Wat een heerlijk zonnige week om de vakantie mee te beginnen! Voor de mensen die bezig zijn met de laatste loodjes misschien wel een beetje plakkerig weer, maar goed, nog even en dan zijn die ook aan de beurt. De dagen verliepen vrij rustig, maar op donderdag vertrokken we op vakantie en was het dus nodig om in te pakken. Dat was nog wel even hectisch, vooral omdat Maik die dag nog moest werken en ik dus alles moest regelen voor de kinderen. Altijd weer een klus. En dan wil ik het huis ook netjes achterlaten, dus moet er ook nog een beetje worden schoongemaakt. Maar het is gelukt!
Inhoudsopgave
Maandag
VAKANTIE! En meteen ook de eerste dag dat ik niks had. Ik heb de hele dag lekker in de zon gelezen. De kinderen wilden met z’n vieren naar de stad in Delft, dus die heb ik even afgezet en weer opgehaald en eind van de middag moest ik nog wel met Fee naar zwemles even. Maar daar heb ik ook lekker zitten lezen. ‘s Avonds had ik mijn boek weer uit. De kinderen zijn ook druk met de leeschallenge en hebben zelfs in de stad nog boeken gekocht. Fee heeft van school leesbingo gekregen en dat neemt ze heel serieus. Yuren wilde een deel van zijn schoolwerk verbranden, dus stak Maik het kacheltje aan om zijn schriften er in te gooien. Grappig hoe hij op zijn eigen manier afscheid neemt van 8 jaar basisschool. Toen de kinderen op bed lagen, zijn Maik en ik samen nog even een rondje gaan lopen. Je voelde de warmte al in de lucht, het was nog heerlijk. Toen we thuiskwamen een kopje thee en op tijd naar bed. Maik werkt de hele week namelijk nog.
Dinsdag
Wat een relaxte dag beloofde te worden, werd toch weer een beetje druk en hectisch. In de ochtend ging ik sporten, so far, so good. De kinderen lagen nog op bed en Maik was naar zijn werk. Toen ik thuis kwam was behalve Sterre iedereen beneden. Ik deed er een was in en belde de kapper, want eigenlijk moeten we allemaal geknipt worden. Nogal een uitdaging zo voor de vakantie, maar uiteindelijk lukte het me om 2 plekjes te bemachtigen en voor woensdag 3 plekken. Ondertussen ging de leeschallenge ook gewoon door, ik ben nu bezig in Dochter van de vuurhoeder. In de middag werd het opeens druk, want Yuren ging met vrienden naar het Tikibad (en moest daar afgezet worden), de bestellingen moesten weggebracht worden en die kapper. Uiteindelijk kon Yuren z’n vrienden niet vinden en wilde ik daar niet wegrijden tot hij ze gezien had, dus redde ik de kapper niet meer. Sterre gebeld dat zij maar met Fee moest gaan. Toen Yuren eindelijk iedereen gevonden had, racete ik naar de kapper om te betalen voor de meisjes, en moest ik gelijk zelf weer door naar ‘s Gravenzande, waar ik bij The Steak Club was uitgenodigd om te eten. Was trouwens ontzettend lekker en gezellig met een klein clubje. Het was ook een heerlijke avond. Nog lang warm, echt een zwoele zomeravond. Toen ik thuis kwam zat iedereen behalve Fee bij het kacheltje. Later hebben we nog marshmallows geroosterd. Het was eigenlijk heel gezellig met z’n allen zo, dus we zijn lang blijven zitten met thee, vuur en de marshmallows. Gaf echt een vakantiegevoel!
Woendag
Vandaag gingen ik, Yuren en Lenthe naar de kapper. Verder heb ik lekker buiten zitten lezen en veel gewassen. Zodat iedereen schone kleren mee heeft als we op vakantie gaan. Ook had ik al wat dingen klaargelegd om mee te nemen. Het was een vrij relaxed dagje thuis en ik ben blij dat mijn haar is afgeknipt, want het was enorm nodig. Allemaal dode punten aan de onderkant, voelde niet fijn.
