Pff, het was een week met weinig slaap en virussen. Zowel Yuren als Fee waren verkouden, hadden koorts en Fee ook oorontsteking. Gelukkig was het bij Yuren na een paar uur slapen alweer weg en had Fee er ook maar een dagje last van. We hadden Fee wel 2 dagen thuis hierdoor, wat gelukkig niet erg is, want we werken allebei toch thuis. Maar je hebt wel minder tijd om iets nuttigs te doen dan.
Inhoudsopgave
Maandag
De week was weer begonnen, met een wandeling in de ochtend en daarna de hele dag afspraken. We staken ’s avonds de adventskaarsjes aan en haalden de kerstballen tevoorschijn. Ook kwamen er lekkere wijntjes van de HEMA binnen, met leuke quotes op de etiketten. Zoals deze met: het gaat om de inhoud of Jij, ik, wijn. Ze zijn nog bekroond, goed geprijsd èn biologisch ook! Ik heb best zin in de kerst en hoor dat bij meer mensen om me heen. Zeker nu we weer veel thuis zitten, is het leuk om het huis te versieren. Aan de andere kant overwegen we ook nog wel om met kerst weg te gaan. Gewoon even er uit, liefst ergens in de sneeuw. Maar er zijn niet zoveel plekken waar je nu heen kunt als je vaccin-vrij bent, dus we weten het nog niet. Het wordt sowieso een last-minute besluit, want er kan zo nog weer iemand ziek worden en dan kun je niet weg natuurlijk.
Dinsdag
Mijn vader was jarig! Hij werd 72, maar bracht de halve middag in het ziekenhuis door. Hij had namelijk ineens een dik been gekregen en moest met spoed naar de internist. Na een onderzoek bleek hij trombose in zijn kuit te hebben. Beetje gek, zo je verjaardag vieren, maar mijn ouders hebben toch nog een taartje gegeten. Verder was het een werkdag en had ik het druk met (online) afspraken die zo’n beetje de hele dag duurden. Heb ook nog hardgelopen tussendoor. Even een snelle 5 km, dat ging net.
Woensdag
Wat een gedoe in de ochtend. Ik ging testen voor toegang, om 9 uur, en wilde daarna direct door naar de sportschool. Maar dat liep een beetje anders. Bij testen voor toegang was er niemand aanwezig. Samen met nog 5 anderen heb ik 3 kwartier staan wachten. Na herhaaldelijk verschillende nummers te bellen, waarbij we van het kastje naar de muur werden gestuurd, kwam er ineens een jong gastje aanrennen. Hij had zich verslapen. Toen ik eindelijk getest was en mijn code had, ging ik door naar de sportschool, waar mijn reservering verlopen was en ik ook nog 30 minuten moest wachten voor ik naar binnen mocht. Naja, om half 12 was ik weer thuis en had ik wel fijn gesport. De rest van de dag heb ik gewerkt.
Donderdag
Het was een waardeloze nacht geweest, want Fee werd ziek. Ze had ontzettende oorpijn en koorts. Ze kon dus niet naar school, gelukkig waren Maik en ik allebei thuis. Ze hing maar wat op de bank, vaak jammerend van de pijn. Gelukkig viel ze uiteindelijk in slaap. De hele ochtend zat ik achter de laptop. Wij voeren tegenwoordig op ons werk functioneringsgesprekken met collega’s. Dus dan kijkt een collega met jou mee en andersom. Je mag zelf kiezen met welke collega je wenst. Dus deze ochtend keek ik met een collega mee. Toen dat klaar was ging ik hardlopen. Het was koud en nat, maar het was wel een memorabel rondje. Niet alleen omdat ik slechts 2 uur had geslapen, ik had ook mijn jaardoel bereikt: 1000 km gerend! Toch een prestatie. In de middag kreeg Yuren z’n definitieve VO advies: VMBO T. We zijn heel trots op hem en weten eigenlijk ook al waar hij naartoe gaat. Helaas is dit wel een school waar geloot wordt, dus hoop dat hij ingeloot wordt dan. Fee had de hele dag hoge koorts, in de avond daalde dat plotseling en zei ze ook dat de oorpijn minder werd. Gelukkig maar.
Vrijdag
Na nog een nacht met weinig slaap, doordat Fee naast me lag en onrustig sliep, was ze gelukkig wel weer opgeknapt. We hielden haar nog wel een dagje thuis. Daardoor kon ik natuurlijk niet zoveel doen. We hebben een beetje geoefend met lettertjes, gekleurd enzo. Was best gezellig en ik was vooral blij dat ze was opgeknapt.
Zaterdag
Ik had een fantastische nacht gehad: bijna 8 uur slaap! Dat was ook wel nodig na al die dagen met een verkouden Fee bij ons in bed. Ik had me zelfs iets verslapen voor het zwembad. In plaats van 7 uur, lag ik nu pas om 7.15 uur in het water. Dat mocht de pret niet drukken. Na het ontbijt gingen Maik en Yuren naar de voetbal en ik met de jongste meisjes naar boven, want Sterre had een verlaat Sinterklaasfeestje met vriendinnen van school. Zo hadden ze de woonkamer voor zichzelf. Rond half 1 heb ik de meiden de deur uit gezet, want wij gingen naar Zeeland. Mijn vader was deze week jarig geweest en we omdat we ze al een half jaar niet hadden gezien, wilde ik er graag naartoe. Vooraf allemaal een zelftest gedaan, want ik wilde mijn ouders natuurlijk niet onbedoeld aansteken met Corona. Gelukkig waren we allemaal negatief. Zelf was ik inmiddels ook een klein beetje verkouden aan het worden, wat niet zo gek is als Fee lekker in je gezicht ligt te hoesten ’s nachts natuurlijk. Bij mijn ouders was het gezellig. We zijn eerst naar hun nieuwe appartement in Vlissingen gaan kijken (nog in aanbouw) en hebben daarna nog een rondje gewandeld over de boulevard. Vervolgens reden we naar hun huis, waar we bolussen aten en ’s avonds bleven borrelen. Tegen half 9 reden we naar huis. Fijn om ze weer even gezien te hebben!
Zondag
Helaas voelde ik me zondag niet zo heel lekker. Snotneus, keelpijn, etc. Voor de zekerheid nog maar weer een keer een zelftest gedaan, maar opnieuw negatief, dus tja. Er bestaan gelukkig ook nog heel veel andere virussen 🙂 Ik kreeg als verrassing ontbijt op bed, met verse jus en croissantjes. Zo lief. Had Maik met de kinderen geregeld. Na de hele ochtend treuzelen, besloot ik om 1 uur tòch nog een klein rondje te gaan hardlopen. Ik had geen zin, deels vanwege de regen, deels vanwege het feit dat ik me niet zo fit voelde, maar ook omdat het een spannende dag was voor de Formule 1. Ik rende 5 km door de regen en was uiteraard blij dat ik gegaan was. Daarna snel douchen en klaar zitten voor de race. Die was bloedstollend spannend. Ik had er al snel weinig vertrouwen meer in, dus hoe geweldig was het dat Max in de allerlaatste ronde nog won! Wel jammer van het gezeur van Mercedes achteraf. Wat een slechte verliezers. Wij waren in elk geval heel erg blij voor Max!
