Het bijzondere bevallingsverhaal van Fee, deel 1

IMG_7507Op dinsdag 17 maart hebben we rond half 1 een afspraak bij de gynaecoloog. Ik ben dan 40 weken en 3 dagen zwanger. Ik baal dat de bevalling maar niet begint. De gynaecoloog bespreekt de opties met ons: donderdag of vrijdag inleiden en anders maandag 23 maart inleiden. Inleiden houdt in dat geval in dat mijn vliezen worden gebroken. Pas als er na een aantal uren niets gebeurt, word je aangesloten op een infuus. Ik zie dat vooralsnog niet zo zitten. Mijn voorkeur gaat uit naar het magische moment dat het ineens begint. Hoe zat ik het ook ben.

De gynaecoloog wil wel even kijken of ik al ontsluiting heb, want zonder ontsluiting kunnen de vliezen niet zomaar worden gebroken. Ik blijk inderdaad ontsluiting te hebben. We spreken af dat ik vrijdag weer kom voor een CTG en echo, en dat als ik me eerder bedenk en toch wil dat ze gaan inleiden ik mag bellen. We vertrekken weer naar huis. Buiten maken we nog even een foto van mij met dikke buik voor het ziekenhuis.

’s Middags gaat Maik na het ophalen van de kinderen van school met ze naar zijn ouders. Hij blijft daar ook eten. Zo heb ik even rust. Ik heb die nacht slecht geslapen door brandend maagzuur en wil wat bijslapen. Als ik op bed lig, voel ik wat hele lichte krampen, maar het mag geen naam hebben. Na verloop van tijd val ik in slaap en als ik wakker word zijn de krampen weg. Weer voorweeën dus, concludeer ik. Ik ga naar beneden om nog wat te werken. Echt veel trek heb ik niet, dus rond etenstijd maak ik een boterham voor mezelf en handel een paar mails af. Maik komt rond half 8 thuis met de kindjes en legt ze op bed. Ik ben nog steeds heel moe, dus ik besluit te gaan douchen en ook lekker naar bed te gaan. Maik komt ook in bed zitten en we kijken samen we nog even tv. Ik val al snel in slaap.

Om 1.15 uur word ik wakker van een lichte kramp. Ik sms mijn moeder en beste vriendin dat ik weer wat voorweeën heb. Mijn moeder is blijkbaar nog wakker, want ze reageert meteen. Maik laat ik nog even slapen. Ik denk op dat moment nog dat het niet zal doorzetten. De afgelopen 2 weken had ik immers vaker voorweeën zoals nu.

Rond half 2 heb ik toch wel een paar behoorlijke weeën gehad, die wat langer duurden en ik moest wegzuchten. Ik maak Maik wakker, zeg dat hij nog wel verder kan slapen, maar dat ik wel het idee heb dat het toch zou kunnen doorzetten dit keer. Alleen ik twijfel nog. Hij gaat weer verder slapen. Ik stuur nog wat smsjes naar mijn moeder en zeg dan dat ik ga stoppen, omdat ik me wil concentreren. Ik ben bang dat het anders weer stopt en ik wil echt heel graag bevallen!

mommy measure

Om 10 voor 2 maak ik Maik weer wakker. Ik zeg hem dat ik ga douchen, omdat ik tril over mijn hele lichaam van de zenuwen. Ik hoop dat het warme water me zal ontspannen. Ik denk nu toch dat het echt begonnen is. Hij belt zijn ouders dat ze zich moeten voorbereiden, maar nog niet hoeven te komen (ik wil dat nog niet). Als ik onder de douche sta, zijn de weeën nog steeds onregelmatig, maar wel zo heftig dat ik niet meer rechtop kan blijven staan. Elke wee hang ik over de vensterbank, daarna ga ik weer lekker onder de warme straal staan. Het helpt me over mijn zenuwen heen, precies zoals ik hoopte.

Maik wil naar het ziekenhuis en dat zijn ouders komen. Hij denkt dat het snel zal gaan. Ik ben nog niet overtuigd, omdat de weeën zo onregelmatig zijn en wil niet te snel naar het ziekenhuis gaan. Maik is echter vastbesloten: hij belt het ziekenhuis dat we er aan komen en zijn ouders dat ze naar ons moeten komen. In het ziekenhuis kan ik ook douchen als ik wil. Hij heeft liever dat we daar al zijn, want de vorige keer ging de bevalling ook snel. Ik geef toe en kom onder de douche vandaan. Ik trek mijn joggingbroek aan en een roze t-shirt en vestje. Maik zegt dat ik op moet schieten in plaats van nadenken over wat ik aan ga trekken. De weeën gaan intussen gewoon door, elke 5-8 minuten hang ik over een stoel en tussendoor pak ik spullen , maken we nog foto’s van mijn buik en meet ik mijn buik met de Mommy Measure.

Lees hier het bijzondere bevallingsverhaal van Fee deel 2

Lees hier het bijzonderen bevallingsverhaal van Fee deel 3

Deze foto is gemaakt om 2.15 uur!
Deze foto is gemaakt om 2.15 uur!
Vorig artikel10 redenen waarom het goed is om een dagboek met je kind bij te houden
Volgend artikelHet bijzondere bevallingsverhaal van Fee, deel 2
Judith van Wijk
Judith in 't kort: Vrouw, 47, mama van Sterre (2007), Yuren (2010), Lenthe (2012), Fee (2015). Sproeten, klein, bang van honden, gaat (te) graag uit eten, drinkt (te) graag rode wijn, verslaafd aan haar iPhone (ik geef het toe), zou graag veel meer boeken lezen (maar geen tijd), hart op de tong, onderwijsadviseur, zelfontplooiing, houdt van roze, heeft twee linkerhanden (maar knutselt heel graag met de kinderen), kan niet zingen (maar doet dat wel graag), heeft een stappenteller omdat ze anders teveel op de bank zit, zou vaker op vakantie willen, kookt het liefst liflafjes (en baalt dat de kinderen dan de helft niet lusten) en is een redelijke gadgetfreak. Judith professioneel: Judith is gediplomeerd leerkracht, pedagoog en onderwijsadviseur. Haar kracht is het verbinden, overtuigen en enthousiasmeren van mensen. Als moeder van 4 kinderen is ze natuurlijk ook ervaringsdeskundige als het gaat om opvoedingsvraagstukken. Dankzij haar reislust heeft zij veel ervaring op het gebied van reizen in het algemeen en reizen met kinderen. Haar expertise deelt zij op haar blog. Vanuit deze expertise ontwikkelde zij ook diverse planners (gezinsplanners, huiswerkplanners en reisplanners) die in Nederland en België veelvuldig verkocht worden.

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in