Er is weer een jaar voorbij, we nemen vandaag afscheid van 2021 en beginnen aan 2022. Het was, opnieuw, een raar jaar. Toch ben ik dankbaar dat we dit jaar geen heftige dingen meemaakten. Het sudderde een beetje voort en dat was oke. Het hoogtepunt van het jaar was voor mij toch wel onze maand in Polen. Die maand voelde als normaal: iedereen gezond, er was amper corona en geen gedoe met qr codes. We hebben prachtige dingen gezien en beleefd met elkaar en dat was dik genieten. Het minst leuke van dit jaar vind ik het laatste kwartaal, toen er zo’n enorme polarisatie ontstond in de maatschappij. Dat neem ik onze politiek, die dit naar mijn idee echt aangewakkerd heeft, enorm kwalijk. Toch blijf ik hopen dat ook dit weer voorbij gaat. Er zal echt nog wel een lastige tijd aankomen met 2g enzo, maar ik hoop dat ook dat tijdelijk is en we straks toch een fijne zomer kunnen hebben.
Lees ook: jaaroverzicht 2022
Inhoudsopgave
Januari
De eerste maand van het jaar was koud! Het had gesneeuwd in Limburg, dus reden we er heen met de auto toen we in de lockdown zaten en boekten een huisje bij Landal Hoog Vaals. We wisselden thuiswerken en thuisonderwijs af met fijne wandelingen in de modder, bezochten wijnhuizen en lieten eten bezorgen. Onze vogel Pip moest nog een beetje aan ons wennen, maar werd al steeds tammer. Hij was mee op vakantie in een speciaal reiskooitje en dat ging prima. Fee had haar eerste tand eruit (er zouden er nog vele volgen dit jaar) en we kregen ook in de Randstad sneeuw. Maik en ik wandelden veel en af en toe wandelde ik ook met een vriendin.
Februari
In februari zaten we nog steeds thuis, wat pittig en gezellig was tegelijk. Voor vogel Pip heerlijk om de hele dag zoveel aandacht te hebben, voor Maik en mij een uitdaging om het begeleiden van het schoolwerk van de kinderen te combineren met ons eigen werk. Ook in februari sneeuwde het, waardoor we wat rondjes op de slee hebben gedaan. Een welkome afwisseling zo in de lockdown, iedereen kreeg er energie van! Er werd lekker buiten gespeeld en daarna dronken we warme chocolademelk. Half februari kon er zelfs geschaatst worden! Nou ja, niet voor mij, want ik had geen schaatsen en er was ook nergens meer iets te krijgen. Uiteindelijk heb ik wel toffe roze besteld, maar die kwamen pas toen het ging dooien. Zo’n witte wereld levert wel echt mooie plaatjes op. Sterre was ook jarig, zij werd 14. Dat vierden we alleen met ons gezin, wat natuurlijk jammer was. Het bizarre is dat we eind februari gewoon in de zon in de tuin zaten. De kinderen konden weer naar school en ik liep hard en wandelde veel.
Maart
In maart zat Lenthe een poosje in quarantaine, omdat ze eerst bij iemand had gespeeld met Corona en later haar hele klas zo’n beetje corona had (op haar na) en iedereen in quarantaine moest. Met vrienden maakten we half maart een culinaire wandeling door Rotterdam en vierden we feest, omdat Feetje 6 jaar werd. Ze wilde een mergpijpjestaart en die regelde ik voor haar. Gelukkig mochten kinderfeestjes toen wel weer, dus heeft ze wat kinderen uitgenodigde en deden we thuis spelletjes. Ik ontdekte dat het buitenzwembad bij Hoek van Holland open ging en ging vanaf toen wekelijks buiten zwemmen. Heerlijk! Als ik daaraan terugdenk waren dat echt kleine hoogtepuntjes deze maand. Het gaf me het gevoel in IJsland te zijn 🙂
April
Begin April gingen we een paar dagen naar Flevoland en Friesland. Dit was heel leuk en gezellig, maar enorm koud. We zaten namelijk eerst in een safaritent, waar ook nog eens de stroom uitviel. Ondanks dat hebben we er toch goede herinneringen aan, zo zie je maar. We bezochten Urk, hadden een gezellige middag bij Nelleke in Friesland en zagen ook Laura en Eddo, die een paar nachten op de camping bij ons kwamen staan met de caravan. We vierden ook Lenthe’s verjaardag, bezochten de bollenvelden en trokken er regelmatig op uit of waren in de tuin te vinden toen het mooi weer begon te worden. Het was ook de maand waarin ons rioolprobleem eindelijk werd opgelost. Dat kostte wel weer een paar centen en het bleek uiteindelijk nergens te verhalen, maar we waren blij dat het opgelost was. Ook Yuren was jarig, op Koningsdag. Tot slot rende ik in april mijn allereerste halve marathon. Zonder voorbereiding, gewoon op een dag dat ik eigenlijk 10 km zou rennen, besloot ik door te gaan. Ik had echter geen water of iets zoets bij, dus de laatste 3 km gingen op pure wilskracht, maar het lukte. De volgende dag had ik nergens last van, wat denk ik wel aangeeft dat ik aardig getraind ben.
