Wat een bizarre week. Zo opeens kregen we zondagavond te horen dat de scholen dichtgingen en moesten we als ouders zelf thuis aan de bak. Ook werd steeds duidelijker dat je eigenlijk gewoon je huis niet moest verlaten, waardoor we dus 24/7 op elkaars lip zaten. Normaal is ons huis best groot met z’n 200 m2, maar niet als ze beneden het plafond aan het maken zijn en we dus niet beneden kunnen zijn. Hoe dat allemaal gegaan is deze week, lees je in dit Foto weekoverzicht Judith #271.
Lees ook: Foto weekoverzicht Judith #270
Inhoudsopgave
Foto weekoverzicht Judith #271
De week begon natuurlijk op maandag. Mijn leidinggevende had laten weten dat we allemaal thuis gingen werken en dat er nog nadere instructies kwamen. Ik kon sowieso nergens heen, want opeens zaten er 4 kinderen thuis en bovendien kwam een bouwbedrijf het raggelwerk van het plafond maken. Terwijl Maik samen met hem aan de slag ging, zat ik met de kinderen boven. Als ex-juf was het vinden van werk op niveau niet zo’n uitdaging. ik had een heleboel werkbladen uitgeprint voor ze en die lagen klaar. De kinderen werkten goed mee, al vond ik het wel ingewikkeld om ze alle 4 op hun eigen niveau te bedienen. Ze hadden me steeds nodig. In een klas met 30 loopt dat toch allemaal iets makkelijker vind ik. Maar goed, we maakten er het beste van en rond een uur of 3 mochten ze stoppen en lekker gaan spelen. ik ben even met ze naar de speeltuin gelopen, waar het gelukkig niet zo druk was.
Dinsdag
School had inmiddels het een en ander georganiseerd, dat konden we ’s morgens ophalen. Ik sprak, op gepaste afstand, wat ouders over de hele toestand. Iedereen was gelaten eigenlijk, en we gingen er allemaal maar mee aan de gang. Dag twee ontstonden er allerlei leuke online initiatieven, die ik in een blog over online activiteiten voor de kinderen zette. Zo deden we mee aan theaterles, kunstles en natuurles. De kinderen vonden het allemaal heel leuk. Het was gelukkig lekker weer, dus ’s middags speelden de kinderen buiten bij ons achter. Toch lastig dat er dan ook andere kinderen komen. Dan moeten ze weer naar binnen. Dat snappen de kinderen dan toch niet. Ingewikkeld.
Woensdag
Feetje was jarig! Ze werd enorm verrast met cadeautjes en een bult aan kaarten die de dag ervoor al binnen waren gekomen. Ik had een oproepje gedaan op Instagram om haar een kaartje te sturen, en dat hadden echt ontzettend veel mensen gedaan. ’s Middags kwam er nog veel meer en er zaten zelfs cadeautjes bij. Echt fantastisch. Ze voelde zich daardoor zo jarig! Na het ontbijt gingen we lopend om taartjes bij de bakker. Die we vervolgens opaten in de slaapkamer. Daarna kwam Laura mij halen. Ik had de dag ervoor een mail gehad dat de Russische ambassade per direct geen visa meer af gaf en we per direct ons paspoort moesten komen halen. Het was onduidelijk of ze deze dag open waren, maar uiteindelijk kregen we ze telefonisch te pakken en mochten we onze paspoorten ophalen. Ons tripje naar Rusland zal dus zo goed als zeker niet doorgaan, maar de luchtvaartmaatschappij heeft nog niets laten weten. We wachten het maar even af nog.
Me time nodig
Ik vond woensdag verder eigenlijk best een zware dag. De kinderen hadden weinig zin om te werken en waren druk. Ook door de verjaardag natuurlijk. Ik voelde me erg opgesloten door voor de derde dag op rij op de bovenverdieping met ze te moeten zitten. Ik wilde weer beneden in de woonkamer terecht kunnen, maar helaas was het pas dag 3 van de 14 dagen die dat zou gaan duren. Daarbij begon ik ook een beetje te snakken naar wat tijd voor mezelf. Het zat er echter niet in, dus ik maakte er het beste van. Uiteindelijk besloot ik de kinderen op een schermpje te zetten en mezelf even op te sluiten in de slaapkamer. Heerlijk die rust!
