De allerlaatste week voor de zomervakantie! Stiekem vind ik dat altijd de fijnste week. Je bent nog niet vrij, maar weet dat het er aan komt. De hele vakantie ligt nog voor je. Het was ook wel een drukke week, met nog veel werkdingen die af moesten en natuurlijk ook bijzondere activiteiten op school waar we soms iets voor moesten voorbereiden. Maar, we zijn ‘m goed doorgekomen. En als jullie dit lezen, zitten wij inmiddels in Tsjechië!
Inhoudsopgave
Maandag
De maandag startte met een hardlooprondje van 7,7 km. Daarna ontbijt en achter de laptop. Eens per jaar moet ik het wachtwoord van mijn werklaptop wijzigen. Dat is ieder jaar weer een bron van frustratie, zo ook dit jaar. Ik gebruik mijn werklaptop nooit, alleen voor het wijzigen van mijn wachtwoord. Verder kan ik gewoon inloggen op mijn mail en het netwerk via mijn privé computer. Ik weet niet waarom, maar dat wijzigen van het wachtwoord gaat nooit soepel. Daar was ik dus de halve ochtend mee bezig, heel frustrerend. Vooral als je eigenlijk een heleboel andere dingen te doen hebt. Uiteindelijk werd het wel opgelost en had ik ook nog veel tijd om andere dingen te doen. Het was trouwens prachtig weer, waar ik helaas niet veel van kon genieten door de drukte. Alleen ‘s avonds met het avondeten zaten we lekker buiten. Normaal ga ik altijd wandelen met Niky, maar zij kon deze avond niet. Dus ging ik een rondje met Maik lopen. Het was nog heerlijk zacht.
Dinsdag
Helaas was het alweer over met het mooie weer. Het had ‘s morgens geregend. Ik vond het niet heel erg, omdat ik de laatste week voor de zomer nog genoeg te doen had. De laptop ging dus al vroeg aan. Tussendoor moest ik even met Sterre naar haar school. Er zijn dit jaar heel veel aanmeldingen voor het atheneum, waardoor de klassen overvol zou worden. Daarom is er een gemengde gymnasium/atheneum klas bedacht. Sterre had gymnasium advies, maar wilde liever atheneum doen. Zij zou dus in aanmerking komen voor die klas. Om hier meer over te weten en goed te kunnen kiezen, was er een bijeenkomst op haar school hierover. Daar zijn we dus heen gegaan. Daarna had ik nog een videobelafspraak. ‘s Avonds kwamen Maik zijn broer, zijn vrouw en Annicka nog even langs. Die hadden we al sinds kerst niet meer gezien ofzo. Dat was gezellig. Ter gelegenheid daarvan bakte Sterre nog even een blauwe bessen cake met plantaardige boter. Hij was heerlijk!
Woensdag
We waren vroeg uit de veren, want er stond een bezoek aan de tandarts gepland. De kinderen gingen dus niet naar school, maar mee naar Den Haag. We hebben sindskort een nieuwe tandarts, want onze oude tandarts is met pensioen. Een heel aardige vrouw, dus prima. Vanwege corona mochten we per twee naar binnen, dus ik ging eerst met Fee. Daarna gingen Maik en Lenthe en tot slot Sterre en Yuren. Helaas had Sterre als enige een gaatje. Haar eerste gaatje bovendien. Voor het vullen moesten we een aparte afspraak maken, dat wordt pas na de vakantie. Volgens de tandarts was dat geen probleem. Na dit bezoekje brachten we de kinderen naar school en gingen we zelf aan het werk. Rond half 12 besloot ik toch nog even te gaan hardlopen. Ik had geen zin, maar wist mezelf toch te motiveren en gewoon te gaan. Met 8 km in de benen at ik mijn lunch achter de laptop op. Het meeste werk is nu gedaan, nog wat afrondingsdingen en dat is het wel. Ik heb geen afspraken meer, dat scheelt een hoop tijd.
