Nog een hele week in Hongarije. Het is zo heerlijk om met het gezin op vakantie te zijn. Dik genieten! We hebben het ook echt gezellig gehad. Helaas komt aan alles een einde en dus ook aan deze vakantie. Terwijl jullie dit lezen, zijn wij onderweg naar huis en hopen we daar eind van de dag aan te komen. Hier onze verhalen!
Inhoudsopgave
Maandag
We verlieten Eger en reden door naar Miskolc, zo’n uurtje verderop. Daar zit een prachtig grotten thermaal bad, wat door meerdere mensen getipt was om te bezoeken. Het was inderdaad heel gaaf! We hebben er 4 uur gezeten en gezwommen. Heerlijk! Daarna reden we naar Mad, een dorpje vlakbij Tokai, waar we verrast werden door een wel heel gaaf plekje. Je boekt soms iets waarvan je denkt dat het leuk is, en dan valt het erg tegen. Dit was het tegenovergestelde: we dachten dat het redelijk was en het bleek fantastisch! Een heel leuk ingericht huisje met een geweldige tuin en bizar mooi uitzicht op de wijnvelden. De gastheer verscheen behalve met de sleutel ook met een fles witte wijn en schonk meteen 2 glazen voor ons in.
Tokaj
Daarna reden we nog even naar Tokaj, dat bekend staat als wijnstadje. Ik wilde graag een wandeling naar de top van de berg doen, maar de kinderen waren moe van het zwemmen en het bleek ook een flinke klim te zijn. Dus na een kilometertje hielden we het maar voor gezien en liepen we terug het schattige dorpje in. Daar vonden we al snel een wijnkelder (er zitten er heel veel) waar je wat Tokaj wijntjes kunt proeven. Tja, als je er dan toch bent… Tot slot reden we door naar Sarga Borhaz, wat de eigenaar van onze accommodatie getipt had. Heel mooi plekje, dineren met uitzicht op de wijnvelden en de ondergaande zon. Het eten was ook goed. Was een mooie dag weer!
Dinsdag
Voor het eerst deze vakantie deed ik een poging tot hardlopen. Dat viel niet mee met de hitte. En de heuvels. En de honden 🙂 Ik hield het na 20 minuten voor gezien. Daarna ontbeten we met uitzicht op de wijnvelden en reden door naar Debrecen. Dat is een studentenstad met eigenlijk 1 lange straat met allerlei zijstraatjes. We hebben de bezienswaardigheden bekeken en zijn daarna gaan lunchen bij een heel tof tentje: Vintage World. Na de lunch reden we door naar ons nieuwe onderkomen in Hortobagy. Ook hier ligt UNESCO werelderfgoed, namelijk de Poesta. Dit is het droogste, kaalste, platste en meest hete gebied van Hongarije, met een bijzondere flora en fauna. Er is namelijk ook een moerasgedeelte. Nu had ik gelezen dat je met een boot, bus, trein of huifkar het gebied kon verkennen, maar het bezoekerscentrum was dicht en verder wist niemand iets. Ook de eigenaar van ons appartement niet. Die verwees ons slechts naar een website die volledig in het Hongaars was en waar we dus ook niet veel wijzer van werden. Uiteindelijk vonden we bij het plaatselijke restaurant een informatiebalie en kwamen we er achter dat de laatste tour al weg was. Dus boekten we een huifkartocht voor de volgende ochtend om 10 uur. De rest van de dag hebben we dan maar geluierd en we zijn nog even in een nabijgelegen dorpje wat gaan eten. In Hortobagy zelf was namelijk echt niks te beleven.
Woensdag
De volgende dag stonden we netjes om 10 uur op de afgesproken plek, de huifkarren stonden al klaar. Er waren nog meer toeristen en iedereen werd verdeeld over 3 karren. Daarna vertrokken we voor een 1,5 uur durende tocht over de Poesta. Er waren 5 stops, bij verschillende buffels, een paardenshow en een schaapskooi met hele bijzondere schapen met gedraaide horens. Ondertussen vertelde een gids over het leven op de Poesta, de dieren en de herders. We hadden helaas geen tijd meer voor het treintje, dat meer door het moerasgedeelte gaat. We vonden de tocht uiteindelijk wel leuk en vooral de paardenshow was gaaf. Om 12 uur stapten we de auto in naar Kekszemet. Dit plaatsje lag op 2,5 uur rijden, waarvan deels over hele slechte wegen vol hobbels waar je maar 40 km per uur kon rijden. Ik Kekszemet zijn we gaan lunchen bij een geweldig restaurant: Olivola. Een van de beste die we in Hongarije hebben getroffen. Na de lunch liepen we het stadje nog door en toen stapten we de auto in naar Komlo, dichtbij Pecs, waar we een huisje met hot hub hadden gehuurd. We kwamen er rond 19.00 uur aan. Maik deed boodschappen voor een uitgebreide borrel en deze nuttigden we in de hot tub. Dat was heel gezellig zo met z’n allen, dik genieten!
