Foto weekoverzicht Judith #373

Het grootste deel van de week zaten we nog in Italië, Puglia. Vorige week konden jullie al lezen dat deze met vertraging van het vliegtuig en een vermiste koffer begon, maar het werd nog veel gekker. Deze week lees je het vervolg. Inmiddels zijn we overigens weer thuis, waar de soap nog even doorging. We hebben dus nog wat acties te ondernemen de komende dagen… 

Maandag

Na een hele fijne zondag, hadden we ook op maandag prachtig weer. We hadden een rondje gepland in de omgeving van Lecce. De laadpalen waren zorgvuldig uitgezocht, en we begonnen op het strand van Porto Cesareo. Dit staat bekend als een van de mooiste stranden van Puglia. Er was helemaal niemand. De auto konden we zo parkeren en zo hebben we een poosje op het strand gezeten in de zon. Hoewel het maar 15 graden was, waren Lenthe en Fee niet te houden. De badpakken mòesten aan en ze wilden ook in het water. Dat was natuurlijk heel erg koud. Toch hebben ze ruim een uur rondgelopen. Yuren speelde met zand en Sterre had haar telefoon om mee te spelen 🙂 De volgende stop was het leuke dorpje Galipolli, waar we lunchten en door de straatjes struinden, daarna door naar Pescoluse, ook een mooi strand, om de dag af te sluiten in Santa Maria di Leuca, Otranto en tot slot een etentje in Lecce. 

Dinsdag

De volgende dag vertrokken we alweer vroeg. We bezochten Alborobello, met van die leuke Trulli huisjes, Locorotondo dat op een berg ligt en werden er verrast door de sneeuw. Bizar! Echt een enorme sneeuwbui en er bleef ook een dik pak liggen. We zochten maar snel een plekje op met warme chocolademelk en taart. Hoe gek dat je de ene dag in je badpak op het strand loopt en de volgende in de sneeuw terecht komt! Toen we opgewarmd waren, reden we door naar Monopoli. Een heel leuk kustplaatsje, waar het gelukkig niet sneeuwde of regende, maar waar wel een flinke wind stond en er een dreigende lucht was. We vonden een heel leuk restaurantje waar we ontzettend lekker gegeten hebben. Ik at voor het eerst zee-egels. We eindigden in Bari, waar we een schattig appartementje hadden in het midden van het centrum. We aten snel nog een pizza bij een lokaal tentje en hadden een goede nacht. 

Woensdag

De volgende ochtend scheen de zon weer. De kinderen waren moe en hadden behoefte aan een uitslaapdag, dus overlegde ik met Maik of het oke was dat ik even alleen de stad ging verkennen. Hij vond het prima. Dus vertrok ik met mijn camera door de wirwar van de steegjes in Bari. Eerst even langs het straatje waar ze pasta maken, daarna via de Sint Nicolaas kerk en het fort door naar de haven, waar de vissers hun netten aan het wassen waren en zo terug naar het appartementje. Inmiddels was iedereen wakker en klaar voor vertrek. Toen we bij de auto aankwamen, bleek deze ondanks een hele nacht aan de lader, het niet te hebben gedaan. Waardeloos! We konden dus niet vertrekken, maar moesten eerst naar een andere lader. Behoorlijk frustrerend weer! Gelukkig vonden we bij de volgende snellader een heel leuk ontbijttentje, waar we heerlijk hebben ontbeten. Daarna gingen we door naar Matera. Dit stond heel hoog op mijn wishlist. We hadden dat al eerder in de week willen doen, maar door het gedoe met het autoladen was het niet gelukt. Nu waren we blij dat we toch nog konden, en bovendien het zonnetje scheen. Het was ontzettend leuk om in Matera rond te dwalen. Al die kleine straatjes, uitzichtpunten en grotwoningen (Sassi’s) waren heel leuk om te zien. We bezochten ook nog een bakker met speciaal brood uit Matera, dat wordt gestempeld. Ik zal daar later in een aparte blog nog het verhaal over vertellen. Na een lunch in een restaurantje reden we door naar Viëste, waar we pas laat aankwamen door weer een aantal laadpauzes. 

