Het was me het weekje wel. Vorige week had ik natuurlijk een verdrietig bericht, en zoiets blijft de hele week in je hoofd zitten. Zodra ik ‘s morgens wakker werd was het eerste wat ik dacht: oh ja, Heleen is er niet meer 🙁 Toch was ik niet de hele week in mineur, ook omdat ik heel zeker weet dat Heleen zou willen dat ik niet alleen zou treuren, maar ook gewoon zou genieten. Huilbuien wisselden zich af met lachbuien, zoals dat gaat met rouw. Vandaag nemen we afscheid en daarna gaan we ons richten op de kerstperiode die er aan komt. De kerstboom hangt al…
Inhoudsopgave
Maandag
Ik had vanwege het nieuws over Heleen de hele nacht niet kunnen slapen. Daar baalde ik van: wakker liggen heeft bijna nooit zin, je wordt er alleen maar heel erg moe van. Toch lukte het me niet om de slaap te vatten. Ik ging ‘s morgens naar een vergadering op mijn werk, waar ik nog steeds heel verdrietig was. ‘s Middags moest ik naar Noordwijk voor de training die ik volg. De hele dag voelde ik me raar. Mijn hartslag was heel hoog, ik was misselijk, moe, opgejaagd. Als je me vraagt wat we die dag hebben gedaan kan ik het niet eens navertellen. Ik was wel blij dat ik gegaan was, een beetje afleiding is fijn. De training duurde tot 22.00 uur ‘s avonds. Daarna ben ik thuis nog even aan de slag gegaan met het mailen van wat zakelijke contacten die ik zou informeren en het gereed maken van de advertentie die we in de krant gingen zetten. Rond middernacht ben ik pas mijn bed in gekropen en gelukkig als een blok in slaap gevallen, zo moe was ik.
Dinsdag
Ik had gelukkig een goede nacht gemaakt en voelde me dinsdagochtend een stuk beter. Mijn hartslag was weer normaal en ik voelde me uitgerust. Ik was ook blij dat ik een aantal zaken geregeld had, dat gaf rust in mijn hoofd. De training was interessant en de dag vloog voorbij. Ik was opnieuw erg moe toen ik naar huis reed en ging meteen naar bed.
Woensdag
Opnieuw een trainingsdag, dus ik zat om 8 uur al in de auto. Dit keer duurde het maar tot 2 uur. Daarna ging ik nog snel even sporten. Maik was iets eerder van zijn werk terug en haalde meteen de kinderen op, want pakjesavond kwam er aan! Na het douchen had hij de tafel al leuk gedekt met allerlei sinterklaas-lekkers en warme chocolademelk. Rond een uur of zes kwam Sinterklaas maarliefst 2 zakken met cadeautjes brengen. Om te voorkomen dat die in een half uur tijd allemaal zouden zijn opengerukt, bedacht ik ter plekke opdrachten die de kinderen moesten uitvoeren voor ze een pakje mochten pakken. Dat waren opdrachten als hinkelen, de tafel van 4 opzeggen of een sinterklaasliedje zingen. Ze waren allemaal erg blij met hun cadeaus. De oudste drie kregen een Google Home en dat was favoriet. Voor ons ook best fijn: ze luisteren nu regelmatig lekker muziek op hun eigen kamer, zodat er beneden wat minder drukte is 😉
Donderdag
Mijn vrije dag. Ik besloot ook echt even rust te nemen. Het overlijden van Heleen en dan meteen zo’n training er achteraan waren heftig, ik voelde dat ik even pas op de plaats moest nemen. Lenthe was ook thuis, zij was enorm moe van de sinterklaas en ook flink aan het hoesten. Ik deed wat spelletjes met de meisjes, ze tekenden wat en we pakten vast wat kerstspulletjes. Fee was heel moe en viel aan tafel in slaap. Later heb ik nog een poos met een slapende Fee op mijn schoot op de bank gezeten. Rond de middag kwam Maik opeens thuis. Hij was helemaal niet lekker geworden op zijn werk en dook meteen zijn bed in. ‘s Middags keken we Kerst met Linus, ik kookte en at met de kinderen en legde ze op bed. Daarna ging ik zelf ook maar liggen.
