De tweede week van de meivakantie zit er op. Vandaag ga ik weer aan het werk. In dit weekoverzicht lees je nog een heel stuk van onze vakantie, maar ook over de laatste paar dagen thuis.
Inhoudsopgave
Maandag
We waren op tijd opgestaan en ik ging eerst een rondje hardlopen. Daarna een ontbijtje in de zon, heerlijk rustig in het dorpje Kappel-Grafhausen en toen naar Europapark voor dag 2. Opnieuw dikke pret voor de kinderen. Yuren en ik zijn geen helden, dus wij gaan niet in alle achtbanen, maar die andere 4 blijven gaan. Over de kop of knetterhard, het maakt ze niks uit. Alleen Fee moest soms aan de kant blijven staan, omdat ze te klein was, en dan was ze heel erg boos. In de avond gingen we naar Rulantica, het waterpark van Europapark. Ik ben niet zo zwemparadijs-achtig, maar ik besloot toch een uurtje mee te gaan. Dat werden er uiteindelijk 4, want er waren best leuke dingen en ik overtrof mezelf ook een paar keer door een enge glijbaan te doen enzo. De kinderen gillend van pret met mij mee, want hoe leuk is het niet als je mama iets doodeng vindt, wat jij geweldig vindt? Om 22.00 uur ging alles dicht en zijn we naar het appartement gereden, waar iedereen meteen zijn bed indook. We waren allemaal bekaf van deze lange, maar leuke dag!
Dinsdag
Hoewel we vandaag nog de hele dag in Europapark konden ronddwalen, kozen we ervoor dit niet meer te doen. De kinderen waren nog heel moe van de lange dag gisteren en bovendien zag het er ineens aardig goed uit voor de ochtend qua weer in Zwitserland. Het leek ons dus beter om vandaag vroeg naar de Rheinfall te gaan, zodat we dat nog in de zon konden bezoeken. Uiteindelijk was het eigenlijk de hele dag mooi weer, op een klein buitje na zo rond half 6. De Rheinfall was zo’n 2 uur rijden vanuit Rust. We vonden het snel en het was ook helemaal niet druk. Ik kan me voorstellen dat het in de zomer een gekkenhuis is, dus ik ben blij dat we het nu bezocht hebben. Het was heel gaaf om te zien. Wat een natuurgeweld! De Rheinfall is de grootste waterval van Europa. Dat betekent de breedste, de hoogste is de Krimml. Hij deed me wel wat denken aan de Niagara Falls in Canada, waar ik jaren geleden ook ben geweest. Na een korte lunch kochten we kaarten voor de boot. Eerst gingen we naar de rots in het midden. Hier kun je via een best wel enge trap de top bezoeken van de rots. Dat is wel mega tof, want vanaf daar heb je een waanzinnig uitzicht over de omgeving en de waterval. Het plateautje is wel heel klein, dus wederom was ik dankbaar dat het rustig was. Lijkt me niks om daar aan te meren met 30 anderen die allemaal naar de top willen om foto’s te maken. Daarna voeren we langs de waterval en gingen we naar de overkant, waar ook nog wat uitzichtpunten waren.
Schaffhausen
Na een uur of 3 hadden we het wel gezien. Je kunt in de omgeving ook best mooi wandelen, maar daar had niemand zin in. Dus gingen we naar Schaffhausen, een dorpje vlakbij. Dit bleek heel leuk, met een fijn plein, leuke winkels, gekleurde huisjes en best nog wat bezienswaardigheden. We zaten er even op een terrasje bij Noordlicht, winkelden wat en gingen de bezienswaardigheden af. Rond half 6 kwam er een donkere lucht en begon het wat te druppelen. Gauw naar de auto, en van daaruit was het nog een minuut of 30 naar Lausheim, waar we een overnachtingsplek geboekt hadden. Dit bleek een heel mooi plekje. In een rustig dorpje met uitzicht en mooie velden. De kinderen gingen meteen lekker spelen. ’s Avonds aten we bij een Italiaan in Stuhlingen en we gingen op tijd naar het appartement om te slapen.
