Nou, die herfstvakantie begon goed, maar niet heus. Ik werd op zaterdag wakker met keelpijn. Op zondag werd mijn stem raar krakerig en op maandag en dinsdag was ik mijn stem zelfs helemaal kwijt. Snot deed zijn intrede en ik voelde me opeens hartstikke zielig. De gedachte aan een fijne, zonnige vakantie maakte veel goed, maar ik baalde ontzettend. Gelukkig deed ik toch nog een hoop leuke dingen.
Maandag voelde ik me dus niet zo best. Gelukkig was de gastouder er en hoefde ik niet al te veel te praten. In de ochtend heb ik gewerkt, tot ongeveer half 12. Daarna ging ik voor het laatst naar de fysiotherapeut. Ik ben officieel sterk genoeg verklaard om weer zelf aan de slag te gaan. Ik moet wel blijven oefenen: spieren en lopen. Liefst 2 a 3 keer per week. Wel fijn om niet meer elke week daarheen te hoeven, al gaf het ook wel een stok achter de deur.
Na de fysio ging ik naar Baklust in Den Haag. Ik had daar afgesproken met Anushka van Hipaholic. Anushka en ik hadden al wel een paar keer samengewerkt, maar elkaar nog nooit ontmoet. Terwijl we toch allebei in Den Haag wonen! Ik ben al tijden op zoek naar iemand die voor mij de binnenkijkers uit het iPad magazine kan gaan maken. Dat was altijd een goed gelezen productie, maar ik kan er zelf de tijd gewoon niet meer voor vinden. Anushka vindt het erg leuk om dit te gaan doen en we hadden afgesproken om bij een kopje koffie/chai latte en een heerlijk amandeltaartje de puntjes op de i te zetten. Het is nu rond! Als je een tof huis hebt, mag je altijd contact opnemen via de mail of het contactformulier. Ik stuur het dan door naar Anushka en zij zal contact met je opnemen om te onderzoeken of je huis geschikt is voor een productie. 
Extra grappig trouwens: terwijl we daar zaten kwamen Anton Corbijn en Bart Chabot binnen.
Dinsdagochtend werd ik wakker en voelde ik me nog beroerder dan de dag ervoor. Ik heb zo min mogelijk gepraat, dat ging echt niet. Ondanks dat, begon ik de ochtend met een wandeling van een uur. Hardlopen gaat nog steeds niet zo goed door mijn bekkenbodem, maar wandelen lukt prima. Zo krijg ik toch voldoende beweging. Het doel is om elke dag de 10.000 stappen te halen. Daar moet ik ongeveer een uur en een kwartier voor lopen. Kijken of dat gaat lukken!
De rest van de dag hing ik wat op en rond mijn bed. Ik deed nog een was, pakte de koffers in voor de vakantie en zette wat blogs klaar voor de rest van de week.
Woensdagochtend vertrokken we al vroeg richting het vliegveld in Brussel. We hadden van daar af de vlucht geboekt, omdat dit nogal flink in de kosten scheelde. Vanaf Den Haag was het nog 2 uur rijden, dus dat betekende dat we op tijd weg moesten.
We zaten zo goed als op tijd in de auto, maar hadden vervolgens toch nog vertraging. Sterre zat al helemaal vast in de gordel toen ze bedacht dat ze moest plassen, en net toen ze terug zat en Maik de deur op slot had gedaan, moest Lenthe opeens ook nog naar de wc. Aangezien we een rit van 2 uur voor de boeg hadden durfde we er niet op te gokken dat het wel mee zou vallen, dus hebben we haar toch de auto weer uitgehaald.
De reis ging gelukkig verder voorspoedig. Geen file, mooi op tijd in Brussel en ook de transfer van het parkeerterrein naar het vliegtuig ging goed.
Hoe het vliegen ging, heb ik in een aparte blog beschreven. Rond 4 uur waren we in het resort Martinhal in Sagres, Portugal. De zon scheen, het huis was prachtig en het zwembad vlakbij, dus we waren helemaal blij. Na de omgeving wat te hebben verkend zijn we gaan eten in een Italiaans restaurant. Niet te ingewikkeld, gewoon wat pizza en pasta, want we waren allemaal moe. Om 21.00 uur lagen we in bed en ik sliep bijna gelijk. 
Na een goede nacht slaap werden we donderdagochtend gewekt door de kinderen. We namen eerst een duik in het zwembad. Het was toen al best lekker! De stenen nog koud, maar het water verwarmd en de zon scheen al stevig. Vervolgens liepen we naar het hotel, waar we gingen ontbijten en na het ontbijt zijn we lekker op het strand gaan liggen. De kindjes speelden met zand, gingen de azuurblauwe zee in en wij keken er naar. Fee sliep. 
