Foto weekoverzicht Judith #52

Na het overlijden van mijn oma volgde natuurlijk een verdrietige week, met daarin de crematie. Op maandag heb ik nog gewoon gewerkt. Dat was ook wel fijn, even mijn gedachten verzetten. In de middag was er zelfs nog een nieuwjaarsborrel en einde van de dag had ik een gesprek op school over Yuren. Hij heeft het al een poos niet zo naar zijn zin op school, en wij vonden het tijd om dat eens met school te bespreken. Er zijn afspraken gemaakt, waarvan we hopen dat ze het gewenste effect hebben. Lastig hoor, als je kind niet blij is op school. Sterre heeft zich altijd als een vis in het water gevoeld. Die wil zelfs als ze hartstikke ziek is nog naar school. Maar Yuren blijft liever thuis…

Dinsdag was de crematie van mijn oma. We waren vroeg weggegaan, want ik wilde graag mijn oma nog even zien voor de kist dicht ging en de kindjes wilden dat ook. Helaas zat er onderweg vanalles tegen. We gingen over de nieuw A4. Eerst kwamen we in de file terecht, toen ging de botlekbrug open en tot slot kende de navigatie de nieuwe weg nog niet, gaf een verkeerde afslag aan en toen reden we hartstikke om. Al met al een verlies van zo’n drie kwartier, en dus kwamen we te laat aan. Ik baalde er flink van, vooral omdat we uiteindelijk bij het crematorium nog ruim 20 minuten moesten wachten. Achteraf had het dus nog prima gekund, maar ja…

De dienst was mooi. Er waren een aantal mensen die iets voordroegen, waaronder ik. Het grappige was, dat het steeds verhalen van dezelfde strekking waren. Ze gingen dus allemaal echt over mijn oma zoals ze was. Onze kinderen hebben het goed volgehouden. De dienst duurde een uur, best lang voor een baby, een peuter, een kleuter en een bijna 9-jarige. Fee slaakte af en toe een kreetje of hing aan de borst, Yuren moesten we een paar keer streng toespreken (fluisterend) dat hij stil moest zijn, Lenthe was stil, maar hopte van stoel naar stoel en Sterre wisselde lachen en huilen af. Het is ook allemaal wat…

Na deze enerverende dag gingen we naar huis, waar we frietjes aten en lekker vroeg naar bed dingen. We waren allemaal heel moe van alle emoties.

Op woensdag ging ik naar de vakantiebeurs. Samen met Heleen. In de ochtend gingen we wat stands langs, we lunchten samen en daarna had ik een bloggersevent.

Heleen ging op tijd naar huis. Aan het einde van de dag kwam ik Eline van Icelandair, die ook mee was naar IJsland nog tegen. Leuk om haar weer even te zien. Binnenkort gaan we met z’n allen in Amsterdam eten, zo gezellig om iedereen weer te zien en spreken dan.

Op donderdag heb ik een groot deel van de dag gewerkt. Ik had geen afspraken buiten de deur, maar wel wat dossiers na te lopen en mails te beantwoorden. Aan het einde van de middag haalde ik de kinderen van school en bakten we havermoutkoekjes. Zonder suiker, ik publiceerde het recept al eerder.

Donderdagavond moest ik mezelf echt naar de sportschool slepen. Ik had totaal geen zin. Ik ben altijd heel moe ’s avonds, en de kou, donker en regen motiveert helemaal niet om de deur nog uit te gaan. Maar ja, ik wil per se die laatste zwangerschapskilo’s kwijt, dus ik moest van mezelf. En de rest van de week was het nog niet gelukt qua tijd. Ik ging toch. Achteraf was het best lekker. Ik ben er 2 uur bezig geweest, eerst een uur op de crosstrainer en daarna nog krachttraining. Toen ik thuiskwam was ik wel bekaf en viel ik als een blok in slaap.

Vrijdagochtend heb ik ook eerst nog wat zitten werken. Ik had die dag geen oppas, dus koos ik ervoor om Lenthe maar even op de iPad te zetten, terwijl Fee sliep. Lenthe was trouwens snipverkouden en heel hangerig, dus die vond het allang best. Toen ik klaar was, werd Fee net wakker. Ze tijgert inmiddels de hele kamer rond, echt op ontdekkingstocht is ze. Zo leuk om allemaal weer mee te maken!

Lenthe wilde per se met mij en Fee op de foto. Selfie-time dus.

Ook waren mijn nieuwe visitekaartjes binnen, ik fotografeerde er eentje samen met onze app.

Zoals gezegd was Lenthe niet fit op vrijdag, en dat liep aan het einde van de dag een beetje uit de hand. Ze heeft ongeveer 30 minuten staan krijsen, omdat ze tijdens het ophalen van de andere kinderen in de auto in slaap was gevallen. Als je dan wakker moet worden, dan ben je niet blij, zeg maar…

We aten die avond venkelsoep. Dit werd alleen gewaardeerd door iedereen onder de 1 of boven de 10. De rest walgde ervan. Tja, helaas…

Op zaterdag ging ik eerst weer naar de sportschool. Later heb ik nog wat gewerkt, maar niet naar tevredenheid, want de kinderen waren de heel lawaaiig en hadden elke 10 minuten ruzie. Yuren was boos omdat hij een trui aan moest die hij stom vond en Fee kroop de kamer maar weer eens rond.

Zondag ging Maik sporten, en was ik gezellig aan tafel met de kindjes bezig. Sterre maakte een speurtocht, Lenthe was aan het tekenen, Yuren speelde met de duplo. Het was eigenlijk rustig en gezellig, gelukkig kan dat ook. Ik had daardoor zelfs tijd om even wat tijdschriften op de iPad te lezen. Heerlijk!

In de middag wilde ik naar buiten. Het was prachtig winters weer. Koud, maar zonnig. Helaas hadden wij geen sneeuw gehad zoals in de rest van Nederland. Ik opperde nog om naar het Noorden te rijden, maar Maik had geen zin om zo lang in de auto te zitten voor een beetje sneeuw dus deden we een rondje kinderboerderij. Aansluitend gingen we thee drinken bij onze oude buren. Zij zijn 3 jaar geleden verhuisd, maar we hebben nog steeds leuk contact. Altijd leuk, zo’n spontane afspraak.

En toen zat de week er alweer op. Komende week staan er gelukkig niet al te ingewikkelde dingen op het programma. Gewoon lekker werken, hopelijk minimaal 2 keer naar de sportschool en vrijdag een lekker dagje met de kindjes.

En voor wie benieuwd is hoeveel ik inmiddels ben afgevallen? Bijna 3 kg in 2 weken tijd. Ik verwacht dat het komende week wat minder snel zal gaan hoor. Die eerste week gaat het altijd het snelst. En ik doe qua eten niet zo streng. Ik eet tussen de 1500 en 2000 calorieën, omdat ik geen crashdieet wil doen. Dan val je sneller af, maar dat komt er bijna weer net zo hard aan als je normaal gaat eten. Dat is niet de bedoeling. Gewoon lekker langzaam, maar effectief.

Tot volgende week!