Van Madeira weer vol in het werk en vervolgens weer lekker vakantie. Vanaf nu gaat het schooljaar heel hard. Er zijn veel vrije dagen tussendoor en ik ga ook nog een aantal keer weg, dan gaat de tijd altijd snel. In het weekend had Fee een heel bijzondere dag, we waren supertrots op haar!
Lees ook: Fotoweekoverzicht #422
Inhoudsopgave
Maandag
’s Morgens werd ik nog wakker in Madeira. Ik haalde al vroeg pastei de data bij de beste bakker van Funchal. Voor Maik en de kinderen, want ik weet dat ze die ook graag lusten. En wat is nou lekkerder dan kakelverse gebakjes uit Madeira? Het was wel een heel gedoe om de doos mee te nemen, want ze pasten niet meer in mijn tas. De hele reis naar het vliegveld, maar ook in het vliegtuig zelf, zat ik met die dingen op schoot. Het was een lange reisdag. We vertrokken om 8 uur naar het vliegveld, vertrokken om half 11 en kwamen om 3 uur aan (het is in Nederland een uur later). Ik had pas om half 4 een trein en Maik haalde me om half 5 op in Delft bij het station. De kinderen waren blij me te zien en ik werd haast doodgeknuffeld door Fee (de pubers zijn tegenwoordig wat minder enthousiast). Na even relaxen kon ik alweer koken en zo zat de dag er al snel op.
Dinsdag
Tja, toen zat het Madeira avontuur erop en kon ik meteen volle bak aan de slag op mijn werk. Ik had al vroeg mijn eerste afspraak en was de hele dag aan het rennen en vliegen. Wie denkt dat ik een relaxte baan heb heeft het echt mis hoor 🙂 Ik zat om half 2 pas aan mijn lunch (en dat ook nog eens achter mijn laptop tijdens een overleg, ik had de camera maar even uitgezet). Eind van de dag had ik ook nog een afspraak op een school en toen ik thuis kwam had Maik frietjes gehaald voor de kinderen, want koken lukte niet meer. ’s Avonds gingen Maik en ik eten bij WOW Crab in Den Haag. We waren uitgenodigd om dit concept uit te proberen. De uitgebreide blog hierover kun je hier lezen. Ik was best moe, dus we zijn niet al te lang gebleven. Rond 21.00 uur waren we weer thuis en ben ik eigenlijk gelijk gaan douchen.
Woensdag
Ik schoot om 8 uur al in mijn hardloopkleren, want na een week niet sporten had mijn lijf behoefte om weer even in beweging te komen. Ik rende hard en had een goeie tijd. Het valt me op dat ik juist na een weekje rust vaak echt hard kan rennen, leuk is dat. Daarom is een keer een week niet sporten dus helemaal niet zo erg. Als je het daarna maar weer oppakt. Mijn VO2max is inmiddels naar de 35,6 gestegen en gaat dus nog steeds goed omhoog. Na het douchen moest ik meteen met Maik mee naar de tandarts. Hij heeft iets van tandsteen onder zijn tandvlees ofzo en dat moest worden weggehaald, anders gaan op den duur je tanden uitvallen. Ik had zelf een vulling die er half uit was en vervangen moest worden. Ik was er niet zo gemotiveerd voor, omdat ik altijd het gevoel hebt dat tandartsen graag extra dingen inplannen om geld te verdienen. Maar ik durfde het er ook niet op te gokken, dus ben toch gegaan. Het was een fluitje van een cent, ik voelde echt helemaal niks en het was ook zo gepiept. Nu kan ik er hopelijk weer 10 jaar tegen (zo lang gaan vullingen volgens mij mee).
Eenmaal thuis was het tijd voor werk. Ik had “bezet” in mijn agenda gezet, wat betekent dat collega’s geen afspraken kunnen inplannen en ik dus een relatief rustig dagje had. In mijn geval betekent dat vooral veel telefoontjes en mails verwerken waar ik nog niet aan was toegekomen. Was fijn, want dan wordt mijn hoofd weer wat leger. ’s Avonds schreef ik vast een blog met recept over een ontzettend lekker dessert dat ik op Madeira at: cheesecake met zoete aardappel en dulce leche. Er komen uiteraard nog meer blogs, maar dat duurt nog even. Meer dan 1 per dag red ik niet, want overdag werk ik meestal en in de avond ben ik vaak zo moe dat ik het na een uurtje wel weer gehad heb.
