Deze week stond in het teken van de terror tijgermug, terwijl hij eigenlijk in het teken had moeten staan van rust en chillen voor de stacaravan 🙂 Dat was er dus niet bij. Zodra we op ons ruime en fijne terras bij de caravan zaten, zoemden de tijgermuggen om je hoofd. Tijgermuggen steken ook overdag. Chillen kon dus alleen binnen en dat kunnen we ook thuis, dus besloten we toch maar wat dingen te ondernemen in plaats van op de camping hangen… Later in de week werd het gelukkig wel ietsje beter, waarschijnlijk door de wind.
Lees ook: Foto weekoverzicht Judith #445
Inhoudsopgave
Maandag
Met de huurauto waren we zondag bij de camping aangekomen, waar we onze spullen uitpakten en wat boodschappen deden voor het avondeten. Alles zag er goed uit: de caravan is groot en netjes, hier gaan we het wel een week uithouden. We schonken een wijntje in en maakten een borrelplank en zaten met z’n alleen op het terras toen de terror tijgermuggen ons lieten weten dat het bos niet van ons, maar van hun is! En wij hun allerlekkerste hapjes zijn. Binnen een paar minuten zat iedereen onder de muggenbulten en toen wisten we: dit wordt niet buiten zitten deze week. Maandagochtend was ik vroeg wakker en probeerde ik het toch. Nog in de veronderstelling dat muggen vooral in de avond steken en niet overdag. Dat had ik dus mis. Van een half uurtje buiten zitten was ik 30 muggenbulten rijker. Ik besloot de tijgermug maar eens te google en ja hoor, deze steekt ook overdag. Gelukkig waren er in het zwembad geen muggen en ook in het dorpje Nin viel het mee. Dat is dus wat we deze dag hebben gedaan, zwemmen en het dorpje bekijken. We aten pizza’s en zo was het toch een leuke dag.
Dinsdag
Ik ging om half 8 eerst een rondje hardlopen. Het was al bloedheet en ook tijdens het hardlopen ben ik flink gestoken, maar was wel trots dat ik toch 4 km in de benen had. Daarna zijn we naar NP Krka geweest, naar de watervallen daar. Daarna het dorpje Skradin in en tot slot naar Subenik gereden om de kerk kathedraal te zien die Unesco werelderfgoed is. De kinderen waren het toen al wel beu, want we hadden veel gelopen en het was best een hete dag. Daarom zijn we daarna terug naar de camping gegaan, om nog even Nin in te lopen voor het diner. Ze vielen als een blok in slaap daarna.
Woensdag
Op woensdag hebben we een dagje op het eiland Pag doorgebracht. Een soort maanlandschap met hier en daar een oase van groen en een paar stadjes: Pag, Simuni, Kolan, Metanja en Novalja. We zagen prachtige kiezelstrandjes met kristalhelder water, maar waren helaas de zwemspullen vergeten. Beetje dom. Lam en Pag kaas gegeten, de zoutpannen gezien, het kant in de stad bewonderd en zelfs nog wat gewandeld (maar niet de life on Mars trail). Het was een fijne dag. Nog geen nieuws over de auto, behalve dat hij vrijdag pas wordt gemaakt en we morgen de huurauto mogen omruilen voor een andere.
Donderdag
Donderdag een rustig dagje gedaan. Maik is de auto gaan omruilen, de huurauto moest terug en we konden een andere ophalen. Ik ging met Lenthe en Fee naar het zwembad en het strand en de oudste twee wilden even hun eigen ding doen, ook prima. Rond lunchtijd waren we allemaal weer terug bij de caravan. Het viel vandaag mee met de muggen, we konden overdag zowaar buiten zitten. Eind van de dag zijn we nog even naat Mud Beach gereden. Dat zit hier vlakbij en is een soort moerasgebied aan het strand met speciaal soort modder dat geneeskrachtig is door de plantsoorten die er groeien. Peloid heet het. Je moet je helemaal insmeren, op laten drogen en dan weer afspoelen. Ons gezin heeft er altijd 3 die in zijn voor zulke gekkigheid en 3 die ons dan uitlachen. ’s Avonds zijn we nog even naar Zadar gereden. We hebben er gegeten zijn Bruschetta, wat uitzonderlijk goed was, en tussendoor de zonsondergang gekeken op de boulevard Riva, bij het Zeeorgel. Het schijnt de mooiste ter wereld te zijn. Of dat zo is weet ik niet, maar het was in elk geval prachtig.
Vrijdag
Het was best een spannende dag, want volgens de garage èn de ANWB zou onze auto vandaag gemaakt worden en dan om 4 uur ’s middags op transport gezet worden richting de camping. Nu weten we inmiddels wel dat je nooit 100% op zulke berichten kunt vertrouwen, dus ik was de hele dag wel op mijn hoede. Ondertussen hebben we ook nog wat dingen gedaan. Eerst lekker uitslapen, daarna zwemmen (en ik naar het zoutmuseum) en toen in de middag nog even naar Zadar. Daar wilden we niet gaan eten, omdat de auto ’s avonds gebracht zou worden en dan moesten we natuurlijk op de camping zijn. Helaas duurde het ontzettend lang voor we iets hoorden, dus we werden steeds ongeruster of het wel gelukt was. Gelukkig kwam er om 19.00 uur het verlossende telefoontje dat ze onderweg waren en om 21.30 uur dat ze op de camping stonden. Net op tijd, want een half uur later ging het hard regenen en onweren. We zijn dan ook lekker vroeg naar bed gegaan.
Zaterdag
Bij het wakker worden regende het nog hard, maar zo rond 9 uur stopte dat en rond half 11 brak de zon weer door. We hadden al besloten vandaag te gaan rijden, maar we wisten nog niet hoe laat. Toen de zon doorbrak leek het ons beter om vandaag nog van het mooie weer te genieten op camping Zaton Holiday Resort en pas eind van de dag te gaan rijden. Maik ging met de kinderen naar het zwembad en later naar het strand, waar ik ook naartoe ging. Het was heerlijk om nog wat te zwemmen, Fee had inmiddels een enorme unicorn zwembad en genoot volop. Ik had moeite om afscheid te nemen van het het campingleven en vooral het mooie weer. Wetende dat we de regen tegemoet zouden rijden. Maar ja, we hadden ruim 3 mooie weken gehad en aan elke vakantie komt een einde. Dus om 16.00 uur gingen we de auto in om te beginnen aan het eerste stuk. Het plan was om bij Graz uit te komen, maar we hadden zo ontzettend veel file richting Slovenië (waar de overstromingen waren), dat we niet verder kwamen dan Maribor. Daar vonden we rond middernacht nog een hotel. We zijn gauw gaan slapen.
Zondag
We werden wakker in het hotel in Slovenië, waar we na een goed ontbijt de auto instapten. Het was trouwens best een mooi gelegen hotel, in de bergen, met uitzicht, alleen… die regen he. Je zag heel weinig, er hing veel bewolking. Het werd een monsterrit naar huis. Tussendoor zijn we in Passau gestopt voor een lunch, en toen weer door gereden. Toen we nog 4 uur moesten, begon de vermoeidheid toe te slaan. Maar ja, echt veel zin om nog een hotel te zoeken hadden we niet. Dus hebben Maik en ik omgewisseld en heb ik nog een stuk gereden. Het was best pittig met 12 uur lang in de regen rijden, maar het is gelukt. Om 2 uur ’s nachts lagen we in ons eigen bed. Toch ook weer fijn!
