Poeh, wat een week. Deels zat ik in een complete relaxmodus, deels was het een (emotionele) rollercoaster. Later lees je waarom…
De week begon, zoals altijd, op de maandag. Een werkdag voor mij, maar niet zo’n hele drukke. Ik had 2 afspraken voor mijn werk en heb de rest van de dag achter de laptop gezeten. Aan het einde van de middag ben ik met Lenthe en Fee de auto in gestapt en naar Zeeland gereden.
De eerste stop was in Goes. Ik schreef al eerder dat het niet zo goed gaat met mijn oma. Zij ligt op dit moment in het ziekenhuis en we gingen haar bezoeken. Ik vond het heftig om te zien, mijn sterke oma ineens zo fragiel en afhankelijk van anderen. We wisten maandag nog steeds niet definitief wat er aan de hand was.
Na het ziekenbezoek ging ik naar mijn ouders, die ook in Zeeland wonen. Mijn vader kookte mosselen voor ons en dat was heerlijk. Lenthe smulde er ook van.
Dinsdagochtend vertrok ik naar Meliskerke. Ik ging daarheen voor een mini mommy & baby retraite. Drie dagen lang in een luxe vakantiehuis mèt kok en andere mama’s genieten van massages, yoga, rust en stilte.
Ik was de eerste en kreeg meteen mijn kamer te zien. Een prachtig verrassingspakket lag op het bed en de open haard stond aan: heerlijk! Langzaam druppelden de andere mama’s binnen. We kregen thee met appeltaart en kregen tijd om elkaar te leren kennen. Er was meteen een fijne, relaxte sfeer.
Kok Kenneth kookte deze dagen fantastisch voor ons. Zo luxe, dat je helemaal niets hoeft. Eindelijk had ik tijd om tijdschriften te lezen, dat heb ik dan ook lekker veel gedaan. Ik had bewust geen laptop meegenomen, omdat ik bang was dat ik anders toch weer zou gaan werken. Tussendoor waren er leuke activiteiten, met en zonder Fee. Als het zonder Fee was, werd er opgepast door een kraamhulp. Ideaal!
Donderdag zat het er alweer op. Ik ben na een fijne massage vertrokken, omdat ik de kindjes op tijd moest ophalen. Lenthe was die dagen bij mijn schoonouders in de caravan geweest. Ze zou eigenlijk bij mijn moeder logeren, maar die had het zo druk met mijn oma dat dit niet ging. Gelukkig stonden mijn schoonouders toevallig op een camping in Zeeland, waardoor het toch opgelost was.
Donderdagavond was ik weer thuis, en het was fijn om het hele gezin compleet te hebben. Ik moest natuurlijk wel meteen weer werken, maar ik was goed uitgerust dus dat gaf niet. Papa en Fee deden ook aan relaxen…
Vrijdag was een werkdag. Normaal niet, maar omdat ik de woensdag weg was moest ik die op vrijdag inhalen. Onze culi-blogger Marije kwam hier oppassen. Erg fijn! Zo kon ik nog wat telefoontjes plegen, mails beantwoorden en op kraamvisite bij een collega die net een babytje heeft.
In de ochtend moest ik eerst met Fee naar het consultatiebureau. Ze kreeg haar eerste prikken. Laat ja, daar zal ik nog wel eens over vertellen binnenkort waarom ik die keuze heb gemaakt. De consultatiebureau-arts deed ook nog wat controles. Helaas ontdekte ze een extra bilplooi en vond ze haar heupje rechts wat stroef. Ze vermoed dat Fee heupdysplasie heeft. Volgende week moet ik dus met haar voor een echo en misschien ook een röntgenfoto. Ik ben benieuwd… Het komt niet in de familie voor en de andere kindjes hebben het niet gehad, maar dat zegt natuurlijk niks. Ook maakte ze me aan het schrikken dat Fee, als je haar vasthoudt onder haar oksels, haar beentjes laat hangen ipv optrekken. Ze probeerde het wel 10 keer, maar ze bleef zich juist uitstrekken. Dat schijnt niet normaal te zijn, maar ze zei niet wat er aan de hand was als ze het echt niet zou doen. Beetje raar, vond ik. Want nu maak ik me daar toch zorgen om. Hebben jullie dit wel eens geprobeerd met je baby? Trekt jullie baby zijn of haar beentjes wel op?
Feetje was trouwens vrijdag ook alweer 6 maanden. Gaat zo hard! Deze foto is gemaakt tijdens de mama & baby retraite door Marry Fermont. Prachtig!
Op zaterdag ben ik heel erg geschrokken. Mijn oma bleek uit bed te zijn gevallen ’s nachts. Blijkbaar was de verpleging vergeten de valbeveiliging er op te doen. Ze zag er verschrikkelijk uit. Een heel dik hoofd, een paarse nek en ze was gehecht. Er waren zelfs hersenscans gemaakt om zeker te zijn dat ze geen zwelling in haar hersenen had. Uiteindelijk kregen we ook de diagnose: ze heeft Lewy Body dementie. We hadden er nog nooit van gehoord, maar het is duidelijk dat het niet meer beter zal worden. Heftig allemaal….
’s Middags zijn we appels geen plukken bij de Olmenhorst. Dat doen we eigenlijk ieder jaar. Van de appels maken we appelmoes en appeltaart. Feetje lust ook appels, maar deze vond ze wel een beetje zuur…
Zondagochtend hadden we om half 11 afgesproken bij onze ex-buren. Zij zijn in augustus naar een prachtige en vooral enorme woning verhuisd. Ze hebben ook 4 kinderen, dus dan kun je zoveel ruimte inderdaad goed gebruiken. Sterre vond het erg leuk om haar vriendinnetje te zien. Ik had een pakket gemaakt met appels die we geplukt hadden en appeltaartmix, zodat ze zelf appeltaart konden bakken.
Na dit bezoekje fietsten we nog even langs de Pepernotenfabriek aan de Denneweg in Den Haag. We hebben lekker 4 zakjes pepernoten gekocht, mmm. (ook online te bestellen!)
De rest van de zondag hebben we rustig aan gedaan. Het was mooi weer, de kindjes speelden buiten en ik heb nog wat blogs klaargezet voor de komende week.
Wat hebben jullie dit weekend gedaan?
Het leest weer heerlijk weg, wat worden de kinderen toch groot…
In mijn ogen een lekker weekje zo!
Groetjes,
Nathalie
Ja gaat supersnel!
De jongste hier trok ook dr beentjes niet op..de eerstvolgende keer daarna deed ze t wel. Zou me niet te veel zorgen maken 🙂
Sterkte met oma!
Fijn te horen Mandy! Ze doet het thuis ook niet helaas… Hoop dat het het alsnog een keertje gaat doen!