Het lukte me niet om mijn weekoverzicht vandaag op tijd te publiceren. Ik kwam vannacht pas om 3 uur thuis uit Israël (vlucht had 1 uur vertraging) en moest vanmorgen meteen werken. Nu is het lunchpauze en zit ik tegelijkertijd mijn weekoverzicht te typen.
Inhoudsopgave
Maandag
Na een aantal wat minder hectische weken op het werk, is er nu weer een hele drukke tijd aangebroken. Ik zat maandag dan ook van ‘s morgens vroeg tot ‘s avonds 18.15 uur in afspraken. Zelfs mijn lunch schoot erbij in. Ik kreeg een kamerhortensia binnen die ik 150 dagen goed zou moeten kunnen houden. Het zal mij benieuwen 🙂 ‘s Avonds ging ik nog even sporten.
Dinsdag
Opnieuw een hele drukke dag. Allerlei overleggen en ‘s avonds kon ik het dan ook niet meer opbrengen om naar de sportschool te gaan. Soms is het niet anders. Ik was namelijk ook heel druk met alles uitzoeken rondom Israël. Voor IJsland lag het hele programma klaar, maar omdat we dus halsoverkop een andere bestemming moesten kiezen, had ik nog niks uitgezocht. Ook de hotels moesten geboekt en dan moet je wel je route weten. Daar was ik dus de hele avond mee bezig.
Woensdag
In de ochtend gingen we naar het CJG. Yuren gaat momenteel niet helemaal lekker op school en het is niet goed duidelijk waar dat aan ligt. Dat gaat dus onderzocht worden en Maik en ik hadden een soort intake hiervoor. Was een prettig gesprek en ik heb er alle vertrouwen in dat de school na dit onderzoek handvaten krijgt om hem beter te kunnen helpen. Vervolgens haastte ik met naar school, waar Yuren een voorstelling had van Mozes en daarna moest ik zelf naar een school waar ik de rest van de dag zat voor mijn werk. Maik was thuis met de kinderen en had het ook druk met alle speelafspraakjes, voetbal, enz. ‘s Avonds kwam mijn moeder alvast, want wij zouden ‘s nachts vertrekken naar Schiphol voor onze 4 dagen naar Israël.
Donderdag
‘s Nachts om 4 uur stond de taxi voor de deur die ons naar Schiphol bracht. Zo ‘s nachts is het lekker rustig bij de douane, dus we waren er zo doorheen en gingen maar eens ontbijten. Daarna naar het vliegtuig en net na lunchtijd stonden we in Tel Aviv. We haalden onze huurauto op en reden de stad in op zoek naar een leuk lunchtentje. Die vonden we in op Rothschild Boulevard, waar we terecht kwamen bij Benedict. Hier kun je eigenlijk de hele dag ontbijten, en wij hadden wel zin in eggs benedict dus dat werd ‘m.
Jaffa
Na de lunch gingen we rondkijken in Jaffa, de oude stad. Leuk was dat, er is een markt, een boulevard, we aten een lekker ijsje, zagen hippe terrasjes en drentelden wat rond bij de beroemde Clock tower en de zijstraatjes er omheen. Vervolgens kwamen we terecht in Shalom Shabazi, een leuke straat met hippe winkels, koffietentjes en huisjes waar we uren hadden kunnen rondstruinen, maar helaas hadden we niet de tijd om er al te lang te blijven hangen. We aten bij Taizu, een hip fusion restaurant waar we heel lekker gegeten hebben. Daarna reden we nog zo’n 2 uur naar Arad, waar we bij een Bed zonder Breakfast Villa 1000 zouden slapen.
Vrijdag
Ik was supervroeg wakker, dus genoot op het terras met uitzicht op de woestijn van de zonsopkomst. Toen Maik ook wakker was reden we naar Aroma, een ontbijttentje in Arad. Vervolgens gingen we naar Masada, een oude ruïne waar we in de zinderende hitte een flinke klim moesten maken om boven te komen. Het was wel prachtig, zowel het uitzicht als de overblijfselen van het paleis.
Ein Gedi
Na Masada moesten we weer een stuk rijden naar Ein Gedi. Dit is een soort oase in de woestijn. Een Nationaal Park met allerlei wandelingen, waarvan de bekendste 30 minuten is en langs allerlei poeltjes en watervallen komt. Het was heel mooi en bijzonder, maar wel ontzettend druk met toeristen. Soms stonden we gewoon in de file om een foto te kunnen maken. Vanuit Ein Gedi reden we door naar de Dode Zee in Ein Bokek. We gingen er voorzichtig in, want als het extreem zoute water in je ogen komt heb je echt een probleem. Heel gek om zo te drijven zonder iets te doen. Ik vond het een wonderlijke ervaring en kon iets van mijn bucketlist afstrepen, want ik wilde altijd al eens ervaren hoe het is om in de Dode Zee te zwemmen. Tot slot reden we naar Eilat, waar we zouden overnachten bij Sun and View Suites. We gingen lekker uit eten daar bij een visrestaurant en doken toen ons bed in.
