Wat.een.week. Het was echt een gekkenhuis. Er gebeurde zoveel, dat ik bijna niet weet waar ik moet beginnen. Ik ga het toch proberen. Hier komt mijn foto weekoverzicht…
Inhoudsopgave
Maandag
We merkten al langere tijd dat er geld verdween uit de spaarpot van Sterre. Na eerst de kinderen aan de tand te hebben gevoeld, bekroop ons een unheimisch gevoel. Onze gastouder…
Je hoopt dat het niet waar is. We belden het gastouderbureau en vertelden onze vermoedens. In overleg besloten we een webcam op te hangen. Die verstopten we, zodat ze het niet zou zien. Niet lang daarna was er weer geld weg. Toen we de beelden terugkeken zagen we duidelijk dat de gastouder aan de spaarpot zat. Dus toch…
We belden direct het gastouderbureau en besloten haar op maandagochtend te confronteren. De consulent van het gastouderbureau zou daarbij aanwezig zijn. En zo geschiedde. Maik deed het woord. Eerst deed ze heel verbaasd, maar toen Maik vertelde dat we er beelden van hadden, gaf ze gelukkig meteen toe. Haar reactie was nogal emotieloos, vonden wij. Ze bood haar excuses aan, mompelde wat over krap bij kas, maar een echt sluitend antwoord voor haar daden kwam er niet.
We verzochten haar per direct te vertrekken. Ze hoefde ook niet meer terug te komen. Dat gaf ons wel meteen een oppas-probleem van heb ik jou daar. Ik moest al mijn afspraken van die dag afbellen. Drama! Later bleek dat ze bij het andere gezin, waar ze op donderdag en vrijdag werkte, ook gestolen had. Ook zij hebben haar meteen ontslagen.
Ik kan je vertellen dat zoiets veel energie kost! Ik ben behoorlijk van slag geweest: het idee dat je je kostbaarste bezit, je kinderen, een jaar lang aan zo iemand hebt toevertrouwd. Wat heeft ze nog meer gedaan? Misschien heeft ze ook wel in mijn kasten gesnuffeld, niet goed op de kinderen gelet, enz. Al het vertrouwen is weg… Klein positief puntje: de dag erna kwam ze nog even kort haar excuses aanbieden en een envelop met geld brengen, voor in de spaarpot van Sterre.
Dinsdag
Gelukkig had ik voor dinsdag oppas kunnen regelen via een meisje dat wel eens bij ons op donderdag oppast. Ik had namelijk die dag een teamuitje en dat had ik voor geen goud willen missen! We gingen naar het eiland van Maurik, waar we allerlei Expeditie Robinson-achtige activiteiten deden. Helaas ben ik niet zo’n held. Ik heb ontzettende hoogtevrees, dus veel dingen durfde ik niet, maar ik vond het toch erg leuk. En het was prachtig weer!
Woendag
Ook deze dag had ik oppas geregeld. Helaas ging er ook iets mis: de oppas had niet door dat het woensdag was en liep vrolijk met Fee in de stad, terwijl de kinderen uit school waren. Ik moest dus van mijn afspraak weg en naar school racen, om ze op te halen. Naja, niks aan te doen. ‘s Avonds ging Maik de sleutel ophalen van onze tijdelijk woning in Delft.
Donderdag
Deze dag had ik wel een afspraak, maar geen oppas. Aan het einde van de middag kwam wel mijn moeder. Er moest namelijk nog ontzettend veel ingepakt voor de verhuizing, en dat gaat heel lastig met 4 kinderen om je heen. Dankzij mijn moeder kon ik alvast aardig wat dozen inpakken. Ik werd er wel een beetje verdrietig van… Sowieso is verhuizen niet mijn hobby, maar ons huis is eigelijk zo fijn en staat op een heerlijke plek, dat het ook een beetje pijn doet om weg te gaan. Het is alleen veel te klein!
Vrijdag
Op vrijdag mocht Sterre afzwemmen voor zwemvaardigheid 1. Mijn moeder zou mee gaan kijken, maar helaas had Lenthe hoge koorts en was ook Fee niet fit. Zij besloot dus thuis te blijven. Na het zwemmen begon Sterre ineens te huilen dat ze niet lekker was. Ik nam haar mee naar huis, en bracht mijn moeder plus alle zieke kindjes naar het nieuwe huis. Daar bleek dat Sterre vooral heel gespannen was vanwege de verhuizing. Toen ze eenmaal daar was en zag dat haar speelgoed er al stond, knapte ze zienderogen op. Ik ging terug naar huis om verder in te pakken en ik heb die dag best veel gedaan.
Zaterdag
De volgende dag gingen Maik en ik samen hard aan de slag. Jammer genoeg werd Lenthe steeds zieker, ze had op een gegeven moment over de 41 graden koorts en ging ook overgeven. Ik zou eigenlijk met Maik in ons oude huis slapen, zodat we zondag meteen vroeg verder konden, maar nu besloot ik toch maar in het nieuwe huis te gaan slapen. Van slapen kwam niet veel: Lenthe was heel erg ziek ‘s nachts, moest overgeven en had torenhoge koorts. Fee had ook hele hoge koorts, dus met 2 zieke meisjes in een vreemde kamer en een vreemd bed deden we met z’n allen geen oog dicht.
Zondag
Zondag was de grote verhuisdag. We hadden een bus gehuurd en alle spullen werden of naar de opslag, of naar dit huis gebracht. Een flinke klus! Ik ging om half 9 naar de Jumbo, zodat ik voor de verhuismannen broodjes kon halen, maar die bleek pas om 10 uur open te gaan. Omdat Fee moe was, besloot ik dan maar een stuk te gaan wandelen in de buurt. Ik verdwaalde. Ik had op sommige stukken geen 3G dus deed mijn Google Maps het niet. Ik wandelde dus maar wat op mijn gevoel rond. Gelukkig heb ik 5 jaar in Delft gewerkt, redelijk in de buurt van waar ik nu woon zelfs, dus ik herkende wel wat dingen af en toe. Zoals bijvoorbeeld de waterspeeltuin in Tanthof, waar ik deze zomer vast een aantal keren met de kindjes te vinden zal zijn.
Rond 10 uur was ik terug, ging ik alsnog naar de supermarkt voor de boodschappen en al snel kwamen de mannen met de eerste lading spullen. Ik heb geholpen met wat dozen uit de auto’s te tillen, maar de echt zware dingen heb ik aan de spierbundels overgelaten. Ik zorgde daarna voor de catering.
Toen ze weer weg waren ben ik dozen gaan uitpakken. Wat een chaos! Toch kwam ik al een heel eind. Later kwam er natuurlijk nog een hele lading dozen, overal stond wat. En de keuken was nog helemaal niet leeg, dus toen ik moest koken miste ik scherpe mesjes, borden, pannen, enz. Niet handig!
Hoe dat verder afloopt lezen jullie volgende week….
Jeetje!! Wat een heftige week inderdaad! Ik kreeg kippenvel bij het verhaal over de gastouder. En dan al die stress en drukte erna nog. Poeh, heftig! Heel veel sterkte en succes met alles!