Deze week stond (helaas) vooral in het teken van zieke kinderen en weinig slaap. Ik vind zieke kinderen altijd behoorlijk slopend, zeker als er drie tegelijk ziek zijn. Ze vragen vaak veel aandacht en de nachten zijn zwaar, omdat je slecht slaapt aangezien ze je wakker houden. Dit is dus een week om snel weer te vergeten. Gelukkig hadden we wel een leuk weekend.
Inhoudsopgave
Maandag
Het was een natte dag, maandag. Zoveel regen en ook harde wind trouwens. Ik ging vroeg naar kantoor, waar we vergadering hadden en ik een stukje mocht vertellen over de nieuwsbrief die we gaan sturen. Rond lunchtijd ging ik naar huis. Daar moest ik heel even Fee en een vriendinnetje opvangen. Normaal doet Maik dat op maandag, maar hij had iets belangrijks dus pakte ik het even van hem over. Toen hij rond 15.00 uur klaar was, kon ik naar de werkkamer verhuizen om weer verder te werken. De meisjes bakten kuiken cupcakes en ik maakte later op de avond verse pasta. Dat ging er bij iedereen goed in.
Dinsdag
Dinsdagochtend heel vroeg stond Fee naast ons bed. Ze huilde. Ik voelde het direct: koorts. Niet later begon ze ook over te geven. Dat werd dus meteen even schakelen. Ik had gelukkig niet veel afspraken, maar wel een afscheidslunch van een collega waar ik graag heen wilde. Normaal gaat Maik op dinsdag naar kantoor, maar gelukkig kon hij vandaag thuiswerken. Zo kon ik ’s morgens voor Fee zorgen en hij ’s middags. Het was best zwaar, want Fee was heel beroerd en huilde/jammerde veel. Slapen deed ze nauwelijks. Lastig, want ik kon ook niks doen om haar ellende bij haar weg te nemen. Ziek zijn is meestal je tijd uitzitten. Die nacht sliep Fee tussen ons in. Dat was geen beste nacht, maar ik had toch nog wel wat uurtjes gemaakt gelukkig.
Woensdag
We hadden een drukke dag voor de boeg: Sterre naar de orthodontist, Sterre naar de opticien, feest op school met een sponsorloop voor Lenthe, Yuren naar de voetbal en een ouderavond. Ik had nog een paar afspraken van mijn werk, maar die waren allemaal online. Normaal hebben we ook nog zwemles voor Fee, maar zij was nog steeds erg ziek. We hingen maar wat in bed, ik met de laptop, zij met de iPad. Tussendoor sliep ze of moest ze overgeven. Heel zielig. Maik deed alle dingen buiten de deur. Toen Lenthe na de sponsorloop naar huis kwam, viel me op dat ze hangerig was. Ze zei ook dat ze een hele hoge hartslag had. Dat klopte: 160! Ik dacht dat ze over haar grenzen was gegaan met de sponsorloop, maar al snel bleek dat ook zij hoge koorts kreeg. Zieke nummer 2 dus. De ouderavond hebben we maar afgezegd, Maik en ik zagen het allebei niet zitten om twee spugende kinderen te managen. Die nacht is Maik met Fee boven gaan slapen in het bed van Lenthe (zij heeft zo’n uitschuifbed) en sliep ik met Lenthe in ons bed. Het was een vreselijke nacht. Lenthe geeft zich niet over aan het ziek zijn. Zij verzet zich tegen overgeven, dus was de hele nacht aan het drinken om het weg te slikken, jammeren, hoesten. Ik heb geen oog dicht gedaan. Om half 4 kwam alsnog alles er uit en pas daarna werd ze wat rustiger en viel ze even in slaap. Ik denk dat ik die nacht hooguit twee uurtjes heb geslapen.
Donderdag
De volgende zieke diende zich aan: Yuren werd wakker met koorts. Ik had een vroege afspraak en was ergens blij dat ik het huis kon verlaten. Even gewoon werken in plaats van bezig zijn met zieke kinderen. Rond de middag was ik weer terug. De drie zieke kinderen zaten in ons bed tv te kijken. Het waren drie hoopjes ellende, zo zielig. De weinige uren slaap begonnen mij ’s middags een beetje parten te spelen. Ik kon mijn ogen amper open houden terwijl ik voor mijn computer zat en was ook snel overprikkeld van alles wat er gebeurde. Fee leek gelukkig wel wat op te knappen. De koorts daalde en ze begon wat te eten. Nog niet veel, maar wel een geroosterd boterhammetje en wat fruit. ’s Middags kwam de meester haar palmpasenstok brengen om te versieren. Dat lukte nog niet, ze was erg slapjes. Twee kilo afgevallen in 3 dagen, dat gaat soms zo hard bij die kleintjes. Om 16.00 uur ging ik nog even naar de sportfysio. Daar moest ik op de loopband ook nog wat testjes doen, zodat hij het plan voor mij kan optimaliseren. Zijn tips om op hartslag te trainen werpen in elk geval al wel zijn vruchten af, want mijn VO2max is langzaam aan het stijgen, in plaats van nog verder te dalen. Die nacht sliep Fee weer in haar eigen bed en ook Yuren wilde gewoon in zijn eigen bed slapen. Die voelt zich inmiddels te oud om tussen papa en mama in te liggen (zie je wel mensen, het komt allemaal goed met die kleintjes die steeds tussen jullie in willen liggen, ze stoppen daar echt vanzelf mee). Lenthe was nog doodziek en wilde graag bij ons liggen. Helaas trok ik haar gehoest en gejammer niet meer, ik MOEST echt slapen en dat lukte zo niet. Dus vroeg ik Maik rond 1 uur of hij toch met haar boven kon gaan liggen, zodat ik een nacht alleen had. Dat deed hij gelukkig en zo kon ik toch nog een uurtje of 5 slapen.
