De week waarin Sterre eindelijk weer thuis kwam! Voor maar 2 dagen, daarna vertrok ze alweer. Maar het was fijn haar weer te zien en haar gebabbel in huis te horen. Ook won Fee een mini-playbackshow en heb ik haar kast uitgezocht, wat enorm nodig was. Al met al dus weer een drukke week!
Lees ook: Foto weekoverzicht Judith #488
Inhoudsopgave
Maandag
Nog een dagje vrij! Wat een cadeautje. Ik deed rustig aan in de ochtend en lag lang in bed. Fee was vol spanning: zij deed vandaag mee met de mini-playbackshow in Den Hoorn en ging in de ochtend oefenen met haar vriendinnen. Maik, ik en Lenthe gingen om half 2 naar de tent die was opgezet om te kijken. Het is niet zo mijn ding, van die buurtfeesten, maar Fee was er zo vol van dat we helemaal met haar meeleefden. Haar optreden ging goed en toen ik zag wat er nog meer kwam had ik het gevoel dat ze best wel eens in de prijzen konden vallen. En dat was ook zo! Ze hadden zelfs de eerste prijs gewonnen! Hartstikke leuk natuurlijk, ze was zo blij en trots. Maar ook doodmoe. Al snel na de winst gaf ze aan naar huis te willen. Daar aten we quesedilla’s en na het eten (het was al laat) is Fee naar bed gegaan.
Dinsdag
Helaas, het pinksterweekend zat er weer op, we moesten vroeg op en iedereen naar school of aan het werk. Ik had in mijn agenda ’s morgens ruimte gehouden om het weekbericht, wat wekelijks naar collega’s verstuurd wordt, te maken. Dus zat ik lekker rustig thuis achter mijn computer, voor het eerst sinds de meivakantie. Kan ik dan best van genieten, een helemaal alleen thuis zijn.
Woensdag
Ik had superslecht geslapen. Sterre moest deze nacht om 4 uur vertrekken met een taxi naar het vliegveld in Athene en kennelijk vond ik het toch een beetje spannend. Ik deed geen oog dicht en zat maar op een bericht te wachten dat ze goed was aangekomen en het ook allemaal goed was gegaan met door de douane gaan en in het vliegtuig stappen. Pas toen ik wist dat ze op het vliegtuig was gegaan, ontspande ik genoeg om in slaap te vallen. Behoorlijk brak begon ik dus aan de ochtend. Tot 11 uur heb ik gewoon gewerkt en toen zijn Maik en ik samen naar Schiphol gereden. Ik moest huilen toen ze uit de douane kwam en dat vond ze maar overdreven. Zei de dochter die mij zelf de hele eerste week elke avond huilend opbelde, omdat ze naar huis wilde 😉 Ze was natuurlijk doodmoe van de reis en zo weinig slaap, dus ze heeft veel op bed gelegen en is ook vroeg naar bed gegaan.
Donderdag
Sterre had 14 uur aan één stuk geslapen toen ik haar rond 11 uur wakker maakte. Ik moest namelijk zelf weg en ik was bang dat ze nog wel een paar uur zou doorslapen. Dat was niet alleen onhandig, vanwege het verleggen van haar slaapritme, maar ook wist ik dat ze nog het een en ander moest voorbereiden voor EYP. Ik ben toen op de fiets naar Foam in Den Haag gegaan, waar ik had afgesproken met collega’s om te gaan lunchen voorafgaand aan de studiemiddag. Daarna fietsten we naar de Javastraat, waar de studiemiddag was. Beetje dom: ik ontdekte daar dat ik alle bestellingen van die dag nog in mijn tas had. Die had ik voor vertrek naar het postpunt moeten brengen, maar dat was ik compleet vergeten in mijn haast. Gelukkig was er tussendoor een pauzemoment en kon ik even snel op en neer racen naar de Frederikstraat om het alsnog te regelen. Donderdag is normaal niet mijn werkdag, dus tja, dan moet ik die bestellingen wel regelen.
Vrijdag
Sterre bracht ik vanmorgen om 8 uur naar de trein, want zij vertrok alweer voor het European Youth Parliament. Daarna reed ik weer naar huis. De schoonmaakster kwam en ik heb me er best een beetje aan gestoord. Hoorde wel een half uur de douche lopen en toen ik ging kijken was ze gewoon aan het schoonmaken, terwijl de douche maar liep. Waterverspilling dus. Bovendien stond de hele badkamer blank, het leek wel een zwembad. Ze stamelde iets over dat het heel vies was, omdat ze door de vakantie 2 weken niet geweest was. Onzin natuurlijk. Je kunt dat gewoon normaal dweilen. Later ontdekte ik ook nog dat ze overal wc eens op gespoten had, mijn hele huis stonk. En daar heb ik al eens iets van gezegd. Vermoeiend. ’s Avonds moesten we de spullen van Sterre ophalen bij school. Haar bagage was met de bus meegegaan en die kwam, samen met alle klassen, die avond aan. Een gezellige boel, maar ook gek dat mijn eigen kind nu niet uit de bus kwam.
Zaterdag
Het regende en ik had het plan opgevat om de kledingkast van Fee leeg te halen en alles uit te zoeken. Dat had ik volgens mij vorig jaar niet gedaan, dus het was heel erg nodig. Ze is inmiddels 2 tot 3 maten gegroeid. We hadden er allebei geen zin in, maar het mòest. Dus eerst helemaal leeggehaald en toen moest Fee alles passen. Er kwam een stapel met kleding die niet meer paste, maar nog netjes was en in de verkoop kon en er kwam een stapel met kleding die niet meer paste en ook niet meer netjes genoeg was om nog een ronde mee te gaan. Wat nog paste, ging terug in de kast. Ondertussen waren ze in de tuin bezig met ons hek. Wij hadden de poort aan de linkerkant, terwijl alle huizen in ons rijtje de poort rechts hebben. Nu de trampoline weg is, denken we er over om de tuin een upgrade te geven en een schuurtje neer te zetten. Die willen we dan dus links hebben, want rechts komt de zon op. Daardoor moest de deur in het hek omgezet worden. Best een klus, maar de mannen hebben het ondanks de regen goed gedaan en we zijn blij met het resultaat.
Zondag
We sliepen een beetje uit en daarna ging ik eerst een rondje hardlopen. Ging niet zo goed, dat heb je soms. Eenmaal terug opperde Maik om samen te gaan lunchen bij Puurr aan de Binck. Leek me wel leuk. Vroeger kwam ik daar regelmatig, toen het nog Capriole heette en ons kantoor daar nog zat. Nu is het dus van eigenaar en naam veranderd. We hebben er gezellig geluncht. Maik wilde wel op tijd thuis zijn voor de Grand Prix. Daar was al in het begin en crash en een herstart, dus ging ik lekker buiten in de zon zitten. Zo gek, er valt enorm veel regen, maar als de zon eenmaal schijnt is het ook meteen lekker. We aten risotto en na het eten had ik nog even contact met Sterre bij het European Youth Parliament. Over hoe het ging enzo. Ondertussen was ik ook nog steeds bezig met het wassen van haar hele tas uit Griekenland.
