Foto weekoverzicht Judith #440

klaprozen juut en lauHet was een drukke week, maar ook een leuke, want ik ging op avontuur naar Letland met Laura. Ons jaarlijkse tripje en dat was weer memorabel. We planden bewust niet teveel, zodat we de vrijheid hadden om op het laatste moment de plannen nog om te gooien als dat beter uitkwam. Dat was eigenlijk maar goed ook, want we hadden onderweg soms wat tijdverlies door verkeerd rijden, werk aan de weg of een zoektocht naar eten 🙂 Gelukkig kwam alles uiteindelijk weer goed, zoals altijd…

Lees ook: Foto Weekoverzicht Judith #439

Maandag

Meteen na vaderdag was Maik jarig! Dus stond ik opnieuw cadeautjes in te pakken. Gelukkig had hij zelf al appeltaart gebakken, die we als ontbijt aten. Ik kon het niet echt goed op, maar hij was wel heel lekker. Veel tijd om te vieren was er niet, want ik had een drukke ochtend. Om half 9 een online overleg, om half 10 een zorgoverleg, om half 12 weer een online overleg en om half 2 weer een ander overleg. Toen heel even niks en om 3 uur zat ik opnieuw achter mijn laptop voor de rest van de middag. Ik vond het pittig, want ik was op de een of andere manier ook heel erg moe. Dat komt niet handig uit als je je eigenlijk goed moet concentreren. Yuren ging vandaag op kamp met school. Drie dagen niet wassen en slapen 😉

Maik vaderdag en verjaardag

Dinsdag

Het was een hele volle dag met afspraken. Echt vol. Ik had amper tijd voor de lunch en was pas om 18.00 uur thuis. Het einde van het schooljaar is altijd hectisch. Maar dit jaar spant wel de kroon. Gelukkig hoefde ik niet te koken, want we gingen Eten bij Miss Maddy. Dat is het restaurant waar Sterre werkt. Zij zijn net van naam en concept veranderd en we mochten het deze avond uit proberen tegen een gereduceerde prijs. Hartstikke leuk natuurlijk! Zo konden zij proefdraaien en wij een avondje uit. Jammer alleen dat Yuren er niet was, hij is nog steeds op kamp. Het was leuk en lekker, maar we hebben het niet te laat gemaakt, omdat Sterre toetsweek heeft. Ze moest nog leren. 

eten bij miss maddy juni 2023

Woensdag

Het hoogtepunt van de dag was toch wel dat Fee een brief mee kreeg dat ze mag afzwemmen voor haar B! Ik had er niet echt meer op gerekend dat het voor de zomer zou gaan lukken, maar op de valreep toch nog. Zo ontzettend fijn! Eindelijk, na al die jaren wekelijks in het zwembad zitten, is het project zwemdiploma voor 4 kinderen afgerond. Misschien gaat ze trouwens nog voor haar C, maar hopelijk heeft ze dat dan ook snel. Ik ben in elk geval al heel tevreden met A en B. Verder had ik een drukke ochtend met afspraken, en een drukke middag met administratiedingen voor het einde van het jaar. Rond 4 uur had ik een afspraak met een collega en daarna was het tijd voor het avondeten en het op bed leggen van Fee. Maik ging met Yuren weer zijn eitjes rondbrengen. ‘s Avonds moest ik mijn koffer inpakken, want ‘s morgens heel vroeg zou de wekker gaan om mijn vlucht naar Letland te halen. Yuren kwam deze dag ook weer thuis, fijn dat hij er weer is! Heb hem gemist. 

fee leest met skeelers aan

Donderdag

Deze ochtend stond ik heel vroeg op, omdat ik naar Letland ging met Laura. Maik zette ons af op Schiphol en gelukkig hadden we geen vertraging. Deze eerste dag gingen we naar Riga. Daar hebben we de stad bekeken, vol mooie Art-Nouveau gebouwen en een gezellige sfeer omdat het midzomernachtfeest er aan kwam. Overal liepen mensen met bloemenkransen, er was ook al een groot feest op een plein. Daar liepen we zelfs de minister tegen het lijf! Eind van de dag reden we met onze huurauto naar een moerasgebied om een wandeling te maken en daarna door naar Jurmala, waar we een superleuk hotel geboekt hadden: Villa Joma. Echt zo’n oud, houten gebouw met heel veel sfeer. Het stadje deed deels Scandinavisch en deels Russisch aan. We aten aan het strand in de zon. 

riga zwartkoppen

meeuw jurmala

Vrijdag

In de ochtend ontbeten we in de tuin van het hotel en ging ik de Orthodoxe kerk nog even bekijken. Daarna gingen we met de auto op pad. We stopten eerst bij een mooi veld met klaprozen, waar mensen aan het plukken waren om een mooie bloemenkrans te maken. Daarna gingen we naar Tukums, Sabiles voor een mooie wijngaard en de Abava waterval. In Talsi aten we pizza en tot slot reden we de lange weg naar Kaap Kolka, waar de Oostzee en de Golf van Riga samenkomen. Een mooi plekje en lekker even met de voetjes in het water. De weg vervolgden we naar Ventspils, een stad met veel beelden van koeien en varkens en een wijk met hele oude houten huisjes. Ons eindpunt was Kuldiga, een enorm sfeervol stadje waar het helaas uitgestorven was vanwege het midzomernachtfeest. Dit feest is nog belangrijker dan Kerst en wordt vooral in de tuin gevierd. Op straat zie je dus helemaal niemand en alles is ook gesloten. Wij wisten wel vooraf dat Midzomernacht in Letland gevierd werd, hadden zelfs gehoopt dat we er iets van mee zouden krijgen. We wisten echter niet dat werkelijk alles gesloten zou zijn. Dit hadden we op internet niet zo duidelijk kunnen vinden. Gelukkig vonden we uiteindelijk wel 1 restaurantje dat open was, dus hoefden we toch niet zonder eten naar bed. We zaten trouwens in een mooi hotel daar ook, Hotel Virkas Muiza