Zaterdag
De volgende ochtend ging om 6 uur de wekker, want we moesten om 7 uur bij een hotel in het centrum van Eilat zijn voor de tour naar Petra in Jordanië. Ik heb een haat/liefde verhouding met tours. In Australië hebben we er ook een aantal gedaan. Je doet met een tour vaak bijzondere dingen die je alleen niet zo snel zou doen, aan de andere kant moet je ook met veel mensen rekening houden wat veel tijd kost. Dat was ook nu weer zo: na het ophalen zaten we vervolgens nog een uur bij een benzinepomp te wachten tot alle andere mensen werden opgehaald, vervolgens kwam er een chauffeur niet opdagen en tot slot waren er mensen die problemen hadden bij de grens en de grens niet overkwamen. Uiteindelijk waren we pas tegen lunchtijd in Petra, Jordanië, terwijl we er alleen al om half 10 hadden kunnen zijn. Maar ja, die gidsen helpen je wel weer goed bij de grens, waardoor dat proces veel makkelijker gaat.
Petra
In Petra zelf besloten we ons al snel los te weken van de tour en gewoon lekker op ons eigen houtje de stad te verkennen. Zo hoef je niet op iedereen te wachten (er waren ook een paar oudere mensen mee die niet zo snel meer liepen). Ik had een Lonely Planet bij me met veel informatie en een kaartje, dus we vonden onze weg wel. Ik vond het heel bijzonder om in deze stad te zijn en de schatkamer bijvoorbeeld te zien. Natuurlijk ga ik hier nog uitgebreide blogjes over schrijven hoor, want ik heb er heel veel over te vertellen. We hebben een hele enge, maar zo gave klim gemaakt naar High Place of Sacrifice bijvoorbeeld. Om 4 uur moesten we ons weer melden bij een restaurant voor een late lunch. Die vond ik niet zo heel lekker, dus ik kwam niet verder dan hummus, brood en wat komkommer en toen gingen we de bus weer in terug naar Eilat. Daar kwamen we pas om 20.00 uur aan en toen moesten we nog 2 uur rijden naar onze volgende slaapplek Isrotel Ramon Inn in Mitzpe Ramon. Dat het een prachtige route was geweest ontdekten we de volgende dag pas, toen het licht was…
Zondag
De laatste dag in Israël ging er het een en ander mis. Na een lekker ontbijtje gingen we eerst Mitzpe Ramon en Maktesch Ramon, een enorme krater, bekijken. We zagen een mooi water midden in de krater en zochten toen naar de gekleurde zandbergen. Dat laatste konden we maar niet vinden, het stond heel slecht aangegeven. Toen we na een uur eindelijk hadden gevonden wat het was, of beter gezegd zou moeten zijn geweest, waren we eigenlijk een beetje teleurgesteld. Het viel tegen en was lang niet zo mooi meer als op de foto’s van jaren geleden. We hadden nog een wandeling gepland, maar die hebben we niet meer gedaan vanwege de tijd. De wijnboerderij die op het programma stond bleek dicht, dus reden we maar meteen door naar Jeruzalem.
Jeruzalem
Het eerste Jeruzalem dat we zagen was 1 straat lang en had geen klaagmuur. Na wat uitzoekwerk bleek dat Maik de verkeerde Jeruzalem in de navigatie had aangegeven, en we dus nog 58 minuten van de stad Jeruzalem zaten. Daar baalde ik flink van: weer een uur verspild! Toen we de goeie Jeruzalem bereikt hadden, bleek het ontzettend druk en overal file dus dat kostte ook veel tijd. Uiteindelijk zagen we de klaagmuur, een stukje oude stad, de olijfberg met een schitterend uitzicht over heel Jeruzalem en de Mahane Yehuda Market. Daar aten we nog even snel wat voor we naar het vliegveld moesten.
Op tijd naar het vliegveld
Zowel in de reisgidsen als online hadden we gelezen dat je op het vliegveld onderworpen wordt aan een strenge beveiligingsprocedure. Daarom wordt aangeraden om minstens 3 uur vooraf aanwezig te zijn, want het kan zijn dat je koffer helemaal leeg moet, je een strenge ondervraging krijgt wat allemaal veel tijd kost. Wij ontdekten dat dit allemaal wel meeviel. We kregen wat vragen zoals: waar kennen jullie elkaar van, waar zijn jullie allemaal geweest, hoe heette je gids, gaan jullie nog contact houden met de gids, heb je van iemand een pakketje gekregen om mee te nemen enz. Daarna kregen we een witte sticker op ons paspoort en mochten we doorlopen. Je moet wel wat vaker je paspoort laten zien dan in Nederland, maar verder viel het reuze mee en zaten we na 30 minuten al in de centrale hal. Daar bleek dat het vliegtuig uiteindelijk een uur en 15 minuten vertraging had. Dus dronken we maar wat koffie, deden wat tax free inkopen voor de kinderen en zaten wat op onze telefoon. De terugreis vond ik vervelend, ik was heel erg moe en kon niet slapen in het vliegtuig. Dan duurt 4,5 uur lang hoor! Gelukkig hadden we een taxi geregeld om ons op te halen en thuis af te zetten. uiteindelijk waren we om 3 uur thuis en lagen we lekker in bed. Om 7 uur ging helaas de wekker al weer, en nu ben ik gewoon aan het werk. Tot volgende week!