Vrijdag
Ik had nu iets meer energie dan de dag ervoor, dus toen Fee vrolijk haar bed uit kwam en enthousiast haar Palmpasenstok ging versieren, had ik zelfs fut om een broodhaantje met haar te bakken en gedroogd fruit te rijgen. Ook deden we een paar spelletjes. Yuren kwam ook naar beneden, had nog wel koorts, maar wilde ook wel spelletjes doen met Fee. Lenthe was nog steeds misselijk, maar de koorts begon bij haar ook te zakken. Yuren hoefde gelukkig niet te spugen, hij at gewoon weinig. Ik had deze middag gelukkig wat tijd om een Ostheimer bestelling te doen, een beetje te lezen in het nieuwste boek van Lucy Strange (mijn favoriet!) en een wandeling van 6 km te maken. Aan het einde van de dag maakte ik een varkenshaasje met sinaasappelsaus met boontjes, asperges, bimi en frietjes (uit Ik eet zo graag) en daarna ging ik lang in bad. Daar had ik me al de hele dag op verheugd. Lenthe begon ’s avonds gelukkig weer een beetje te eten, dus die was er ook aardig doorheen. Wel begon ze flink verkouden te worden. Deze nacht lag er niemand meer in ons bed. Ik sliep nog voor het 22.00 uur was geloof ik.
Zaterdag
Doordat ik zo vroeg in slaap was gevallen, was ik vergeten mijn wekker te zetten voor het zwembad. Ik werd net iets te laat wakker, maar besloot toch nog te gaan. In plaats van 50 minuten, kon ik dus maar drie kwartier zwemmen, maar het was wel weer fijn. Toen ik thuis kwam was het tijd voor ontbijt. Lenthe en Fee waren er allebei al uit en Yuren kwam ook kort daarna. We deden ongeveer 100 potjes Peking Mysteries. Maik ging met Yuren naar de voetbal, maar vanwege de koorts wilde hij niet meedoen. Logisch. Hij wilde wel zijn team aanmoedigen. Ik las nog wat verder in mijn boek en probeerde op de bank nog wat te slapen. Al die gemiste uren slaap haal je nou eenmaal niet in op 1 nacht. Om half 6 gingen Maik en ik naar de Kruidfabriek by Lute om te eten. Het was een soort afscheidsdiner, want het restaurant gaat sluiten. We waren bij de opening toen het nog LUTE was, we waren er na ons trouwen, we waren er toen het de Kruidfabriek werd en nu waren we er dus ook op de allerlaatste avond voor het ging sluiten. Alle succesgerechten kwamen voorbij, erg leuk. En ook heel welkom even met z’n tweetjes weg, na zo’n pittige week!
Zondag
We waren vroeg wakker, want de Grand Prix was om 7 uur vandaag. Dus Maik had de wekker gezet. Helaas was het geen beste race voor Max, een beetje een teleurstelling. Daarna werd het nog een race tegen de klok, want we moesten om half 11 in de auto zitten. We gingen naar het Stedelijk Museum in Amsterdam, waar we een Whatsapp speurtocht gepland hadden. Dat bleek ontzettend leuk! Het was echt gaaf opgezet en interactief voor de kinderen. We konden als groep, maar wij gingen als 2 groepen van 3. We kregen ook verschillende opdrachten. Op deze manier leerde je meteen allerlei dingen over de kunstwerken die er hangen. De tijd ging veel te snel. Om 13.00 uur zijn we even gaan lunchen bij Ten Amsterdam, dat zit eigenlijk aan het museum vast. Daarna gingen we nog terug, maar dat kon niet meer te lang, omdat Lenthe ook haar kinderfeestje had verzet naar vanavond. Ze was trouwens maar matig fit: de koorts was weg, maar ze was nog snipverkouden. Toch wilde ze per se dat het door zou gaan. Maik is met haar naar Jumpsquare gegaan en ik ben nog even een rondje gaan hardlopen.
Mocht je trouwens ook deze Whatsapp Speurtocht willen doen in het Stedelijk, dan is het goed om te weten dat kinderen tot 18 jaar GRATIS naar binnen mogen en dus alleen de volwassenen betalen. Met de code HIPENHOT krijg je via deze link ook nog eens korting op je kaarten!