Donderdag
De dag van vertrek. Maik moest de hele dag nog werken. We hadden besloten om die avond te gaan rijden, zodat we de lange rit in kleine stukjes konden uitsmeren. Ik ging voor de laatste keer voor de vakantie nog even naar de sportschool en de rest van de dag stond in het teken van opruimen, inpakken en schoonmaken. De kinderen hadden van mij allemaal de opdracht gekregen hun kamers op te ruimen en in elk geval even te stofzuigen. Zelf maakte ik beneden en onze slaapkamer schoon en de toiletten. Ik kan gewoon niet vertrekken uit een vies huis, ik weet niet wat dat is. Vind ik gewoon heel ongezellig thuiskomen ook ofzo.
Uitslag verdacht plekje
Ondertussen was ik ook de hele tijd aan het wachten op een telefoontje uit het ziekenhuis. De dermatoloog zou bellen met de uitslag van het biopt dat ze vorige week had genomen uit een verdacht plekje. Rond half 3 belde ze eindelijk: het bleek te gaan om Post-inflammatoire hyperpigmentatie, onschuldig dus. Ik was erg opgelucht, want je kan zomaar ineens in een verkeerde film stappen. Dat heb ik de afgelopen weken weer om me heen gezien. Fijn dus!
Vertrek
Maik kwam iets eerder naar huis en uiteindelijk vertrokken we rond half 6. Tegen 22.00 uur kwamen we aan in Frankfurt am Main, waar we die nacht zouden slapen. We hadden geboekt bij A & O Hostels, een bekende keten in Duitsland waar ze low-budget familiekamers hebben. Meestal zitten we hoog in het gebouw, maar dit keer zaten we op de begane grond, dus geen gesjouw met koffers (ik ben nooit zo’n fan van die vage liftjes). We hebben prima geslapen, maar waren wel vroeg wakker, omdat er geen gordijnen waren. Dat was niet zo heel erg, want we moesten toch weer vroeg weg.
Vrijdag
We ontbeten bij A&O (hadden we erbij geboekt), maar dat was chaos. Wat een drukte zeg, pff. We waren dus blij dat we konden vertrekken. De reis naar Mauthausen ging minder voorspoedig dan de avond ervoor. Het was erg druk op de weg en in plaats van 6 uur deden we er bijna 8 uur over. Iedereen was het dan ook erg beu op het laatst, dus we waren blij dat we om 4 uur Mauthausen binnen reden. Mauthausen is een rustig en kleurrijk plaatsje in Oostenrijk, wat niet doet vermoeden dat er zoveel gruwelijkheden zijn gebeurd in de oorlog. Wat hoger in de bergen zit namelijk een concentratiekamp, naast een graniet steengroeve. Hier moesten gevangenen werken, met zware stenen sjouwen. Bovenaan de “trap des doods” werden ze soms gewoon doodgeschoten of moesten ze elkaar naar beneden van de rots af duwen. De reden dat ik naar dit concentratiekamp wilde was eigenlijk doordat ik het boek “de baby’s van Mauthausen” heb gelezen. Het was enorm indrukwekkend. Vooral sommige lugubere foto’s vond ik heel heftig. Daar heb ik de jongste kinderen wel even snel verder geduwd, zodat ze dat niet zouden zien. We zijn gaan eten vlakbij het kamp, bij een restaurantje wat ik op Tripadvisor had gevonden: Mostube Frellerhof. Dit had ik uitgezocht vanwege de speeltuin en de diertjes die erbij zaten. Zodat de kinderen een beetje konden uitrazen na zo’n hele dag in de auto en de indrukken van het concentratiekamp. Het was een heerlijk terras, de wijn smaakte en de zon scheen. Prima afsluiter van de dag!