Donderdag

De B&B in Viëste was een toppertje. Hele aardige mensen, fijne kamers een een heerlijk ontbijt. De kinderen hadden geen zin om het stadje te verkennen, dus spraken we af dat zij  mochten chillen in de kamer en gingen Maik en ik een poosje op verkenning uit. Het was prachtig weer, dus ik ging zonder jas. Viëste bleek een heel leuk stadje. Het oude centrum zit vol steegjes en trappetjes die leiden naar een kerkje. Van daaruit heb je een mooi uitzicht op het strand, waar een reusachtige monoliet staat. Het verhaal gaat dat dit een zeeman is, die door liefdesverdriet veranderde in steen. Rond lunchtijd gingen we weer naar de kinderen, die intussen wel zin hadden om nog even op pad te gaan. We reden met de auto naar Monte San’t Angelo. Dit is een bedevaartsoord met een werkelijk schitterende ondergrondse kapel. Van buitenaf ziet het het er uit als een heel gewone kerk, maar je daalt direct 89 trappen af naar de kapel. Ik heb er nog erg gelachen, omdat er een oude Italiaanse man een heleboel tegen ons begon te ratelen over de kerk. We snapten er geen jota van, maar het lukte maar niet om van hem af te komen. Bizar trouwens dat het ook daar, hoog op de berg, weer flink gesneeuwd had. Terwijl ik dus in de ochtend nog zonder jas had gelopen. We aten ’s avonds in Viëste bij de haven en gingen een beetje op tijd naar bed voor de rit terug naar Napels de volgende dag. 

Vrijdag

Na een vroeg ontbijt vertrokken we voor een rit van 4 uur terug naar Napels. Uiteraard met behoorlijk wat frustratie onderweg vanwege het laden. De eerste stop in Foggia dronken we koffie in de zon, maar de boot naar Procida, een eilandje voor de kust van Napels, misten we doordat de batterij weer leeg was. Geen Procida voor ons dus, helaas. Daar baalde ik van, als je het eiland opzoekt via Google begrijp je vast waarom… Dan maar laden en nog even Napels in. Ze rijden daar als gekken en we verdwaalden in allerlei veel te smalle steegjes met die grote bus, waar Maik niet echt vrolijk van werd. Uiteindelijk zijn we nog even gestopt en de stad in gegaan. Daarna gingen we naar het appartement wat we gehuurd hadden. Daar aangekomen, bleek de reservering niet goed doorgekomen voor 6 personen. Die mevrouw had slechts op twee personen gerekend. Gelukkig had ik bewijs en werd er snel een slaapbank opgedekt en een extra bed neergezet. Verder viel dit appartement tegen, het was echt een beetje gedateerd (wat op de foto’s niet zichtbaar was). Daarna gingen we terug de stad in, waar we hadden afgesproken met Denise. Zij was met haar kinderen ook in Napels toevallig (en zij heeft wèl Procida kunnen bezoeken, dus ik kijk uit naar haar blog daarover). We aten gezellig pizza met z’n allen en liepen nog wat door de steegjes van de Quartieri Spagnoli, een levendige wijk vol barretjes en restaurantjes. 

Zaterdag

Terugvliegdag! We moesten om 5 uur opstaan, om 6 uur de auto inleveren en om half 8 vliegen. Alles verliep voorspoedig: geen vertraging en om 12 uur ’s middags zaten we in de tuin van ons eigen huis. Waar we al snel een email kregen van de autoverhuurder: er was schade aan de auto gevonden. Huh? Wij wisten van niks, maar hoe bewijs je dat? Vervolgens stuurden ze foto’s en zagen wij dat daar ronde koplampen op stonden, terwijl wij langwerpige koplampen hadden. Ze stuurden dus gewoon foto’s van een totaal andere auto! Wat een sukkels. Gelukkig hebben we geboekt via een tussenpersoon, dus maandag gaat alles daarheen, inclusief deze foto’s en onze eigen klacht dat we een elektrische auto kregen, terwijl we een benzine auto hadden geboekt. We aten hamburgers en keken met z’n allen de finale van Wie is de mol in bed. Helaas heb ik het niet afgezien, ik was te moe en viel in slaap. Normaal slaap ik maar 6 uur per nacht, maar deze nacht warempel 9 uur! Ik had het blijkbaar nodig. Bovendien slaapt je eigen bed toch het allerfijnst. 

Zondag

We waren dus laat wakker. Ik werd heel blij van mijn havermoutontbijtje met vers fruit en noten. Hoewel de Italiaanse ontbijtjes met croissantjes en Napolitaanse frolla’s heerlijk zijn, is dat natuurlijk niet erg gezond. Ik geniet echt van zo’n week, maar ik merk het ook aan mijn lijf als ik een week pizza eet. Nu dus weer lekker sporten en normaal eten. Ik maakte smoothiebowl voor Fee, rende 5 km, fietste naar de stad voor een lunch met Niky en Francoise, fietste terug en ging met Maik en de kinderen naar de verjaardag van mijn schoonmoeder die 75 geworden is. Een drukke, maar ook gezellige dag. Morgen weer aan de slag!