Donderdag
Een megadrukke dag! Ik had een hele planning gemaakt met alles wat nog gedaan moest worden voor we op vakantie konden. Dat begon met zwemmen, daarna met Yuren naar logopedie, vervolgens heel veel wassen, was opvouwen en alvast koffers een beetje inpakken en alvast een paar overnachtingen regelen. We leggen niet alles vast, want we willen ook de vrijheid hebben om ergens langer te blijven of iets over te slaan als het beter uitkomt. Verder had ik in de middag nog een borrel van mijn werk op het strand en deden we thuis een ijsproeverij. Dat was hartstikke leuk! ‘s Avonds gingen we nog afscheid nemen van onze buren. Zij hebben hun huis verkocht en hebben de overdracht tijdens onze vakantie. Wel een beetje gek om ze nu zo gedag te zeggen. Ze gaan rondreizen met een caravan, een heel avontuur! Als cadeau gaven we ze dan ook een boek met mooie kamperroutes. Daar waren ze blij mee. Ben benieuwd waar ze allemaal terecht komen het komende jaar!
Vrijdag
De kinderen gingen in de ochtend nog naar school en voor mij en Maik begon een race tegen de klok om alles op tijd af te krijgen. Ik wilde per se nog even naar de sportschool. Ondertussen ging Maik verder met inpakken, deed hij nog wat boodschappen, alvast even tanken en toen ik terug kwam deden we allebei nog een check van de kinderkoffers (de laatste vakantie in Friesland bleek Fee namelijk geen enkele schone onderbroek bij zich te hebben!) en toen gingen we de auto inladen. Om 14.00 stipt vertrokken we! Helaas hadden we onderweg best veel file, dus uiteindelijk kwamen we pas rond half 10 ‘s avonds aan bij A&O hostels Weimar, waar we geboekt hadden. De stad konden we niet meer in dus, het was meteen alle spullen naar boven brengen, de kinderen douchen en naar bed.
Zaterdag
We waren alweer vroeg wakker. Althans, ik. De kinderen sliepen uit. Ik besloot een rondje te gaan rennen. Zo zag ik ook nog wat van het centrum van Weimar. In het ochtendlicht was dat prachtig. Ik verdwaalde enigszins, maar lang leve Google Maps. Uiteindelijk rende ik 6,5 km en daarna gingen we ontbijten.
Na het ontbijt bij A&O Hostels Weimar gingen we de auto in voor een twee uur durende rit naar Cheb in Tsjechië. Die verliep voorspoedig. Inmiddels was het ook heel zonnig en hadden we allemaal zin om de auto uit te gaan. We vonden vlot een parkeerplek en liepen het plein op, waar allemaal gekleurde huisjes stonden. Helaas was het erg druk vanwege twee bruiloften: overal stonden auto’s en mensen. Wij zochten verkoeling bij een fontein, waar de kinderen met de voetjes in het water gingen. Daarna liepen we wat rond door het stadje. De winkels waren bijna allemaal dicht op zaterdagmiddag, wat de meisjes erg jammer vonden, want die wilden wel shoppen.
Karlovy Vary
Na een uurtje gingen we de auto weer in en reden we naar Karlovy Vary. Dit is een veel grotere stad, bekend om z’n glaswerk en z’n bronnen. We parkeerden in een garage en deden vervolgens een wandeling door de stad langs alle bronnen. Het is de bedoeling dat je bij een van de stalletjes een soort platgeslagen beker koopt, om het water uit de bron te drinken. Dit water is trouwens behoorlijk heet (60-70 graden) en het smaakt enorm vies. Ik vond het vergelijkbaar met heet water waar je anjovis in hebt laten weken ofzo. We moesten het natuurlijk wel proberen. De ene bron was nog viezer dan de andere. Het schijnt wel gezond te zijn.