Mei
Mei begon voor mij met een flink ontstoken oog. Dat ging na een week weer over, maar ik had er flink last van. Ook nu werd er veel gewandeld, deden we spelletjes en zaten we lekker veel in de tuin bij mooi weer. Maik kocht voor mij een roze pastamachine voor moederdag waar ik heel blij mee was. Die hebben we veel uitgeprobeerd. De terrassen gingen weer open, dus af en toe gingen we lekker ergens wat drinken of lunchen. En ook de sportschool kon ik weer terecht. Fee kreeg een make over van haar slaapkamer als verrassing. Ze sliep bij oma en opa en het hele gezin hielp mee. Was weer erg leuk om te doen! Ook was er weer een eerste persvent in Scheveningen en heropende het zwembad. Allemaal fijn. Lenthe en Yuren mochten allebei hun kinderfeestje vieren en de eerste barbecue van het jaar + de eerste keer het zwembad opzetten waren een feit.
Juni
Yuren ging op HAPS kamp, wat we allemaal wel een beetje spannend vonden, maar geweldig leuk bleek te zijn. We aten ijsjes, kochten een tuigje voor Pip, zodat onze vogel mee naar buiten kon zonder weg te vliegen en gingen naar een safaritent in Denekamp, bij camping Papillion, die nu genomineerd is als camping van het jaar! En terecht, want we hebben er zoveel plezier gehad. Het weer hielp ook mee, het was een prachtig weekend. We hebben er veel leuke dingen gedaan en zouden zo weer gaan naar deze leuke plek. Ook deze maand waren er weer wat persuitnodigingen van restaurants waar ik heen ging. Leuk om iedereen weer te zien. Een ander hoogtepunt in juni was de verjaardag van Maik. Hij werd 50 en ik had stiekem allerlei mensen uit zijn jeugd getraceerd en gevraagd of ze wilden langskomen met een flesje wijn. Veel mensen deden dat. Hij had het totaal niet verwacht en vond het erg leuk. Het werd een hele feestelijke dag! De dag erna was het vaderdag en nam ik Maik en de kinderen mee naar het Betuws wijndomein voor een picknick. Sint Jan werd gevierd op het schoolplein en zo was de maand weer voorbij.
Juli
In juli waren er best veel zonnige dagen. Ik zie in mijn fotolijst in elk geval zonnige foto’s voorbij komen. We waren op 7 juli 15 jaar getrouwd en dat vierden we bij de Japanner met de kinderen. Sterre verfde haar haren knalroze, en Fee ging over het bruggetje, een traditie op de Vrije School als je naar groep 3 gaat. Ze mocht ook gaatjes laten prikken voor oorbellen. Toen juli op de helft was vertrokken we voor een maand naar Polen. Voor mij echt het hoogtepunt van het jaar. In Polen was alles normaal, geen gekkigheid met testen, qr codes of lockdowns. Er was amper Corona en daar genoot ik enorm van. Wel hadden we een heftige eerste dag, toen Maik over een boomwortel struikelde in het donker en in de lobby van het hotel van zijn stokje ging daardoor. Hij moest mee met de ambulance om helemaal gecheckt te worden en zijn vinger moest gehecht vanwege een flinke verwonding. Gelukkig konden we onze reis de dag erna vervolgen. De rest van juli voelde dus voor mij als groot geluk. Zoveel moois gezien, leuke dingen gedaan en plezier met elkaar gehad.
