopjes. Heerlijk voor de winter. Op een spijkerbroek ofzo.
Toen de kleren per post arriveerden, gingen de meisjes meteen in de weer met hun roze en paarse jurken. En stippen leggings. Maar Yuren smeet zijn trui zo in de hoek. “Ik had toch gezegd dat ik een stoere met een capuchon wou?”
Afijn. Dat online shoppen en gewoon maar in mijn virtuele winkelwagentje laden is ook verleden tijd. Die trui was namelijk best duur en ik weet nu al: die gaat ligt de hele winter werkloos in de kast. Volgend jaar verkoop ik ‘m wel weer voor 1/4 van de prijs via twitter ofzo. “Zo goed als nieuw”. Wat dan eigenlijk gewoon “nieuw” betekent. Ongedragen. Maar wel van vorig seizoen.
Binnenkort maar eens op zoek naar zo’n capuchon-ding….
Zijn jullie kinderen ook zo kritisch? En hoe ga je daar mee om?
Ja zeker wel kritisch ook hier. Over het algemeen zijn alle jurken, rokjes, leggings en nu ook maillots helemaal oké. Bij broeken wordt Lieve altijd terughoudender maar die heeft ze ook genoeg en vind ik voor school ook zoveel makkelijker… (Jurkjes zijn vaak de wat bijzondere duurdere uitgave en bewaar ik voor weekenden/feestjes oid)
Broeken staan haar juist zo goed -vind ik- met haar stoerdere smalle lijfje en dan korte laarsjes of coole gympen…
Lieve kan altijd erg goed tijdens aankleden toch nog na (deels) zelf gekozen te hebben, willen switchen van outfit. En dat is iets waar ik bij net wakker worden niet goed tegen kan. Ik leg vaak wat klaar en doordat ik weet dat ze graag eigen wil en keus heeft, kan ze kiezen uit (delen van) 2 setjes. Van het dan toch nog willen veranderen word ik erg chagrijnig. De ene keer boos en het mag gewoon niet meer (gezien tijd of de keus die ze al gemaakt had te leren accepteren) en een andere keer zeg ik ‘ik laat je anders word ik er boos van, ik zie je beneden wel’…uiteindelijk helpt dat het meest. Zij die vrijheid en eigen keusbeleving en ik er niet bovenop dus geen irritatie.
Ik koop geen kleding meer voor zonder dat ze ‘akkoord’ gegeven hebben. Anders ligt het inderdaad het hele seizoen ongedragen in de kast. En dat zijn ze nog maar 4 en 6….. Ik had nog een trui voor zoon (4) liggen van vorig jaar, toen wat aan de ruime kant. Dus ik dacht we gaan hem weer eens te voorschijn halen. Wrong! ‘Die wil ik toch niet’. Hij was het nog niet vergeten helaas. Wat ik nog het ergste vind is dat ik vorig jaar nog niet verstandig genoeg was, of beter gezegd eigenwijs haha. En dus heb ik voor zoon nog heel wat truien liggen die hij vorig jaar niet aan wilde trekken. En ik de hoop had dat hij ze dit jaar wel aan zou doen. Maar vanmorgen werd ik weer even met mijn neus op de feiten gedrukt. Hij gaat het gewoon niet aantrekken….
Dochter idem. Het moet, strak zitten maar weer niet te strak, zeker niet te wijd. Niet te opvallend, maar mag dan weer wel knalroze, geen broeken (stiekem heb ik er toch weer een gekocht, hoewel de spijkerbroeken van het voorjaar nog ongedragen in de kast liggen). En ga zo maar door.
Dus ja, hier ook erg kieskeurige kinderen op het gebied van kleding. En ik heb ook nog niet het idee dat het een fase is haha.