Woensdag
In Zwitserland werd slecht weer voorspeld. Daarom besloten we terug te rijden naar de Champagnestreek en daar nog 2 nachten te blijven. We vertrokken dus vroeg vanuit het fijne plekje waar we zaten en reden eerst naar Freiburg voor het ontbijt. We zijn hier eerder geweest, zo’n 4 jaar terug. Ik wist nog dat er door de hele stad gootjes met water liggen, waar kinderen met bootjes in kunnen spelen. Dus ik liet ze bootjes vouwen bij het ontbijt die ze later konden laten varen. Erg leuk. We gingen ook even winkelen. Sterre kocht er 4 jaar geleden sandalen, en dit keer kon ze opnieuw slagen. Er zit een winkel waar ze schoenen hebben voor haar smalle voeten, ideaal. Verder ben ik zelf ook nog geslaagd voor een broek, een truitje en een zomerjas. Sterre en Fee hebben ook kleren gekocht.
Colmar
Daarna reden we door naar Colmar. Hier zat Melissa toevallig in een Stube en wij moesten nog lunchen, dus we zijn even aangesloten. Daarna gingen we allebei weer verder met ons eigen plan. Wij bezochten het stadje, wat echt ontzettend kleurrijk en sfeervol is. Ik zal er later nog wat over schrijven. Zij reden verder naar een ander stadje. Toen we alles gezien hadden reden we door naar Chalon-en-champagne, waar we weer een fijn appartementje hadden gevonden. We aten ’s avonds op loopafstand van ons onderkomen en gingen op tijd slapen.
Donderdag
Helaas had bijna iedereen erg slecht geslapen. Hoe leuk het appartement ook was, de bedden waren slecht. Eigenlijk gewoon pallets met een matras erop. Het weer was ook niet zo heel goed die ochtend. We liepen naar het centrum om daar een crêpe te eten als ontbijt. Terwijl we daar zo zaten stelde ik voor om gewoon vandaag naar huis te rijden. Nog wel de dingen doen die we van plan waren, maar dan niet meer terug naar het appartement, maar gewoon door naar huis. Iedereen (behalve Lenthe) was het er mee eens. Dus na het ontbijt pakten we onze koffers en reden naar Avize om daar twee champagne huizen te bezoeken, nog wat champagne te kopen en heerlijk te lunchen bij een onwijs tof tentje. Het regende ook nog even, dus we konden niet buiten zitten. Daarna reden we door naar Lens. In Lens zit een dependance van het Louvre in Parijs. Sterre en ik wilden dit graag bezoeken. We hadden dat eigenlijk pas voor vrijdag gepland, maar omdat we nu al naar huis reden, gingen we er toch even langs. We hadden helaas maar een uurtje voor het dicht ging, maar we hebben gelukkig wel rond kunnen kijken en de belangrijkste werken, van Rembrandt en Rubens, gezien.
Waregem
Daarna reden we door naar Waregem, waar we nog lekker een afsluitend etentje hebben gedaan. Ook dat bleek weer een pareltje, zo’n leuk restaurant, net buiten het centrum en parkeren voor de deur. Leuke bediening ook. Deze gaan we onthouden voor als we weer eens in de buurt zijn. Na het eten moesten we nog 2 uur rijden. Uiteindelijk waren we dus pas om middernacht thuis, maar dat is niet zo erg als je daarna je eigen bed in kunt. En dat is toch wel heel erg fijn!
Vrijdag
We werden dus wakker in ons eigen bed. Nadat we eerst lekker hadden uitgeslapen. Nog voor lunchtijd had ik al 2 wassen gedraaid en ik was naar de sportschool geweest. Echt lekker om weer wat krachttraining te doen, ik mis dat echt als ik dat twee weken niet doe. Maik ging de hele dag de tuin schoonmaken met de hogedrukspuit. Echt een enorme herrie die ik al snel beu was, maar ja, de tuin was erg vies. Het is fijn dat het nu weer schoon is. ’s Avonds aten we kaasfondue.
Zaterdag
Wat.een.dag. Het begon allemaal heel gemoedelijk. Ik ging om 7 uur zwemmen, daarna even thee drinken bij Niky die jarig was, vervolgens lekker in de zon zitten. Ik had een blogbox gekregen van RGV PR en dat was eigenlijk voor moederdag. Maar doordat we pas laat terug waren van vakantie, kon ik niet eerder alles laten zien.
Bloed!