Toen Fee wakker werd, ben ik met Sterre (en Fee in de draagdoek) een wandeling over het strand gaan maken naar Sagres. Een beetje richting de haven, waar we een ijsje aten. We liepen er ruim een uur over! Vervolgens gingen we nog even aan het zwembad zitten en toen naar het huis terug om te douchen. We konden helaas pas rond 8 uur in het restaurant op het resort terecht. Achteraf hadden we beter ergens anders kunnen gaan eten, want voor de kinderen was het echt te laat. Ze waren allemaal doodop, hadden het koud (het koelt ’s avonds best flink af) en klaagden over buikpijn. We moesten daar ook nog best even wachten, dus het was niet het meest gezellige etentje wat we ooit hadden 🙂 We zijn zo snel mogelijk weer terug gegaan, zodat de kindjes naar bed konden. 
Vrijdagochtend begon wat bewolkt. We besloten eerst maar eens te gaan ontbijten. Dat is hier erg luxe en uitgebreid. Er is ook entertainment voor de kinderen. We hebben dan ook rustig aan gedaan. Kindjes spelen, wij nog even lekker met een capuccino natafelen.
Rond de middag werd het minder bewolkt. Echt strandweer leek het niet te worden. Dus huurden we een auto en maakten een tripje in de omgeving. We reden oa naar de vuurtoren van Sagres. Nogal toeristisch, maar je hebt er een prachtig uitzicht op de rotsige kust.
Daarna gingen we naar Sagres, waar we lunchten bij een lokaal tentje. Mijn mosselen waren fantastisch, maar het eten bij de rest viel tegen.
Na de lunch reden we door naar Lagos. Dat is hier zo’n 40 minuten vandaan. Een supergezellig stadje! Wel heel toeeistisch: op elke hoek van de straat staat dezelfde winkel met toeristische meuk, maar er heerst een fijne sfeer. We aten er een ijsje. Ik probeerde het ijs van Lenthe mee te eten vanwege het druppelen, maar liet daardoor zowel mijn eigen als haar ijsje vallen. Enorme ravage in die zaak en een verdrietige Lenthe. Dus een nieuw ijsje gekocht. Waarop Yuren zegt dat hij die van hem niet meer hoeft: aaah!
Terug bij het resort aten we een broodje in het huis en gingen we vroeg naar bed. We waren allemaal moe!
Zaterdag hadden we in de ochtend de auto nog. Na het ontbijt zijn we wat gaan rondrijden. Het regende af en toe zelfs! Gelukkig was de temperatuur prima. We kwamen via onvergarde wegen in het binnenland terecht. Bij diverse uitkijkpunten, die een beetje sinister aan deden door het vochtige weer en de verlaten en vervallen informatiecentra. Sterre vond het maar eng. 
Om 1 uur moesten we de auto inleveren. We hebben in het huis een broodje gegeten en ik ben met de kinderen gaan zwemmen. Het water van het zwembad is verwarmd, dus dat ging prima. Toch kregen ze het na een half uur koud. Als er geen zon is, merk je dat toch gelijk. Dus eruit en wat tv gekeken. Ik las op de iPad wat tijdschriften.
Maik ging met Fee een workshop babymassage doen. Ze kwam helemaal relaxed terug en viel snel in slaap. Net als Lenthe trouwens.
’s Avonds aten we op het resort bij restaurant As Dunas. Dat was echt fantastisch! Zelden zulke lekkere verse vis gegeten. De kinderen waren ook heel gezellig. Grappige was dat we naast een ander gezin met 4 kinderen zaten. Ook nog eens dezelfde samenstelling: 3 meiden en 1 jongen. We raakten al snel aan de praat. 
Na het eten was het alweer laat en zijn we allemaal gaan slapen.
Alle dagen was ik trouwens nog flink verkouden en had ik bijna geen stem. Beetje jammer vond ik dat wel, want je bent dan toch niet op en top fit. Daarbij zat ik onder de muggenbulten. Dat worden bij mij altijd van die plekken ter grote van een bierviltje. Ondanks de anti-histamine tabletjes die ik nam.
Zondag was de laatste dag in Portugal. De ochtend begon goed, met een zonnetje. We zaten even buiten en liepen daarna naar het hotel, waar het ontbijt was. Heerlijk! 
Maar achter ons zagen we donkere wolken komen. Rond 2 uur was de zon weg en later ging het zelfs nog regenen. Precies toen Maik en de kindjes in het zwembad lagen. K-k-k-ou-d! Ze kwamen snel binnengerend en sprongen onder de warme douche.
Omdat het de rest van de dag een beetje somber bleef en zelfs ging regenen, zijn we nog even naar de Kidsclub geweest met ze en gaan lunchen.
’s Avonds sloten we af met een tosti en een wijntje in het huisje en gingen we vroeg naar bed.
Om 3 uur ’s nachts stond namelijk de chauffeur alweer voor de deur, om ons naar het vliegveld te brengen. Terwijl jullie dit lezen, zijn wij dus aan de terugreis begonnen. Hoe dat ging, vertel ik later 🙂 Het zal ongetwijfeld een uitdaging zijn, want kindjes die ’s nachts op moeten staan èn bovendien een hele reis voor de boeg hebben, zijn vaak niet te genieten. Gelukkig zijn de kinderen vandaag nog vrij en moet ik zelf werken. Vanavond allemaal vroeg naar bed! 
