Wat een emotionele rollercoaster was het deze week. Van hele hoge toppen naar hele hoge dalen. Zulke weken moet je niet te vaak hebben, want het kost vreselijk veel energie.
De week begon rustig. Op maandag had ik een ochtend op mijn werk en later die dag ging ik naar een school voor overleg. Ik haalde de kinderen zelf van school, want onze gastouder is met vakantie, dropte ze thuis en ging nog wat werken. So far, so good.
Op dinsdag had ik een leuke en interessante studiedag op mijn werk. Er was een lekkere lunch geregeld, het was gezellig met collega’s en de spreker was interessant. Op een bepaald moment kreeg ik een smsje van mijn moeder. Zij was bij ons thuis om op de kinderen te passen en had bericht gekregen dat mijn oma gevallen was en haar heup had gebroken. En we wisten: dat is slecht nieuws…
Mijn oma ging al een poosje niet goed, daar heb ik al over geschreven. Ze had lewy-body dementie met Parkinson-achtige verschijnselen. Het opereren van de heup was dus geen optie. Ze zou de operatie wel overleven, maar niet meer kunnen revalideren. Dat zou betekenen dat er allerlei complicaties zouden komen waar ze uiteindelijk aan zou overlijden. Het zou een lijdensweg worden.
Dus werd er gekozen voor pijnbestrijding in de vorm van morfine. Op woensdag was ze nog aanspreekbaar. Ze had wel veel pijn, dus werd de morfine opgehoogd. Woensdagavond was ze heel slaperig en niet meer wakker te krijgen. Ik had de hele dag getwijfeld: wel of niet nog naar Zeeland rijden om afscheid te nemen. Omdat ze woensdagochtend nog aanspreekbaar was heb ik gekozen om het niet te doen. Op donderdag ging ik namelijk naar IJsland met Icelandair. Het zou dus voor mij allemaal heel druk worden en het leek zo’n vaart toch niet te lopen. Ik koos dus om thuis te blijven, zodat ik nog kon werken, in kon pakken en ik samen met Heleen naar de opening van de H&M in Den Haag kon. Daar werd tevens de Balmain collectie gelanceerd en dat was een hele happening. Ik ben niet heel lang gebleven, want ik wilde op tijd weer naar huis.
Donderdag werd ik door Maik naar het vliegveld gebracht. Daar kregen we in een hotel eerst nog een gezellige lunch met alle bloggers die mee waren en een presentatie over IJsland.
We werden echter nog niet veel wijzer, het programma was geheim en dat was best een beetje spannend! Rond een uur of 12 liepen we met de hele groep naar het vliegveld om in te checken en te boarden.
We hadden de eerste verrassing al meteen, want we bleken te gaan vliegen met de Hekla Aurora! Een vliegtuig dat helemaal in de sfeer is van het Noorderlicht. Supergaaf!
De vlucht vertrok op tijd, we waren aan het einde van de middag in Reykjavik en gingen inchecken in het hotel. Ik had een prachtige kamer met uitzicht op de haven, heel mooi! Na een kort relaxmoment gingen we een hele lekkere hamburger eten in de beste hamburgertent van Reykjavik. Een klein tentje vlakbij het hotel, waar alle locals kwamen afhalen of eten. Smullen!
Vervolgens was er vrije tijd, die we in het centrum van de stad doorbrachten. Overal was muziek, het was namelijk het Iceland Airwaves festival. Het festival is een podium voor nieuw talent uit binnen- en buitenland. Je hebt er kaarten voor nodig, maar er zijn ook Off Venues, waar je gratis naar bandjes mag gaan kijken. Dat hebben we natuurlijk gedaan, naast ergens lekkere koffie drinken, shoppen en de Hallgrimskirkja bekijken.
Na deze vrije tijd werden we in het Icelandair Hotel Reykjavik Marina verwacht voor een rondleiding en een heerlijk diner met fingerfood in de bar Slippbarinn. Echt genieten, het was zo smakelijk allemaal! Natuurlijk werden er ook de nodige wijntjes gedronken en al snel was het reuze gezellig. Een beetje soezig ging ik naar bed, want de volgende ochtend moesten we al weer vroeg op. Ik had nog even contact met mijn moeder over mijn oma. Het was nog rustig, en ik hoopte dat ze het zou volhouden tot ik thuis zou zijn. Wel was ze niet meer wakker geweest.
Het vervolg van dit weekoverzicht komt morgen, want ik heb zoveel gave dingen gezien dat dit niet in één blogpost te vangen is…
