Hier komt het laatste deel van mijn weekoverzicht. Heb je deel 1 en 2 gemist? Lees dan even hier en hier.
Ik was gebleven bij de zaterdagmiddag. We hadden net geluncht en reden toen door naar Namafjall Hverir. Dit zijn hete bronnen in een solfatenveld. Het stinkt er ontzettend naar rotte eieren, maar het uitzicht is fenomenaal.
Overal rookpluimen, chemisch blauwe stroompjes, modderpoelen, bergen en roodachtige grond. Als je in de rookpluimen gaat staan voel je de warmte van de aarde.
Na deze stop gingen we naar het thermale warm waterbad Jarðböðin via Mývatn. Dat was echt een ervaring. Eerst kleed je je binnen uit en trek je je bikini of badpak aan. Daarna is het de bedoeling dat je met je muts op in naar buiten rent naar de stoomcabine (een soort sauna) en daar gaat zitten om warm te worden. Vervolgens moet je weer door de kou en ga je snel het bad in, waar het heerlijk warm is. Dat was echt zo lekker.
En dan dat uitzicht! Ik waande me echt in een droom. Ik had het er nog heel lang vol kunnen houden, maar helaas moesten we het vliegtuig terug naar Reykjavik halen. Langer dan een uur konden we dus niet genieten, maar dat hebben we dan ook met volle teugen gedaan. En met z’n allen foto’s en filmpjes gemaakt natuurlijk.
Na het douchen en aankleden gingen we het busje van Saga Travel richting vliegveld. Dat was ongeveer een uur rijden. Het werd al een beetje schemerig. We waren allemaal wat stilletjes in het busje van alle indrukken die dag, we hadden zoveel moois gezien. En toen ineens zei Anton (en nu wordt duidelijk waarom Anton onze held is)… “Hebben jullie het Noorderlicht al gezien”. Iedereen was meteen wakker: uhhh, nee? Anton zei dat hij het begin van het Noorderlicht zag en een plek zou zoeken om te stoppen. Ondertussen keken we naar buiten en zagen we inderdaad vaag in de schemering een soort licht vlek. Op dat moment was die nog niet heel duidelijk. Toen Anton een stopplek had gevonden gingen we allemaal hysterisch uit de auto: jaaaaa! Daar zagen we dan tòch nog het Noorderlicht! Iedereen maakte foto’s en gilde. Doordat het nog niet heel donker was bleef het wat vaag, maar op de foto zag ik toch echt al duidelijk een groene zweem.
We reden weer verder en langzaam werd het donkerder en het Noorderlicht groter en duidelijker. Anton stopte nog een keer. De tijd begon inmiddels wel te dringen, we moesten immers ook een vliegtuig halen. Anton besloot het vliegveld te bellen om te zeggen dat we vertraging hadden en op ons moesten wachten. Dit keer was het Noorderlicht heel duidelijk. Je zag echt de beweging en een hele mooie boog. Sommige van onze groep maakten echt prachtige foto’s.
We reden nog een keer verder en tot slot stopte Anton nog een keer, dit keer op een plek waar we een prachtig uitzicht hadden over Akureyri en bovenin het Noorderlicht heel mooi zagen. Dit ga ik voor de rest van mijn leven niet vergeten. Wat ontzettend bijzonder om te zien!
We haalden het vliegtuig net, omhelsden Anton omdat hij ons dit prachtige natuurverschijnsel gegund had en stapten snel in. Rond half 9 stonden we weer in Keflavik op het vliegveld en vertrokken we naar het laatste hotel. Daar kregen we nog een vegaburger met wijn en maakten we plannen voor een reünie met z’n allen. De groep was zo ontzettend leuk. De mensen die mee waren bloggen ook allemaal, als je hun verhalen wilt lezen over IJsland, kijk dan op:
Dag Judith,
Allereerst gecondoleerd met het overlijden van je oma!
Mooi om je reisverslag te lezen. Mooie Noorderlichtfoto.
Ik heb gelukkig ook een keer het Noorderlicht gezien en vond het magisch. Echt fantastisch. Wat me alleen verbaasde was dat t vooral wit was wat je met je blote oog zag maar op de camera werd t groen. Ik heb ook flitsen rood en blauw gezien. Het was net alsof je met de fohn door de lucht bewoog. Zagen jullie het zo ook? Ik ben erg beniewd. Groetjes, linda
Hoi Linda, ja, dat heb ik precies zo ervaren. De kleuren zie je pas echt goed met de camera. Ik zag wel met het blote oog dat het een groenige gloed had, maar niet zoals op de foto’s inderdaad. Apart he? Leuk dat je het ook hebt gezien!
Lieve Judith heel erg gecondoleerd met het overlijden van je oma ,veel sterkte in deze moeilijke tijd. Een dikke knuffel. Je ijsland verslag is geweldig.
Dank je wel Karin, lief!