Bristol! Als ik lekker op reis kan, ben ik blij. Dit keer ging ik met Yuren samen, die was nog niet met mij samen weggeweest. Het was een beetje aanpassen af en toe, van beide kanten, maar het was ook heel gezellig. Volgende keer ga ik met Lenthe en als Fee 10 is mag ze ook een keer met mij mee.
Lees ook: Foto weekoverzicht Judith #474
Inhoudsopgave
Maandag
Ik werd wakker met intense hoofdpijn, waarschijnlijk omdat ik ongesteld moest worden. Dat heb ik tegenwoordig vaker, lang leven de beginnende overgang. Maar goed, veel tijd om daar bij stil te staan had ik niet, want vandaag stond het theorie examen van de MfN registratie op het programma. Ik was hier al weken voor aan het leren, tussen werk, kids en huishouden door en nu was het zover. Tot 11 uur kon ik mijn aantekeningen nog doornemen, maakte ik een proeftoets en las ik nog wat dingen door, maar toen was het zover. Ik stapte op de fiets richting station, ging met de trein naar Rotterdam waar ik bij het examen centrum aankwam.
Moeilijk examen
Alles moest in een kluis, zelfs mijn vest mocht niet mee naar binnen. Ik kreeg een nummer en een wachtwoord, mocht inloggen op een grote computer en de test begon na een korte uitleg meteen. Ik kreeg 50 vragen en wist dat er 36 minimaal goed moesten zijn om te slagen. De uitslag zou ik meteen krijgen. Ik vond het echt heel moeilijk. Zeker de helft van de 25 vragen wist ik direct, maar de andere helft niet. Bij een deel van de vragen had ik zelfs het idee dat het juiste antwoord er helemaal niet tussen zat. Door logisch te redeneren kwam ik er soms toch uit, al bleef ik onzeker. Aan het einde dacht ik dat ik het niet gehaald had. Ik klikte op “afronden” en na een halve minuut wachten verscheen er ineens in beeld: 36/50 GESLAAGD. Pff, ik was zo opgelucht. Met mijn hakken over de sloot, dat wel, maar wat kan mij het schelen. Deze hobbel is genomen! Nu mag ik ook praktijkexamen doen. Dat moet ik binnenkort gaan inplannen. Das ook nog heel pittig, een video assesment met acteurs.
Koffers pakken
De rest van de middag heb ik niet zoveel gedaan. Beetje thee gedronken, de reisplanning naar Bristol in het net geschreven over de reisplanner en mijn koffer en rugtas ingepakt. Ik heb een nieuwe set van Thule Chasm, omdat mijn SuitSuit koffer kapot was. De rits ging niet meer dicht. Dit is een rolkoffer met een zachte buitenkant, die dus iets flexibeler is. Ik hoop dat het bevalt. Er zitten wel wat fijne vakken in, zal er later nog een review over schrijven als ik ‘m goed heb uitgetest en er tevreden over ben. Dat weet ik nu nog niet.
Dinsdag
De wekker ging om half 5, want Yuren en ik moesten het vliegtuig halen om 7 uur. Maik bracht ons weg. Alles verliep voorspoedig: geen vertraging, we konden al vroeg inchecken bij het hotel en kregen ook nog eens een upgrade van de kamer. Oh, en het werd prachtig lenteweer! Dat noem ik nog eens mazzel hebben. We hebben zo’n beetje heel Bristol gezien, ik had alle tips in Google Maps gezet en die zijn we afgegaan. In totaal zo’n 22 km lopen. Je kunt je voorstellen dat we compleet afgedraaid waren toen we ’s avonds in bed lagen. Ik sliep dan ook supersnel, van lezen kwam niks meer.
Woensdag
Yuren had wat opstartproblemen in de ochtend, maar uiteindelijk vertrokken we rond 10 uur richting station Temple Meads in Bristol. Daar pakten we de trein naar Bath. Bath is Unesco Werelderfgoed en heeft een aantal interessante bezienswaardigheden, waaronder de Roman Baths. Sowieso heeft het stadje veel sfeer, hele leuke restaurantjes en evenzoveel leuke winkeltjes. Ik had een looproute gemaakt langs alle bezienswaardigheden en interessante plaatsen en dat was in totaal nog ongeveer 10 km. Het enige wat een beetje tegenviel, was dat het de hele dag regende. Dat was echt niet fijn. Daardoor hebben we om 3 uur besloten om lekker voor een Afternoon Tea te gaan in plaats van een heuvel opklimmen om de Skyline van Bath te zien. Daarna deden we nog een rondje door de stad en gingen we nog iets kleins eten. We zaten allebei nog best vol van de Afternoon Tea. Het was een leuke dag.