Donderdag
Na een rustige opstart van de ochtend reden we naar Pecs. Dit is een stadje dat in het teken staat van keramiek, vanwege de keramiekfabriek. We bezochten eerst het centrale plein, wat prachtig was en vol fonteinen waar de kinderen lekker in konden speelden. Daarna deden we een rondje door de winkelstraten en toen gingen we op zoek naar de UNESCO wereld erfgoed site, met oa een mausoleum, ondergrondse oude begraafplaats en een universiteit. Helaas bleek alleen het mausoleum geopend, want de andere twee plekken waren in renovatie. Erg jammer, maar niks aan te doen. Het mausoleum was wel heel mooi. Daarna was het tijd voor de lunch. We kozen een restaurantje van Tripadvisor, maar dat viel helaas tegen. Tja, dat heb je soms. We zaten er wel gezellig. Na de lunch bezochten we het keramiekmuseum en het cultuurcentrum, waar ook een keramiekmuseum zat met alleen roze keramiek. In de begintijd dat de fabriek open was, produceerden ze namelijk alleen de kleur roze. Na deze activiteiten was iedereen moe en besloten we boodschappen te doen en bij het huisje te gaan eten. We sloten de dag opnieuw af in de hot tub.
Vrijdag
Ik was vroeg wakker en besloot de ochtend te starten met een rondje hardlopen. Pas de 2e keer deze vakantie, en de eerste keer was geen succes wegens te heet en teveel heuvels. Dit keer was de temperatuur goed en vielen de heuvels mee, dus het was een prima rondje. Heerlijk om zo voor het ontbijt al 5 km in de benen te hebben… We ontbeten in het leuke huisje en namen toen afscheid. We reden richting het Balatonmeer, waar we eerst Heviz thermaal pool bezochten. Een warmwatermeer wat verwarmd wordt door vulkanische activiteit uit de bodem van de aarde. Net als in IJsland dus. Na 3 uur reden we via Kecszemet voor een ijsje door naar ons appartement. Dat viel een beetje tegen. Het is schoon en netjes, maar veel kleiner dan op de foto’s en ligt ook niet direct aan het meer zoals verwacht, maar 2 minuten lopen van het meer. Daarbij is het Balatonmeer gewoon een heel toeristische omgeving. Niet zo ons ding, maar ja. We vonden gelukkig wel een prachtig plekje om te eten, met uitzicht op het meer en de ondergaande zon. De nacht was mwa, veel harde muziek waardoor iedereen lag te stuiteren in z’n bed.
Zaterdag
We hadden het plan om in de ochtend lekker te gaan zwemmen in het meer, maar helaas zag de lucht er dreigend uit. Niemand wilde mee, dus ging ik alleen. Heb niet veel gezwommen, want het water was vrij wild door de harde wind. Na even in het water hield ik het voor gezien. Ik ben de boulevard van Siofok nog even afgelopen en toen terug gegaan naar het appartement. Na het ontbijt, besloten we maar een beetje te gaan rondrijden. Het was inmiddels heel hard aan het regenen. Onze eerste stop was de Bauxietmijn in Gant. Een prachtig landschap met veel rood zand, net de outback van Australië. Daarna reden we door naar Veszprem, Badascony, Kettuk, Balatonfured en Tihany. Tussendoor hebben we geluncht bij een wijnhuis en ’s avonds bij een restaurantje net buiten het centrum van de stad. Al met al een leuke dag weer.
Zondag
Deze ochtend stonden we om 6 uur op, om te gaan beginnen aan de reis terug naar Nederland. Het was nog spannend of de pubers op tijd klaar zouden staan, maar dat lukte gelukkig. Half 7 vertrokken we. We wilden dat deze dag echt zou voelen als nog een vakantiedag, dus hadden we het in 3 stukjes gehakt. De eerste 3 uur reden we tot Bratislava. Daar hadden we een leuk koffietentje uitgezocht voor het ontbijt. Daarna gingen we ook de stad nog in, langs wat bezienswaardigheden met de auto en de oude stad te voet.
Lunch in Praag
De volgende 3 uur reden we naar Praag, waar we ook een leuk lunchtentje in de oude stad hadden uitgezocht. Twee jaar terug waren we nog een aantal dagen in Praag en we zaten toen ook in dat gedeelte van de stad. Na de lunch liepen Sterre en ik nog even een rondje, terwijl Maik en de kinderen de Grand Prix volgende met een koffietje. We hadden niet veel tijd, dus we liepen alleen naar de Astronomische klok en de Karlsbrug. Daarna liepen we terug naar de auto en gingen we op pad voor deel 3 van de rit: naar Leipzig. Hier wilden we een pizza gaan eten bij een goed Italiaans restaurantje. Helaas bleek bij binnenkomst dat alle pizza’s op waren, maar ook de bolongese saus, de carpaccio en de vis. Uiteindelijk vonden we toch allemaal iets op de kaart wat er nog wel was en wat we lekker vonden. Tot slot moesten we nog 1,5 uur rijden naar het hotel voor de komende nacht. We dachten immers zo: op zo’n hotelkamer kunnen de kinderen verder ook niks doen, dus als we daar vroeg zitten gaan ze alleen maar klieren uit verveling. Kunnen we die tijd beter gebruiken om nog een stuk te rijden, zodat we morgen nog maar een klein stukje hoefden. We waren het wel helemaal beu hoor, op het laatst. Dan duurt 1,5 uur nog best lang. We hebben dus 11 uur gereden vandaag, maar door alle tussenstops voelde dat niet zo. Morgen nog 5 uurtjes en dan zijn we weer thuis. Hopelijk gaat dat die rit net zo voorspoedig als vandaag. Duimen jullie mee?