Dus ik zat dat in de tuin te doen, terwijl Maik met de hogedrukspuit de trampoline aan het schoonmaken was. Nou maakt dat ding nogal een takkeherrie, dus ik hoorde weinig van wat er binnen gebeurde. De kinderen waren namelijk binnen aan het spelen. Ineens komt Yuren mij halen: mama, je moet snel naar Fee, die staat op de trap en overal ligt bloed. Iets aan haar hand! Ik ren naar boven en vind inderdaad Fee huilend op de trap met overal bloed. Ze kan eerst niet vertellen wat er gebeurd is, maar als ik aandring zegt ze: ik heb het puntje van mijn vinger eraf geknipt! Ze heeft inmiddels al een wc papiertje van Lenthe gekregen. Als ik kijk zie ik niet goed hoeveel er af is, maar wel dat het bloed er uit spuit. Echt niet normaal hoe hard het bloedde. Ik instrueer Yuren dat hij Maik moet halen (dit staat nog nietsvermoedend in de tuin) en neem Fee mee naar de werkkamer. Daar probeer ik de bloeding te stelpen met druk, maar het lukt niet. Het blijft echt stromen, bizar. Maik is er inmiddels ook en hij pakt de EHBO trommel. Samen proberen we een drukverband aan te leggen. Maik en ik hebben elkaar notabene op de EHBO ontmoet (we moesten dat allebei voor ons werk doen), maar we hebben al zolang geen herhalingslessen meer gehad dat we elkaar aankijken zo van: hoe moest dat ook al weer? Het lukt, maar het blijft enorm hard bloeden, het verband is in een minuut alweer doorweekt.
SEH
Dan dus naar de spoedeisende hulp, ik weet het ook niet meer. Ik ren naar boven om te kijken of ik het topje kan vinden, en ik zie het meteen liggen. Gelukkig is het maar een paar millimeter, haar nagel zit er nog gewoon aan, maar ik neem het voor de zekerheid toch mee. Als we buiten komen staan onze buren net bij de deur, ik vraag of ze even bij onze kinderen kunnen blijven, want we moeten allebei mee naar de SEH. Maik rijdt, ik zit naast Fee om de wond dicht te drukken, die nog steeds hevig bloedt. Normaal kan Sterre er wel bij blijven, maar die is toevallig net naar de film. En de kinderen zien witjes van de schrik, al dat bloed is erg heftig natuurlijk. Bij de SEH zijn we gelukkig snel aan de beurt, ik denk dat ze daar ook wel zien dat dit niet kan wachten. Ongeveer een uur zijn ze bezig met het stelpen van de bloeding. Waarschijnlijk heeft ze een bloedvat geraakt en daarom bloedt het zo. Stollingsmedicijn werkt niet, adrenaline werkt niet. Uiteindelijk druppelen ze er wat verdoving op tegen de pijn, drukken het dan heel hard dicht en plakken het met lijm. Dat werkt. En gelukkig helpt de verdoving, anders was dit niet gelukt: Fee heeft non-stop gehuild. Het topje kan er niet op worden gezet, daarvoor is het al te verdroogd, maar de arts verzekerd ons dat het bij kinderen heel goed geneest en we er waarschijnlijk weinig meer van zullen zien als het hersteld is.
Weer thuis
Na een uur in het ziekenhuis kunnen we weer naar huis. Daar is Fee nog steeds aan het huilen van de pijn, maar een pijnstiller in combinatie met de iPad helpt. Ik merk dan pas hoe moe ik ben. Als zoiets gebeurt ga je direct in de overlevingsstand, de adrenaline helpt je, maar achteraf ben je echt bekaf van alle stress. De buren hebben met de kinderen een ijsje gegeten. Ik was nog bang dat de buurvrouw weeën zou krijgen, ze is hoogzwanger, maar gelukkig gebeurde dat pas ’s nachts 🙂 Na het eten zijn we allemaal snel naar bed gegaan en ik ben als een blok in slaap gevallen.
Zondag
Moederdag! Gelukkig had iedereen goed geslapen, ook Fee. Maik regelde samen met de kinderen ontbijt en ik kreeg echt bizar veel cadeautjes. Veel te gek eigenlijk. Ik leek wel jarig! Sowieso hadden Fee en Lenthe mooie knutselen gemaakt: Fee een boekje met foto’s en verhaaltjes en Lenthe een soort diorama. Ze hadden ook nog cadeautjes gekocht: van Yuren kreeg ik een heel origineel peper en zout stelletje, van Sterre een roze vogelhuisje en van Fee en Lenthe een nieuwe elektrische tandenborstel. Daarna ging ik 5 km hardlopen, wat heerlijk was in het zonnetje, maar niet te warm. De rest van de zondag hebben we rustig aan gedaan. Ik ben aan het lezen in de Pruimenboom (ebook is via KOBO gratis) en mijn schoonouders kwamen nog even een kopje koffie drinken. Verder hebben we de barbecue aangestoken. Met Fee gaat het gelukkig goed. Ze had prima geslapen en de pijn is onder controle. Ik hoop alleen dat ze er op school voorzichtig mee doet morgen…