Augustus
De eerste twee weken van augustus waren we ook nog in Polen. We bezochten oa Auschwitz, wat ik enorm indrukwekkend vond. Ook sliep ik een nacht bijna niet toen we de zoutmijn bezochten, omdat ik heel bang was voor de enge mijnwerkerslift waar ik over had gelezen. Maar, ik heb in mijn leven geleerd om me niet te laten leiden door angst, dus we gingen toch. Ik had het voor geen goud willen missen, het was zo prachtig! En die lift, die bleek dus gemoderniseerd en niet meer eng. Binnen een paar seconden stonden we weer boven. Helaas kwam aan deze fijne vakantie ook weer een einde, al had het voor mij veel langer mogen duren. Thuis was het ook weer prima, ik werd eind van de maand alweer 45 en dat vierden we door uit eten te gaan. Eind augustus zat de vakantie er weer op, en gingen de kinderen naar school en ik weer aan het werk.
September
In september waren er ook nog wat mooie dagen. We gingen dan naar het strand, vooral in de avond, om ergens wat te eten en een mooie zonsondergang te bekijken. Dat kon toen allemaal nog. Ik viel in deze maand ook een paar kilo af, die ik er in Polen bij had gegeten 😉 Half september mocht ik mee op de eerste persreis van dit jaar, naar Spanje. Dat was geweldig leuk. Leuke groep mensen, veel gezien en gedaan en genoten van het mooie weer. Dankbaar dat ik mee mocht! En prima te doen met testen op de heen- en terugweg. Verder had ik een leuk etentje met collega’s en maakte ik rozenbotteljam met de kinderen van de rozenbottels voor ons huis. Voor mij was het eind van de maand ook een ommekeer, omdat de 3g in ging en ik dus voor het sporten en uit eten gaan ineens moest gaan testen. Nooit testte ik positief, gelukkig. Maar het maakte het leven wel een stuk minder spontaan en ik ben daar nog steeds verdrietig over. Ondanks dat blijft het voor mij geen reden om me te laten vaccineren, maar leuk is anders. Dat ik heel 2021 geen gevaar ben geweest voor de samenleving of druk op de zorg heb gegeven lijkt me inmiddels wel duidelijk….
Oktober
Ook in de herfstmaand deden we leuke dingen. We bezochten Rematered in Rotterdam, ik had een paar persuitjes in deze maand en het was boekenweek, waarbij de kinderen allemaal een boek mochten uitkiezen. We gingen uit eten met de familie, deden escaperoom spelletjes en ook deze maand wandelde ik veel. In de herfstvakantie gingen Maik en ik alleen met Lenthe naar Luxemburg. Ook weer dit van genoten. Het was erg gezellig en Lenthe was blij met alle aandacht. Bovendien ook daar geen gezeur met qr codes en we troffen het met het weer: het was zonnig! Eenmaal thuis stond er een grote klus voor op de planning. Iets waar ik al een heel jaar tegenop zag, maar wat ik per se dit jaar wilde afronden: de werkkamer moest uitgezocht en kreeg een plafond. Deze kamer hadden we na de verhuizing volgegooid met troep, verhuisdozen die nog niet waren uitgezocht en uitgepakt en er was dus ook nog niets aan gedaan. Zelfs de muren waren nog niet gestuct. Vorig jaar met oudjaar hadden Maik en ik afgesproken dat we alle laatste grote klussen dit jaar zouden afronden, hoe erg we ook tegen de troep op zouden zien. We hebben ons hieraan gehouden en dit was dan ook de allerlaatste grote klus gelukkig. Het was afzien, want we hebben zeker 1 maand in de rotzooi gezeten, maar wat ben ik blij met het eindresultaat. De werkkamer is nu een hele fijne ruimte geworden om te zitten. Ook het idee dat er nu geen grote klussen meer nodig zijn, is zo ontzettend fijn! Verder had Fee deze maand haar allereerste zwemles (nadat ze al een jaar op de wachtlijst stond). Tot slot nam mijn directeur afscheid, hij ging met pensioen en hadden we een gezellig etentje bij Lau & Ed.
November
Vorige maand stond nog steeds grotendeels in het teken van de werkkamer, die nog niet af was. Er zat nogal wat tegen. Zo kreeg de stukadoor last van zijn hart, waardoor hij afbelde en was het een puzzel om iemand anders te vinden. Dat lukte gelukkig wel. Ik ging met Fee naar Wondr Amsterdam en ik ging met Melissa naar een persevent en daarna samen wat eten. We vierden Sint Maarten met sprookjesachtige lantaarntjes op school en ik had een leuke koffiedate met iemand die ik ken via Instagram. Sinterklaas arriveerde, we gingen naar de tandarts en er werd een waterontharder geïnstalleerd, waar we heel blij mee zijn (hier zal ik nog eens een blog over schrijven, wilde eerst even goed kijken of het beviel). We dronken bubbels, omdat Yuren een tien haalde voor Topografie en ik wandelde weer heel wat af.