Pension Stybar
Na Karlovy Vary reden we door naar Loket, voor het kasteeltje en tot slot gingen we naar Stribro, waar we een heel leuk pension geboekt hadden. Eenmaal aangekomen was het er totaal verlaten en met bellen kregen we geen gehoor. Even dachten we dat dit pension gewoon dicht was en dat dit op booking.com niet duidelijk stond. Gelukkig belde de eigenaresse na een minuut of 20 terug en vertelde ze dat ze er aan kwam. Uiteindelijk bleek ze heel aardig en waren de kamers groot en fijn, dus prima keuze. We reden nog even naar Pilsen om bij Purkmistr te gaan eten, waar we heel toevallig een moeder van een vriendje van Yuren tegenkwamen. Trouwens heel fijn dat je in Tsjechië geen mondkapjesplicht hebt. In Duitsland vond ik dat echt irritant, dat je dat mee moet nemen naar een restaurant en alleen aan tafel niet aan hoeft. Hier is het gewoon zoals in Nederland. We waren pas tegen elven terug, waar iedereen heel moe in slaap viel.
Zondag
Hoewel Penzion Stybar een topplek is, baalde ik wel dat door de kieren van de gordijnen veel licht kwam en ik daardoor al om half 6 wakker was. Ik ging niet hardlopen, dus heb ik maar wat foto’s liggen uitzoeken. Ook een prima werkje. Rond half 9 was het ontbijt klaar en de kinderen ook eindelijk wakker. Het was een fijn ontbijt. Jammer genoeg moesten we weer verder, maar dit was wel echt zo’n plekje waar we langer hadden willen blijven. We reden eerst naar Pilsen, waar we het biermuseum bezochten en na afloop op het stadsplein bij de fontein gingen zitten. De kinderen lekker spelen natuurlijk. Helaas kreeg Fee een enorme heksenbui toen we weg wilden gaan, echt niet te doen. Ze bleef zich vasthouden aan een bankje, krijste alles bij elkaar en was niet voor rede vatbaar. Uiteindelijk is Maik de auto gaan halen en heb ik haar onder mijn arm meegenomen naar de plek waar we hadden afgesproken.
Domazlice & Lom Rabi
Na Pilsen reden we naar Domazlice. Hier zou je Kolac moeten proeven, een zoetige specialiteit. Na lang zoeken bleek dit op zondag nergens verkrijgbaar en hebben we het maar opgegeven. Het werd uiteindelijk gewoon pizza en salade op een terras in de zon. Ook lekker. Vanuit Domazlice reden we door naar Lom Rabi, een meertje in een steengroeve. Het is nogal een secret hotspot, want het staat niet in de reisgidsen en officieel mag je er ook niet komen (want er staat een hek, maar je kunt daar langs). Desondanks was het wel een heel erg mooi plekje.
Prachatice
We wilden nog naar Pisek, maar toen we in een dorpje ergens een ijsje zaten te eten sloeg ineens het weer om. Het begon heel hard te regenen. Toen hadden we geen zin meer en zijn we rechtstreeks naar Prachatice gereden, waar we een hotel hadden geboekt. Dat was nog moeilijk te vinden: het adres was een plein, maar er was geen hotel met de naam van die onze dus we snapten er niks van. Uiteindelijk is Maik gaan zoeken en vond hij het hotel in een smal straatje op de hoek van het plein, je moet het maar weten. We hadden twee kamers, de kinderen hebben een hele toffe met hemelbed en wij helaas een moderne kamer. We aten in het hotel, weer lekker niet verfijnd Tsjechisch voedsel (frietjes met kipnuggest voor de kinderen en voor ons een grote homp vlees met wat aardappels) en gingen daarna op tijd naar bed. Voor morgen hebben we nog geen accommodatie. We wilden eerste een huisje op een camping boeken. Later lazen we iets over dat het een nudistencamping zou zijn. Dat bleek inmiddels toch weer niet zo te zijn, maar het was toch al vol, dus nu zijn we op zoek naar iets anders. Komt vast goed 🙂