Juut salaspils memorial

lau ontbijt villa joma

kuldiga restaurant

Zaterdag

We ontbeten in het leuke hotel in Kuldiga, helaas wel binnen, terwijl het prachtig weer was. Er was een mooie tuin, maar aan de andere kant van het hotel waar het ontbijt was. Na het ontbijt gingen we weer op pad. We hadden een mooie route uitgestippeld langs verschillende bezienswaardigheden. De eerste stop was in Salaspils, op de plek waar in de oorlog een concentratiekamp was. Hier staan nu grote beelden als Memorial en er klopt een hartslag over het hele terrein. Met name dat laatste bezorgt je kippenvel. Er is ook een bezoekerscentrum bij met meer informatie over de plek en brieven van gevangenen. Erg indrukwekkend. In Koknese reden we via een heel vaag grasweggetje naar een plek met zicht op de ruïne, wat een heel mooi plekje was. In Cesvaines bekeken we het kasteel en in Gulbene het oude station. Alle winkels en restaurants waren overal dicht, dus uiteindelijk hebben we als lunch alleen crème brulé van kwartelei gegeten op een private midzomernacht feestje, en verder niks. Gelukkig vonden we in Aluksne een vaag hotel, Jolanta, met restaurant wat open was voor gasten, zodat we ‘s avonds wel normaal konden eten. Het bleek uiteindelijk prima: vriendelijk personeel die er alles aan deden om het ons naar de zin te maken en ook de kamer was gewoon goed. Het was alleen niet echt een mooi plekje. 

Koknese lau en juutlau en juut gulbene

 

 

 

 

 

 

Zondag

‘s Morgens werden we wakker in Aluksne, waar we na een fijn ontbijt eerst het stadje gingen bekijken. Ik was verbaasd hoe groen het was, het leek net of we in Zweden waren. In het midden van het water ligt een eilandje, Mariënburg. Hier is een ruïne te vinden die tegenwoordig dienst doet als openlucht theater. We bekeken ook het nieuwe kasteel nog en het stadje en daarna reden we door naar Sigulda. Het was een mooie route, mooier dan de dag ervoor. We zagen veel natuur en af en toe wat ooievaars. In Sigulda bezochten we een uitzichtpunt en lunchten we op een terras, want hoera, de restaurants waren weer open! Helaas duurde het alleen allemaal lang en moesten we enorm haasten naar het vliegveld. Bovendien bleek de route ineens langer dan we dachten. We hadden eerder wel gekeken, maar geen goede verbinding gehad, waardoor de navigatie blijkbaar de resterende tijd niet goed had weergegeven. 

Aluksne marienburg

Krappe timing!

Het verkeer zat ook nog eens tegen, waardoor we uiteindelijk om 15.26 uur aankwamen bij het vliegveld. Daar moesten we de huurauto nog inleveren, door de security om uiteindelijk om 15.50 uur te vertrekken. We besloten op te splitsen: Laura ging de auto inleveren en ik rende met de koffers richting de gate. Helaas had Laura teveel vloeistoffen bij zich en mocht ik ook haar koffer niet meenemen door de douane. Gelukkig kwam ze toen al aanrennen. Toen we eindelijk door de security waren, renden we buiten adem door het vliegveld. We kwamen we om 15.39 bij de gate aan. Best nog snel gedaan dus. Daar stond nog gewoon een rij, dus uiteindelijk viel het allemaal reuze mee en kwamen er zelfs mensen na ons het vliegtuig binnen. We waren wel heel opgelucht dat we de vlucht hadden gehaald. Maik kwam mij ophalen op Schiphol en thuis aten we pizza en was ik heel blij de kinderen weer te kunnen knuffelen. 

vliegtuig gehaald

Blogtips voor deze week: 

Vorig artikelHotel chique stijl bruist in huis
Volgend artikelDroom je van een eigen vakantiehuis? Zo kun je er een financieren!
Judith van Wijk
Judith in 't kort: Vrouw, 47, mama van Sterre (2007), Yuren (2010), Lenthe (2012), Fee (2015). Sproeten, klein, bang van honden, gaat (te) graag uit eten, drinkt (te) graag rode wijn, verslaafd aan haar iPhone (ik geef het toe), zou graag veel meer boeken lezen (maar geen tijd), hart op de tong, onderwijsadviseur, zelfontplooiing, houdt van roze, heeft twee linkerhanden (maar knutselt heel graag met de kinderen), kan niet zingen (maar doet dat wel graag), heeft een stappenteller omdat ze anders teveel op de bank zit, zou vaker op vakantie willen, kookt het liefst liflafjes (en baalt dat de kinderen dan de helft niet lusten) en is een redelijke gadgetfreak. Judith professioneel: Judith is gediplomeerd leerkracht, pedagoog en onderwijsadviseur. Haar kracht is het verbinden, overtuigen en enthousiasmeren van mensen. Als moeder van 4 kinderen is ze natuurlijk ook ervaringsdeskundige als het gaat om opvoedingsvraagstukken. Dankzij haar reislust heeft zij veel ervaring op het gebied van reizen in het algemeen en reizen met kinderen. Haar expertise deelt zij op haar blog. Vanuit deze expertise ontwikkelde zij ook diverse planners (gezinsplanners, huiswerkplanners en reisplanners) die in Nederland en België veelvuldig verkocht worden.

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in