Vrijdag
Maik bleef thuis, hij voelde zich nog steeds niet fit. Rond de middag kwam hij wel uit bed, maar hij at nog niet echt. Ik schreef mijn ontslagbrief. Ik ben de afgelopen jaren gedetacheerd geweest. Per 1 januari krijg ik een nieuwe baan aangeboden waar ik al werk. Eigenlijk is het grotendeels dezelfde functie, alleen iets uitgebreider, want we gaan nu ook projecten doen. Ik moest dus mijn ontslag indienen en voor mijn nieuwe aanstelling weer alle diploma’s aanleveren, verzekeringen enz, omdat dat overgenomen wordt door mijn nieuwe werkgever. Nogal een gedoe, vooral als je de helft niet meer kunt vinden… Lang leve verhuizen! Ik kwam wel het bevallingsverhaal van mijn moeder tegen van toen ze van mij beviel, dat was grappig. Verder ruimde ik wat op, deed het zwarte zand uit IJsland in een potje en ik bekeek de nieuwe webcam.
Ceviche y Maas
Eind van de middag ging ik naar een persevent in Rotterdam bij restaurant Ceviche y Maas. Helaas was er een enorme file en kwam ik bijna een uur te laat. Vanaf 17 december komt er een nieuw programma bij de NTR: de Aardappeleters. Hierin gaat Joris Vermeer op zoek naar de achtergronden van ons eten. Ik was uitgenodigd om de preview van 1 aflevering te zien in combinatie met een paar heerlijke Peruaanse gerechten. In de aflevering die ik zag at presentator Joris Vermeer met een lokale visser de originele vorm van de ceviche. Ook reist hij langs de beginselen van de eeuwenoude Moche-cultuur en eindigt met een zeer bijzonder culinair hoogtepunt: een bezoek aan restaurant Maido, de nummer 7 op de lijst van de beste restaurants ter wereld. Een erg leuk programma wat je dus dagelijks kunt kijken vanaf 17-27 december 2018 om 19.15 uur. Ik zat toevallig met een Peruaanse man uit Den Haag aan tafel, waar ik gezellig mee heb gepraat. Er was ook ruimte om nog wat te netwerken. De gerechtjes waren lekker, ik blijf toch enorm fan van ceviche!
Verrassing voor mijn ouders
Het plan was om na dit evenement, wat rond 19.00 uur afgelopen was, door te rijden naar Zeeland. Mijn broertje en ik hadden namelijk mijn ouders een etentje bij Restaurant Scherp cadeau gedaan. We hadden met vrienden van ze afgesproken dat die ze zouden uitnodigen voor het eten. Om 18.15 uur stond mijn broertje echter opeens voor de deur om ze mee te nemen naar het restaurant. Ze waren totaal overrompeld, supergrappig. Ik zou ze gaan ophalen bij het restaurant, maar doordat Maik zich nog niet fit voelde ben ik uiteindelijk gewoon naar huis gegaan en zijn mijn ouders met de taxi naar huis gegaan.
Zaterdag
Ik ga altijd op zaterdagochtend zwemmen, maar dit keer werd ik te laat wakker. Daarom ging ik maar gewoon naar de sportschool. Toen ik terugkwam, zijn we in de auto gestapt en alsnog naar Zeeland gereden. Mijn vader was vrijdag jarig en vierde dat op zaterdag. Het was een gezellige middag, leuk om alle familie weer even te zien. Rond 21.00 uur waren we weer thuis. We hebben de kinderen op bed gelegd en zijn zelf ook naar bed gegaan. Maik voelde zich nog steeds niet top.
Zondag
Dit keer was ik wel op tijd wakker, dus ik besloot naar het zwembad te gaan. Daar was het echt superdruk, dus in plaats van een uur heb ik maar 50 minuten gezwommen. Ik werd gek van die trage zwemmers. Toen ik thuis kwam, had Maik de kerstboom opgehangen en was deze aan het versieren. Ik heb even geholpen, en toen ben ik gaan douchen. Daarna heb ik de cadeautjes die ik al in huis had ingepakt en onder de boom gelegd en nog meer kerstversiering tevoorschijn gehaald. Maik ging met de kinderen een kerstbal uitkiezen bij het tuincentrum. Onze kinderen mogen ieder jaar een kerstbal uitkiezen. Die voorzien we van naam en jaartal en hangen we in de boom. Als ze het huis uit gaan, krijgen ze al hun kerstballen mee voor hun eigen kerstboom.
Lasagna
Maik maakte lasagna en ik werkte nog wat. Verder hebben we niet zoveel gedaan. Morgen is de dag van de uitvaart van Heleen. Ik ga daar natuurlijk heen. Ik heb een mooie amaryllis voor haar gekocht en nog een laatste Pippi kaart. Het zal een verdrietige, maar hopelijk ook mooie dag worden.