December
De laatste maand van het jaar was raar. We maakten surprises, vierden sinterklaas, wat allemaal heel gezellig was. Ik had een etentje thuis met Niky en Joyce, boven in de werkkamer. Met afhaaleten, wijn en goede gesprekken. Mijn vader kreeg onverwacht een tromosebeen, op zijn verjaardag notabene. Allemaal negatief getest gingen we het weekend erna naar Zeeland om zijn verjaardag te vieren. Die dag voelde ik me verkouden worden en dat werd uiteindelijk een griepje. Compleet met koorts, hoesten, heel heel veel snot, spierpijn en algehele malaise. Maarliefst 3 pcr tests verder bleek het toch echt griep en geen corona. We tuigden de kerstboom op, Maik haalde met de kinderen een eigen gekozen kerstbal en toen ging ineens het hele land weer op slot. De scholen dicht, winkels dicht, horeca dicht. Een paar dagen later kregen we mail van school, dat er een kind uit de klas van Yuren positief getest was. Hij had geen klachten, maar we besloten toch na 5 dagen hem even te laten testen, omdat de opa’s en oma’s met kerst zouden komen. Net toen Yuren ‘s avonds bij het eten aangaf zich niet heel goed te voelen, kwam de uitslag: positief. Zo kreeg onze kerst plots een totaal andere wending. In de dagen erna testte ook Maik en de andere kinderen positief. Ik ben, tot op de dag van vandaag, nog steeds negatief. Wonderlijk, maar waar. Het gevaar is nog niet geweken, want tot 8 januari kan ik toch ineens nog positief testen. De klachten bij iedereen vielen gelukkig mee: Maik werd verkouden, Yuren klaagde over moe en geen trek, Lenthe en Fee kregen allebei wat koorts en Sterre lijkt eigenlijk pas sinds 30 dec wat klachten te krijgen van keelpijn, hoge hartslag en minder smaak en geur. Onze kerst was ondanks dat we in quarantaine zaten nog steeds prima. We aten lekker, hadden het met elkaar gezellig en ik deed elke dag even een rondje buiten om fit te blijven. Meestal in de ochtend, waarvan het één keer echt prachtig was, omdat het gevroren had. Nu met oudjaar lijkt het juist weer lente, zo warm is het. Gek hoor. Tot slot haalde ik deze maand ook mijn jaardoel wat betreft het hardlopen. Ik wilde graag 1000 km rennen en dat is me gelukt. Ik deed 39 workouts meer dan vorig jaar en liep ook nog eens gemiddeld 6 seconden sneller.
Op naar 2022
Nu ik zo door al mijn foto’s ben gegaan, ben ik dankbaar voor dit jaar. Het was, ondanks dat het opnieuw een Coronajaar was, ook een fijn jaar. Iedereen is gezond gebleven, we hebben een heftige dingen meegemaakt en hadden het in kleine kring goed met elkaar. Ik maak me wel zorgen over 2022. De 2G die eraan komt, die mij nog meer zal beperken, is niet iets waar ik naar uit kijk. Mogelijk ook een vaccinatieplicht… Ik hoop dat ik kan blijven zwemmen en misschien ook de sportschool kan blijven bezoeken. Etentjes kan ik ook thuis organiseren gelukkig. Ik ben dankbaar voor fijne familie, vrienden en collega’s om mij heen. Wat ik hoop voor het nieuwe jaar is dat iedereen gezond blijft, we ondanks de vaccinatieplicht overal toch nog een paar plekken in het buitenland kunnen bezoeken, mensen naar elkaar gaan luisteren en elkaar proberen te begrijpen. Ieder mens is uniek en niemand heeft de wijsheid of waarheid in pacht. We volgen uiteindelijk allemaal ons hart, maken keuzes vanuit onze eigen zienswijze en dat is ok, wat je ook kiest. Ik hoop op minder oordelen, en meer begrip voor elkaar en verbinding. Fijne jaarwisseling allemaal en een goed 2022 gewenst! 