Donderdag
Tegenwoordig werk ik ook weer op donderdagochtend, dus ik zat al vroeg in de auto op pad naar een school waar ik een kennismakingsafspraak had. Ik neem deze school over van een collega dus dan is het altijd eerst even aftasten welke mensen er werken en hoe het er op zo’n school aan toe gaat. Na een goed gesprek en een rondleiding door de school nam ik afscheid en reed ik naar huis. Daar had ik achter elkaar 3 verschillende online meetings. Zo vloog de dag dus wel voorbij. Zoals altijd pakte ik rond half 3 de bestellingen in, racete naar school om de meisjes op te halen en na wat drinken en eten sprongen we de auto in richting pianoles en rolschaatsles. Bij pianoles was het kijkles, dus ik mocht mee naar binnen. Eind van de middag ben ik nog even snel gaan sporten en toen was het alweer tijd om te koken. ’s Avonds nam ik de tijd om nog een blog over Madeira uit te werken, dit keer was het een blog over het mysterieuze Fanal Forest en ik rondde de blog af waar ik gisteren al aan begonnen was over Valley of the Nuns.
Vrijdag
Hoewel ik eigenlijk al vakantie had, had ik toch nog een afspraak. Daarna ging ik snel naar de sportschool, want daar zou ik de rest van de dag geen tijd meer voor hebben. ’s Middags kwam onze nieuwe schoonmaakster voor de 2e keer. Ik ben nog steeds tevreden, maar hou wel een slag om de arm, want de meesten doen in het begin hun best. Om 3 uur moest ik met Fee naar het ziekenhuis. Zij heeft, net als ik en Yuren, een scoliose. Dit was de eerste afspraak en ze hebben foto’s gemaakt en de bocht opgemeten. Het is nu nog maar 16 graden. Onder de 20 graden is er nog geen behandeling nodig, maar ze wordt nu wel goed in de gaten gehouden. Volgend jaar gaan we terug, zodat we kunnen zien hoe het in een jaar is veranderd (of niet). Afhankelijk daarvan bepalen we de frequentie hoe vaak ze moet komen. Als ze in de puberteit komt zal dat een periode wat vaker zijn, omdat het tijdens de groeifase enorm kan verslechteren. Soms valt dat ook mee, dat is niet te voorspellen.
Zaterdag
De meisjes stonden al vroeg wentelteefjes te bakken, want Fee moest goed ontbijten. Ze mocht vandaag namelijk afzwemmen! Daar heeft ze zo lang naar uitgekeken. Door de Coronatijd heeft ze lang op de wachtlijst gestaan, omdat er steeds geen zwemmen was. En dan vervolgens natuurlijk nog ruim een jaar oefenen voor het zover was. Net voor haar 8e verjaardag was het dan toch zover en ze is met vlag en wimpel geslaagd. Vanaf nu hebben alle kinderen dus een diploma en hoeven er geen zwembandjes meer mee op vakantie. Ideaal. Ze gaat nog door voor haar B en C, maar dat schijnt allemaal wat sneller te gaan dan A. Thuis vierden we het met chips en limonade en natuurlijk kreeg ze een zwemgerealteerd cadeautje. (het inspireerde me meteen tot het schrijven van deze blog)
Zondag
Na een beetje uitslapen trok ik mijn hardloopkleren aan voor en rondje van 10 km, om te kijken of ik de cpc volgende week kan rennen. Het was heerlijk weer en het ging best lekker. Ik had geen toptijd, maar was wel tevreden. Helaas zijn er geen kaarten meer voor de 10 km, dus ik hoop dat er nog iemand is die zijn kaartje te koop zet, vanwege ziekte of een blessure ofzo. Voor die persoon niet leuk, maar voor mij wel. Moet ik natuurlijk zelf ook niet ziek worden 🙂 Rond half 12 vertrokken we richting Zeeland. Mijn ouders zijn volop aan het verhuizen naar hun nieuwe appartement in het centrum van Vlissingen. Nu hebben ze een Artifort stoel die ze niet willen meenemen en die wilde ik wel hebben. Die moesten we dus ophalen. Bovendien konden we het huis dan ook even in het echt zien. Tot nu toe hadden we het alleen op foto’s kunnen bekijken. Was erg leuk, ze hebben een waanzinnig uitzicht over de haven en de Schelde. Na een theetje en een bolus zijn Maik en ik nog even de stad in gegaan en en hebben we een stukje boulevard meegepakt. Daarna gingen we voor de laatste keer naar het huis in Koudekerke. Best gek, ik heb daar toch in mijn puberteit gewoond en daarna was het altijd het huis waar ik naartoe ging als ik naar mijn ouders ging. We aten Chinees bij mijn ouders en gingen toen terug naar huis, met stoel in de achterbak. Het paste allemaal net, ons hele gezin en zo’n grote stoel 😉
