Dit weekoverzicht wordt mede mogelijk gemaakt door mijn wederhelft, die de door mij getypte tekst en meegestuurde foto’s per mail hier in zet. Ik had namelijk geen zin om mijn laptop mee te sjouwen op deze persreis naar Tunesië, dus hebben we het zo opgelost. Ik kom pas dinsdag naar huis namelijk. Maar het is hier heerlijk. Die zon op je gezicht na de winter: echt zo fijn! Hier is het Foto weekoverzicht Judith #266.
Inhoudsopgave
Maandag
Vanwege de storm bracht ik de kinderen naar school. Daarna begon ik de week op kantoor, voor de tweewekelijkse vergadering en een intervisie bijeenkomst. Beiden nuttig, dus dan besteed ik daar graag mijn tijd en energie aan. Daarna ging ik door naar een school voor een overleg. Een nieuwe collega ging met mij mee om te kijken. De afspraak duurde tot 5 uur en toen ben ik snel naar huis gegaan. ’s Avonds aten we pastinaak stamppot, wat Sterre weer niet lekker vond, de andere kinderen gelukkig wel. Behalve de champignons dan.
Dinsdag
Ik had eigenlijk twee afspraken, maar de vroegste werd ’s morgens afgebeld. Dat was niet zo erg, want ik had een hoop regel-dingen op het programma staan. Altijd fijn om dat in alle rust te doen in plaats van gehaast in de auto tussen de afspraken door. De storm ging onverminderd door, dus bracht ik opnieuw de kinderen naar school. In de middag moest ik wel weg voor een afspraak. Het viel me op dat het echt nog flink aan het waaien was. Onze parasol was ook doormidden geknakt. Dat wordt dus een nieuwe kopen dit voorjaar.
Woensdag
Ik werd wat verkouden wakker. De verkoudheid zat echt op mijn stembanden en longen, er werden meteen grappen gemaakt over het Coronavirus natuurlijk. Maar goed, praten ging niet echt lekker en dat was wel wat ik een groot deel van de dag moest doen. Ik was laat thuis en toen lag Yuren als een dood vogeltje op de bank. Hij klaagde ook al over keelpijn en hoofdpijn. Terwijl we gingen eten, at hij geen hap en hij werd steeds bleker. Uiteindelijk ging hij in ons bed liggen en bleek hij koorts te hebben. Hij wilde graag dat ik bij hem kwam liggen, dus dat heb ik gedaan. Al snel viel hij in slaap en toen heb ik nog wat op mijn laptop zitten werken. Maik was ondertussen naar de Ikea, want Sterre had daar wat op het oog voor haar verjaardag.
Donderdag
Hieperdepiep hoera voor Sterre! Zij werd alweer 13 jaar vandaag. Best grappig, 13 worden op de 13e. Dat maak je maar eens in je leven mee. Voordeel van kinderen op de middelbare is dat je geen traktaties meer hoeft te regelen. We kwamen weg met cadeaus en tompoucen. Van ons kreeg Sterre een fotoshoot en van haar broertje en zusjes een sieradenrekje en een tafeltje voor haar kamer.
Vrijdag
’s Morgens ging ik sporten en daarna mijn koffer inpakken voor Tunesië. Vervolgens haalde ik Tony’s Chocolonely voor Maik en de kinderen en 5 Valentijnskaarten. Ik schreef ze en legde ze in hun bed, als verrassing. Daarna haalde ik Lenthe uit school. Fee ging ergens spelen en Yuren en Sterre hadden een lange dag. Samen met Lenthe speelde ik piano, dat was heel gezellig. Ze genoot van de privé aandacht, maar vond het ook lastig dat ik wegging. Om kwart over 3 nam ik de bus naar het station en de trein naar het vliegveld. Helaas bleek daar dat we 2 uur vertraging hadden. Heel vervelend. De vlucht ging verder wel voorspoedig, maar we kwamen laat aan bij het hotel. Daar had ik wel een hele grote kamer. Na wat appen met Maik ben ik gaan douchen en slapen.
Zaterdag
Zoals altijd slaap ik superslecht op zo’n persreis dus nu ook. Met 4 uurtjes slaap stond ik dus om half 7 op voor het ontbijt. Daarna liep ik samen met Jos, die ook mee was, Tunis in. Niet ver hoor, gewoon een paar fotootjes maken. Om 8 uur moesten we in de auto zitten. We reden eerst naar Douga, een oude Romeinse stad en UNESCO Werelderfgoed. Dat was heel mooi. Daarna hadden we een Tunesische lunch (niet zo mijn ding, alles was superspicy), maar het zonnetje was heerlijk. Wat heb ik dat gemist deze winter. We reden door naar Nationaal Park Djebba, waar we een hike deden met een waanzinnig uitzicht en tot slot reden we door naar Tabarka. Dat ligt aan de Noordkust. Inmiddels werd het al een beetje donker. Om 19.00 uur was het diner, een buffet. Niet heel bijzonder. Wat wel bijzonder was, was het Tunesische feest daarna in de bar. Ik heb echt mijn ogen uitgekeken 🙂
Zondag
Ik had afgesproken met Jos om zondagochtend voor het ontbijt te gaan hardlopen. We hadden allebei hardloopspullen bij ons, dus om 7 uur stonden we buiten. We renden naar de haven en weer terug, precies 5 km. Onderweg stunning views dus regelmatig gestopt voor een fotootje. Na het ontbijt gingen we eerst het fort van Tabarka bezoeken, daarna naar een pijpfabriek, koraalwinkel en fietsen langs de grens met Algerije en door het bos terug, een tocht van 13 km. Daarna was het tijd voor lunch, de traditionele Brik (soort filodeeg met zachtgekookt ei) in het zonnetje. Heerlijk! Heb die zon zo gemist… Vervolgens reden we naar Aïn Draham en Bti Mnir. Bij dat laatste was een waterval. We dachten daarheen te gaan, maar helaas had de man van het toeristenbureau hier een ander plan: een uur lang een onaf hotel bekijken. Tja, het leven van een blogger gaat niet altijd over rozen 🙂 Gelukkig regelde de beste man dan wel weer een diner bij het beste restaurant van Tabarka: Touta. Dus het is hem vergeven…