Zaterdag
Na een prima nacht in het hotel was het tijd om uit te checken. Het kostte nogal wat moeite om de pubers uit bed te krijgen, maar het lukte. We reden even langs een supermarkt en besloten te picknicken aan de Donau. Eigenlijk in de hoop dat de jongste twee even konden zwemmen, maar dit lukte niet. Er was geen plek om het water veilig in te gaan. Na het ontbijt reden we in twee uur naar de grens van Hongarije. Sopron ligt vlak na de grens en daar besloten we te stoppen om het stadje te bekijken en te lunchen. Het bleek een leuk stadje, met een stadswal, gekleurde huisjes en een mooi plein met restaurantjes. Daarna reden we naar Mithrasz-Szentely, waar een bijzonder oud Germaans huisje stond en we zagen in de verte het UNESCO werelderfgoed Neusiedlersee liggen. Vervolgens reden we naar Gyor, iets verderop. Dit bleek een bruisend stadje te zijn met wederom een gezellig plein met restaurantjes en een fontein. De kinderen speelden in het water en daarna gingen we eten. Na het eten was het tijd voor het hotel dat we geboekt hadden. Een leuk hotel trouwens, met mooi uitzicht, maar er was een bruiloft gaande die nogal voor overlast zorgde. Ten eerste was er bijna constant een stroomstoring, waardoor we geen licht op de kamers hadden, geen wifi en geen werkende stopcontacten om onze telefoons op te laden. Ten tweede was er geen parkeerplek en ten derde was het gewoon heel rumoerig. Behoorlijk irritant. Maar ja, slapen moesten we toch, dus we hebben ons er maar bij neergelegd en zijn vroeg gaan slapen.
Zondag
Ik was helaas heel vroeg wakker, 4 uur al. Er was een bruiloft gaande in het hotel en blijkbaar was deze rond dat tijdstip afgelopen. Alle gasten kwamen naar hun kamers en waren nogal rumoerig. Beetje jammer. Gelukkig deed de stroom het wel weer. Rond 8 uur werden Maik en Yuren, die bij ons op de kamer sliep, ook wakker en maakten we de anderen wakker. De zon scheen al volop en stonden meteen buiten als we de deur van de hotelkamer open deden, dus dat was heerlijk. We ontbeten daar, Maik haalde broodjes, kersen, yoghurt en chocopasta. Daarna gingen we op pad. Eerst naar de Abdij van Pannonhalma, waar we onder de indruk waren van het uitzicht en de bibliotheek. Helaas konden we niet de hele abdij bezoeken, omdat deze nog in gebruik is. Op zondag zijn er diensten en is niet alles open voor bezoek. De volgende stop was Esztergom. Hier aten we de lunch bij een echt Hongaars tentje en bezochten daarna de Basiliek. Dit is de grootste kerk van heel Hongarije. Hoe groot beseften we pas toen we er stonden. Na de basiliek gingen we naar Visegrad. Ik wilde daar zowel het kasteel als het paleis bezoeken, maar helaas hadden we het precies in de verkeerde volgorden gepland. Het paleis ging namelijk een uur eerder dicht dan het kasteel, dus daardoor gingen we het paleis niet meer redden qua tijd. We wilden eerst in Visegrad gaan eten, maar de mevrouw van het boshuisje dat we hadden geboekt mailde dat we 1,5 uur moesten omrijden wegens werkzaamheden. Dus besloten we maar aan die rit te beginnen en dan daar wat te eten. Lang verhaal kort: we kwamen er na een lange rit achter dat er in Visegrad gewoon een pontje ging naar de overkant en we dus in 10 minuten hadden kunnen staan waar we nu na 1,5 uur rijden stonden. Beetje jammer. We vonden wel een leuk restaurantje en reden daarna door naar het boshuisje.
Boshuisje
Dat boshuisje was trouwens ook best een uitdaging: de weg ernaartoe was van zand en vol hobbels en het laatste stuk was behoorlijk steil en donker. Gelukkig vonden het het huisje en kwamen we veilig aan. Het huisje zelf is prachtig en sfeervol, we zijn benieuwd hoe het morgen bij daglicht is!
