Wat ik me van deze week herinner is vooral het waardeloze weer. Dat ik mijn zomerkleding definitief achterin de kast heb gelegd en de warme truien, broeken en jurken weer voor de pak heb gelegd. Dat ik kaarsjes aan heb gestoken. Dat ik kinderen naar school heb gebracht, omdat het zo hard waaide en regende. Dat ik zelf natgeregend ben op de fiets, meerdere keren. Dat ik zin kreeg in stoofpotjes en herfstgroenten. Nou, dat dus.
Lees ook: Foto weekoverzicht Judith #505
Inhoudsopgave
Maandag
Het was een drukke werkdag. Ik had geen afspraken buiten de deur, maar wel veel afspraken die telefonisch of online waren. Dat begon al voor half 9 en ik had maar 15 minuten om te lunchen, dus dat zegt wel genoeg. In de middag maakte ik even tijd voor een momentje met Lenthe en haar vriendinnen. Een van de meiden was ongesteld geworden voor het eerst en Lenthe vroeg of ze bij ons red velvet taart mocht komen eten, want zij doen er thuis niks aan. Dat vond ik wel leuk, dus is Maik om de taart gegaan en hebben we met z’n allen taart gegeten en limonade gedronken. ’s Avonds heb ik nog even het konijnenhok schoongemaakt en gestofzuigd, want dat klusje was in het weekend blijven liggen. Fijn dat het nu gebeurd is.
Dinsdag
Ik had al vroeg een afspraak op kantoor voor een vergadering. Die overigens erg interessant was, dus ik ging geïnspireerd naar huis. Daar had ik nog wat telefoontjes af te handelen en wat mails. Ik hoefde niet te koken, dus dat was fijn. Sterre maakte pita falafel. We zagen trouwens dat het huis op de hoek te koop staat bij ons in de straat, de buren van onze buren. Dus wie interesse heeft: klik.
Woensdag
Ik had niet zo goed geslapen, dus dat was jammer. Ik begon de ochtend op de fiets naar Voorburg, waar ik met een collega had afgesproken. Vandaar uit fietste ik naar Den Haag, voor een bijeenkomst van mijn werk. Die ik heel eerlijk gezegd niet zo inspirerend vond als gehoopt. Het was ook niet druk, dat hielp niet mee. Deze bijeenkomst was pas om half 5 klaar en ik bleef nog even hangen, dus uiteindelijk zat ik pas om 5 uur op de fiets naar huis. Daar waren de meeste kinderen al thuis, maar het was mijn kookbeurt, dus ik kon meteen aan de slag. Ik maakte aardappelschotel met gegrilde herfstgroenten en dat werd wisselend ontvangen. Vanwege de vermoeidheid van de slechte nacht en het ruim 25 km fietsen ging ik lekker op tijd mijn bed in.
Donderdag
De ochtend begon met een filmpje van Sterre, die beroerd had geslapen op een lek matje in de tent in Trier. Arm kind. De rest van de dag stuurde ze gelukkig blije filmpjes door, volgens mij viel het mee met de regen en had ze een leuke dag met haar vriendinnen. Ik heb me vooral bezig gehouden met het maken van een powerpoint voor mijn werk, wat gelezen en wat huishoudelijke taken. Niet zoveel bijzonders gedaan dus. Ik ben wel nog even gaan sporten in de ochtend. Ik maakte maissoep voor het avondeten, met broodjes en we hadden een logé. Een vriendinnetje van Lenthe. Haar ouders gingen naar een concert, dus bleef ze lekker bij ons slapen. Had ze ook nog wat aanspraak in de avond. Dat was gezellig hoor. Ik ging na het avondeten lekker in bad, want ik had het al de hele dag koud.
Vrijdag
Wat.een.weer. Het regende de hele dag, en stormde er ook nog eens bij. De konijnen hadden geen zin om uit hun hok te komen en ik zelf eigenlijk ook niet. Liefst was ik lekker in mijn bed gebleven. Maar dat ging niet, want Fee had een Sint Michaels voorstelling om half 9 en wilde dolgraag dat Maik en ik kwamen kijken. Dus stond ik al vroeg onder de douche. Ik bracht Yuren naar school, wat een heel drama werd, want Lenthe ging met school naar het Archeon en overal op de route stonden daardoor grote tourbussen die de weg blokkeerden. Ik zal jullie de details besparen, maar ik was ternauwernood op tijd. Het toneelstuk duurde slechts 10 minuten, maar Fee straalde en deed het hartstikke goed. Daarna ging ik naar huis, zetten een kop hete gemberthee voor mezelf en stak een kaarsje aan voor het echte herfstgevoel. Je moet wat he, met dat weer. Er zijn mensen die heel erg blij worden van de seizoenen, maar om heel eerlijk te zijn vind ik er niks aan. Ik functioneel gewoon beter als het zonnig is. Die regen en wind, niks aan. De hele dag heb ik rustig zitten werken aan de eettafel. Dat was best fijn. Ik haalde er nog een snelle stofzuiger doorheen en maakte de wc schoon, zo kon het weekend beginnen. Lenthe kwam drijfnat thuis van het Archeon en maakte sushi, Sterre kwam verregend thuis uit Trier en Yuren ben ik met de auto van school gaan halen. Zo had ik uiteindelijk rond etenstijd al mijn kroost met hun gezellige babbeltjes weer in huis. Ik geniet enorm van de stilte als ze weg zijn, maar ook zeker weer van het geklets als ze allemaal weer aan tafel zitten!
Zaterdag
Nadat ik was gaan zwemmen en iedereen wakker was en zijn ontbijt op had, zijn we naar de stad gereden. Fee had nieuwe schoenen nodig, Yuren vooral broeken en truien voor de winter en Lenthe ging mee voor de gezelligheid. Maik kocht zelf ook twee broeken. Yuren kon helaas niet slagen voor broeken. In de winkels hadden ze bijna nergens een smalle breedtemaat in herenbroeken en de kindermaten zijn allemaal te kort. Uiteindelijk hebben we online voor hem 2 broeken besteld, want online hadden ze wel maat 28. Hij zit net een beetje zo tussen de kindermaten en de volwassenmaten in. Hij is namelijk wel heel lang, maar ook erg smal. Inmiddels heb ik nog wat andere tips voor merken gekregen die smal vallen, die kunnen we ook nog uitproberen. Maar die winkels zaten in Rijswijk niet. Hij is ook geslaagd voor een aantal nieuwe hoodies. Na het avondeten, dat Fee maakte (pasta) deden we een potje Kolonisten van Catan. Het duurde lang en er werd zelfs gehuild (soms ook van het lachen), maar Maik won uiteindelijk.
Zondag
Maik ging vroeg zwemmen en ik ging op hetzelfde tijdstip naar de sportschool. Sterre was ook vroeg op: zij ging naar het Van Gogh museum in Amsterdam met een vriendin. Lenthe had nogal veel huiswerk en Fee had het druk met Duolingo. Zo ging iedereen een beetje zijn eigen gang op deze zondag. Ik opperde nog om naar het bos te gaan, het was namelijk best zonnig, maar niemand had eigenlijk zin. Ik had ook geen zin om alleen te gaan. Dat vind ik soms wel weer jammer aan grote kinderen hoor. Vroeger was het echt een must om er even op uit te gaan, anders werden ze vervelend zo’n heel weekend. Nu krijg je ze amper meer gemotiveerd om mee te gaan. De middag heb ik dus vooral op bed liggen lezen, lekker rustig. Ook wel fijn hoor. Maik maakte hartige taart en na het eten deden we opnieuw een spelletje Catan. Yuren won dit keer.