Donderdag
Terwijl Maik verder ging met het project plafond, reed ik met de kinderen naar mijn schoonouders. De auto parkeerden we verderop, zodat ze ons niet zouden zien. Het plan was om twee grote tekeningen met stoepkrijt te maken. Mijn schoonouders wonen boven, dus zij zouden uit het raam de tekeningen kunnen zien. Opa zou namelijk op vrijdag jarig zijn, en bovendien is het natuurlijk gek dat de kinderen niet naar opa en oma toe kunnen. Dus maakten we een tekening met “ik mis je” en een tekening met “gefeliciteerd”. Ook hebben we een orchidee voor de deur gezet met een kaartje. Toen we klaar waren, belden we dat ze uit het raam moesten kijken. Ze vonden het hartstikke leuk en oma moest zelfs een beetje huilen. Verrassing geslaagd! De rest van de dag hebben we nog wat gewerkt en daarna lekker gespeeld.
Vrijdag
Maik kon niet zoveel aan het plafond doen, omdat de elektricien zou komen om wat dingen te regelen. Daardoor kon hij de ochtend even met de kinderen schoolwerk doen. Ik ging voor het eerst sinds twee weken hardlopen. Dit keer lukte het om 5 km te halen, maar daarna kreeg ik wel weer last van mijn knie. Dus ik moet nog steeds oppassen. Desondanks was het heerlijk om even alleen buiten te zijn. Daarna zette ik voor het eerst die week mijn laptop aan om wat werk te doen. Dat was me eerder gewoon niet gelukt. Ik stuurde mails, belde wat mensen, maakte afspraken voor conference calls de week erna en was rond 1 uur bijna weer bij. Daarna nam ik het van Maik over en begeleidde de kinderen bij hun offline en online activiteiten van die dag. We stopten wat eerder, omdat het weekend was. Ik kookte, schonk een wijntje in en op het bed boven keken we met z’n allen het nieuws.
Zaterdag
Dit keer kon ik niet gaan zwemmen, want het zwembad is dicht. De kinderen hoefden niet te werken, dus ze speelden. Veel in de tuin en ook wat boven. Met de Knexx. Ik besloot de kamer van Fee uit te mesten en schoon te maken, waste alle bedden en liep heel even naar het tuincentrum tegenover ons huis. Ik had wat orchideeën zonder pot die steeds omvielen. Ik was maar enkele minuten binnen om potjes te kopen, maar het viel me toch op hoe druk het was en dat niet alle mensen die 1,5 meter afstand houden. Naja, ik was er zelf natuurlijk ook, maar ik ging dus gauw weer weg. Maik was naar de Hornbach geweest om gipsplaten (zonder gipsplaten, geen plafond, dus tja), maar daar was het goed geregeld. Iedereen moest met z’n auto in de rij staan en je mocht één voor één naar binnen. Dat kost dan natuurlijk wel heel veel tijd, maar aan de andere kant was het wel het meest veilige op deze manier. Maik schoot best wel op met de isolatie en het gips en de kinderen speelden gezellig. Prima dagje dus.
Zondag
De kinderen sliepen uit tot 8 uur, daarna kwamen ze allemaal uit bed en begon de dag. Ik bleef iets langer in bed liggen met de laptop, onder andere om dit weekoverzicht te typen. Ondertussen ging Maik weer aan de slag met het plafond en speelden de kinderen met de Kapla. Daarna ging ik douchen en ontbijten. Moet ook gebeuren. Het was heerlijk weer, dus na het ochtend ritueel liep ik met Yuren om 1,5 km verderop verse eitjes te halen. Die waren bij de AH steeds uitverkocht, dus dan is dit een prima oplossing. We bakten ze bij thuiskomst en daarna zat ik lekker in de tuin in de zon. Uit de wind was het heerlijk. Eind van de dag zat alle isolatie in het plafond en kon Maik niet meer verder, omdat de gipsplaten op waren. Dat was ook prima, want na 7 dagen keihard werken, was hij bekaf. Morgen eerst maar even nieuwe gipsplaten halen, want gezien het feit dat zoveel mensen nog buiten waren vandaag, zou het best eens kunnen dat de regels strenger worden. Dan kan hij straks niet meer langs de bouwmarkt om de gipsplaten te kopen en dan kunnen we niet verder. We zitten zeker nog een week in de rotzooi, maar ik houd het eindresultaat voor ogen 🙂 Succes allemaal weer komende week!
PS: heb je dit leuke printable dagboek voor de kinderen in Corona tijd al gezien?