Donderdag
We hadden een tour geboekt via Get Your Guide naar Stonehenge en wat dorpjes in de Cotswolds. Daardoor moesten we ons vroeg bij een hotel 25 minuten verderop melden. Vroeg opstaan dus, Yuren baalde, maar was wel op tijd klaar. We scoorden onderweg een croissantje die we in het busje op aten. De groep was zo’n 12 mensen groot, en natuurlijk een gids. Die gids was prima, maar een bus vol hysterische Amerikanen iets minder. Al hebben we er ook wel heel erg om gelachen. Het weer zat flink tegen. Het regende enorm de hele dag. Yuren is chef regen, dus die hield met zijn appje steeds in de gaten hoe het met de regen zat. Dat was best nuttig, want de gids adviseerde om bij de Stonehenge eerst naar het bezoekerscentrum te gaan en pas daarna met het pendelbusje naar de stenen, maar volgens Yuren kon dat beter andersom. En hij had gelijk. Zo konden wij droog de Stonehenge bekijken en stond de rest van de groep in de stromende regen (en toen zaten wij aan de warme chocolademelk bij het bezoekerscentrum). Zo was dat ook in Avebury, waar wij even lekker konden lunchen bij de plaatselijke pub, en de rest door de regen liep en bij een vaag cafeetje een voorverpakte sandwich als lunch hadden. We sloten de dag af in Castle Combe, wat echt een fantastisch leuk dorpje was en waar we ook zelfs een beetje zon kregen. We aten die avond bij de meest vage pizzeria waar ik ooit geweest ben, maar het eten was fantastisch lekker!
Vrijdag
Yuren had behoefte om wat uit te slapen, dus terwijl hij in bed lag, ging ik vast een blog schrijven over het mooie dorpje Castle Combe waar we de dag ervoor waren. Deed ik tenminste nog iets nuttigs. Rond 10 uur was hij wel te motiveren om te gaan aankleden. Daarna pakten we een Bolt taxi naar Clevedon. Dit plaatsje ligt aan de kust op ongeveer een half uur rijden. Ik had ooit gelezen over de Victoriaanse pier daar, deze wordt in veel boeken beschreven, maar je ziet ‘m soms ook in films voorbij komen. Ik wilde allang deze pier een keer zien, nu ik zo dichtbij was, leek het me leuk om daar een dagje naartoe te gaan.
Clevedon
We begonnen in Clevedon op Hill Road met een ontbijtje en daarna liepen we naar de pier. Precies op dat moment begon de zon even te schijnen, dus dat was fijn. We bekeken de pier uitgebreid, liepen er overheen en ik maakte veel foto’s. Daarna gingen we langs wat andere bezienswaardigheden in Clevedon, zoals het Marine Lake en het stadscentrum. Helaas begon het heel hard te regenen en tot overmaat van ramp kwam ik er na 30 minuten achter dat ik mijn lensdop was verloren, dus moesten we ook die hele weg terug lopen in de keiharde regen. Yuren was heel kwaad op me en sprak een uur niet tegen me 🙂 Pas toen hij was opgewarmd met een warme chocolademelk en een kaneelbroodje ontdooide hij weer. Het bleef maar regenen die dag, dus zijn we maar wat eerder terug naar Bristol gegaan en hebben we daar nog tapas gegeten.
Zaterdag
De laatste dag Bristol! We hadden een hele planning gemaakt, van ontbijt tot nog wat musea, maar eigenlijk ging alles een beetje anders dan verwacht. Het was droog, dat wel, maar overal stonden rijen voor de leuke restaurantjes. Blijkbaar is er een hele ontbijtcultuur in het weekend daar en spreekt iedereen met elkaar af voor een ontbijt buiten de deur. Als je niet gereserveerd had was het kansloos. Tel daarbij op dat Yuren ook heel weinig lekker vindt, zo werd het moeilijk om iets leuks te vinden. Uiteindelijk kwamen we terecht bij een vage tent waar we lauwe chocolademelk kregen en een niet al te lekker kaneelbroodje.
Overal druk en volgeboekt
Daarna gingen we door naar het Bristol museum. Een mooi museum, met een enorme collectie, maar wel druk. De musea zijn gratis in Bristol, waardoor het in het weekend dus een een gewild uitje is bij gezinnen. Vervolgens was het tijd voor de lunch. Zelfde verhaal, overal stonden rijen of kregen we te horen dat ze voor de hele dag volgeboekt zaten. Uiteindelijk zijn we dan maar bij een duur restaurant gaan zitten, Hotel du Vin, waar wel plek was. En voor Yuren hadden ze frietjes 🙂 We hebben daar lekker gegeten. Inmiddels was zelfs het zonnetje gaan schijnen. We wilden nog graag naar 1 museum: Wake the Tiger, maar helaas was ook dat voor de hele dag volgeboekt. Dat werd ‘m dus niet. Dan maar terug naar het hotel, waar we nog even door het winkelcentrum zijn gelopen, donuts hebben gekocht en toen een Bolt hebben genomen naar het vliegveld. Alles verliep voorspoedig en rond 22.00 uur waren we weer thuis.
Zondag
Na een prima nacht in mijn eigen bed kon ik notabene uitslapen. Zelfs Fee was pas om 10 uur uit bed. Na het ontbijt besloot ik eerst maar eens te gaan hardlopen. Ik rende 6 km. Niet heel snel, dat lukte niet na 5 dagen zoveel wandelen, maar ik ben wel geweest. Fee wilde soesjes maken, dus ging ik met haar bakken. Natuurlijk lukte het niet zo erg, soesjes maken is best moeilijk. Maar Fee vond het leuk, een activiteitje met mama. ’s Avonds aten we weer een borrelplank, iedereen was druk in de weer. Behalve Yuren, die had niet zoveel zin vandaag. Die had een Turks brood met olijfolie neergezet. Ik had een tas met kaarsen van de Kringloopwinkel van mijn schoonmoeder gehad vorige week, en ik besloot daar wat kaarsen uit te pakken om neer te zetten. Toen ontdekte ik ineens twee grote kaarsen met de tekst: Bert 100 jaar en Maria bid voor ons 🙂 We hebben er enorm om gelachen en ze bij de borrelplank gezet.
