Ineens mocht ik iets nieuws gaan doen, iets verrassends, iets wat mijn interesse wekte door de oproep van Judith. Ze zocht een blogger, die bij de lancering van het nieuwe merk INAMOOD aanwezig wilde zijn om daarover te schrijven. Ik als soort van ‘pers’ was net zo nieuw als INAMOOD. Zou deze samensmelting een mooie beleving kunnen zijn?
Lees ook: Butcher’s heaven, een vleesfeestje
Inhoudsopgave
INAMOOD
Bij de deur proefde ik meteen de sfeer van het merk als de community. De crew was eensgezind was in het zwart gekleed. Op de vraag of ik VIP was, antwoordde ik wat bescheiden dat ik dacht dat ik op de gastenlijst stond. Na de naamcontrole kreeg ik een bandje om met de tekst: person with desire. Een nieuwe betekenis voor VIP? Of was deze tekst al gekoppeld aan het nieuw te lanceren INAMOOD? Als ik zo de afbeelding zag, leek dit inderdaad wel te kloppen. De afbeelding van een grote vrouwenmond, die aan beide kanten open wordt gehouden door twee vorken. Een spannend desire?
Vlees en prosecco
Voordat ik de zaal binnen kwam moest ik door een boog van zwarte en rode ballonen, vervolgens door de kinderspeelruimte om daarna mijn intrede te doen in een vrij donkere zaal. Mijn tocht zette zich voort langs de koelkast van INAMOOD. Zwart met rode letters en op de deur het gezicht bij de rode lippen van de flyer. In deze koelkast waren de zakken vol vlees te zien. Na de koelkast liep ik via de grote INAMOOD ijsletters naar het VIP (zit)gedeelte. Daar werd ik verwelkomd door wederom zwart, strak geklede crew en prosecco. De kleuren van de inrichting kwamen in ieder geval overeen met het merk. De zaal straalden een beleving uit. Ook voor de oren. Daar kwam het volume van de lounge/mello muziek iets te hard binnen om nog van een achtergrondmuziek te kunnen spreken. Vanaf mijn tafel had ik uitkijk over de rest van de zaal. Een bar voor drinken, statafels om iets aan te nuttigen en de vijf stands waar er eten gemaakt en gehaald kon worden.
Lust at first bite?
Het doel is doel vlees als guilty pleasure ‘aan de man’ brengen. De crew nam dit uitserveren als taak op zich in het gedeelte waar ik zat. Het vlees lag op zwarte plastic borden (wit voor de zaal) die van een afstand niet te onderscheiden waren van echte.
Guilty Pleasure
Carpaccio, hamburger, ribeye, stuk rosbief geserveerd met aardappelpuree en stokbrood. Het vlees was gegaard op de barbecue en dat was te proeven. Het vlees was mals. Doordat ik geen mes kreeg bij het eten begreep ik de (eerder beschreven) afbeelding ook wat beter. Ik moest namelijk mijn mond flink open doen om het vlees naar binnen te krijgen. Het grote stuk rosbief heb ik mijn handen gegeten. Guilty pleasure…. Ja met handen eten in een sjieke gedeelte was het zeker ?
Dessert van fruitspies
Als toetje heb ik nog heerlijk genoten van de petit four, fruitspies en het soort mensen dat bij deze lancering aanwezig was. Voor de vleesliefhebbers een aanrader? Ik ben natuurlijk geen culinair journalist. Als ik het merk moet geloven gaat het eerder om de beleving. Zo heb ik het ook ervaren. En voor de vegans? Die kunnen eventueel anoniem bestellen.
Nieuwsgierig? Check FB: INAMOOD
