De kinderen gingen eindelijk dinsdag weer naar school, toen merkte ik pas hoe moe ik eigenlijk was van de afgelopen weken. Ik was trouwens niet de enige, hoor het van iedereen. Collega’s, vriendinnen. Dat thuisonderwijs is heel intensief geweest, zo naast je eigen baan. Tijd om echt uit te rusten is er nog niet, maar die 3 uur per dag even geen kinderen deze week was heerlijk.
Inhoudsopgave
Maandag
We hadden ons er op verheugd, zowel de kinderen als wij, maar zondagavond laat hoorden we dat er geen school open was op maandag vanwege de sneeuw. Een tegenvaller ja, maar aan de andere kant kon die ene dag er ook nog wel bij. De kinderen hebben heel veel buiten gespeeld. Er werd een soort sneeuwtunnel gemaakt (de kinderen noemden het een iglo), gesleed, met sneeuwballen gegooid met nu en dan een intermezzootje met warme chocolademelk.
Dinsdag
Op dinsdag was het dan wel eindelijk zover: de kinderen gingen naar school! Vanwege de sneeuw bracht ik ze lopend. Ik realiseerde me hoe mooi de wereld is met zo’n witte deken er overheen. Ophalen deden we met de slee. Het was heel fijn om in de ochtend wat achterstallig werk te kunnen doen. Doordat de BSO niet open is, ging het uiteindelijk maar om 3 uurtjes. Fee moet om kwart voor 1 alweer opgehaald worden namelijk en de andere kinderen om kwart voor drie. Ik maakte trouwens schoon, en genoot een half uur van thee drinken in een leeg huis. Pas daarna ging ik aan de slag. We maakten ’s middags ballonnen met voedingskleurstof en besjes erin, dat gaf een leuk effect. Yuren liet hete chocolademelk uit zijn handen vallen en er kwam nieuw speelgoed: Trigonos Family. Daar werd meteen mee gespeeld. De dag vloog om.
Woensdag
Opnieuw een werkochtend. Ik moest nog een verslag maken voor de training die ik gedaan had. Met allerlei literatuurverwijzingen. Daar was ik best een poos mee bezig, maar fijn om dat eindelijk te kunnen inleveren. Mijn to do list was te lang om helemaal af te vinken, maar ik schoot toch weer een stukje op met alles.
Donderdag
Hoewel donderdag normaal mijn vrije dag is, is dat sinds de corona een beetje anders geworden. Vaak werk ik die ochtend gewoon, omdat ik de middagen niet zoveel kan doen. Je verlegt je werktijden en kijkt gewoon wanneer het lukt. Dus deze donderdagochtend zat ik eigenlijk helemaal vol met online afspraken, die overigens wel leuk en zinvol waren. ’s middags had Lenthe nog online pianoles en daarna was ik echt heel moe en ben ik na het eten meteen naar boven gegaan om in bed nog een beetje tv te kijken. Van dat laatste kwam weinig terecht, ik viel al vrij snel in slaap.
Vrijdag
Fee was heel moe en dwars en ik besloot haar een ochtend thuis te houden. Dat spelen in de sneeuw en weer naar school begonnen hun tol te eisen. Aangezien we het weekend een verjaardag hadden (van Sterre) leek het me beter om haar uit te laten rusten, zodat ze in het weekend gezellig zou zijn. Fee kan namelijk enorm dwars worden als ze moe is. De cadeautjes van Sterre waren gelukkig op tijd binnen, maar mijn Valentijnscadeautje voor Maik nog niet. Ook was er een hele stapel bureauleggers onderweg. Er staan iets van 12 bestellingen klaar, maar de levering heeft vertraging en daar baal ik van. Ik probeer altijd zo snel mogelijk te leveren, de volgende dag dus, maar dat lukt met de sneeuw dus niet omdat de zending vertraagd is. Er is trouwens wel weer een hele nieuwe voorraad raamkrijtjes en versierwas. De versierwas is lang niet leverbaar geweest, ik bestelde het al in november en het kwam pas deze week.
Zaterdag
Sterre was jarig! Ze werd 14, voor haar heel bijzonder. En raar natuurlijk, in deze corona tijd. We begonnen met het ontbijt en de cadeautjes. Ze was met alles blij: AirPods, een regenboogvlag, een hartjeszonnebril, tombrow pennen en een neonlamp. Maik en ik liepen naar de bakker om tompoucen (wilde Sterre graag) en een taartje. In de middag ging ik met Lenthe en Fee nog even schaatsen bij ons achter het huis. Sterre en Yuren wilden niet. Yuren ging wel even mee kijken, maar hij zag het niet zitten om te gaan schaatsen. Zelf had ik trouwens ook geen schaatsen, dus ik kon niet meedoen. Daar baalde ik best wel van. Ik denk al ongeveer 10 jaar dat ik weer eens goeie schaatsen moet kopen, maar ik doe dat steeds niet. Dus nu… jawel, ik heb ze besteld! Roze! Maar ja, ze komen pas volgende week. Volgend jaar kan ik dus in elk geval wel meedoen. Er kwam 1 vriendinnetje bij Sterre op bezoek voor haar verjaardag, dat was heel leuk voor haar. Verder mocht er natuurlijk niemand komen vanwege de corona regels. ’s Avonds aten we sushi die ik zelf maakte. Dat wilde Sterre graag. Ze is gek op sushi, maar ze kan het niet eten ivm de vis waar ze allergisch voor is. Als je vega sushi haalt, snijden ze dat soms toch met een vismes en krijgt ze een reactie. Hebben we al een paar keer gehad, dus dat durven we niet meer. Het was een hele geslaagde dag!
Zondag
Om half 8 ging de deurbel. Ik dacht: welke malloot gaat in godsnaam op zondag om half 8 aanbellen dan? Maar Maik stapte uit bed en ging naar beneden. Even later kwam hij boven met een tas vol ontbijtspulletjes. Bleek hij een Valentijnsontbijtje te hebben geregeld. Superleuk! Het idee was om het met z’n tweetjes te ontbijten, maar wij waren helaas niet de enigen die wakker waren geworden van de bel haha. Dus binnen een kwartier zaten er twee kinderen op ons bed. Hoe dan ook: ik vond het een superleuk verrassing. Na het douchen mochten de kinderen een film kijken en gingen Maik en ik 9 km wandelen door winterwonderland. Nog heel even genieten van de witte wereld, foto’s maken en wat bewegen voor de sneeuw verdwijnt. Na de lunch bracht ik Fee naar een vriendinnetje en bleef daar een poosje hangen om te kletsen met de moeder van dat vriendinnetje. Eenmaal weer thuis, dronk ik een kopje thee en was het tijd om de tafel te dekken voor ons Valentijnsdiner. We hadden dat besteld bij Aan de Zweth, ons favoriete sterrenrestaurant. Het was heerlijk! En gezellig. De kinderen aten pizza op de kamer van Fee en Sterre legde iedereen op bed. Een topdag dus!
