Foto weekoverzicht Judith #203

Terwijl jullie dit weekoverzicht lezen, dompel ik mezelf weer drie dagen onder bij de training die ik vol in Noordwijk. Ik heb er op zich zin in, vorige keer heb ik veel geleerd en ik ben ook echt geïnspireerd geraakt om leuke nieuwe dingen te gaan doen. Aan de andere kant wordt de training overschaduwd door verdriet, en dat vind ik lastig. We zullen zien hoe het gaat…

Maandag

Het was rennen en vliegen op maandag. Ik had een hele vroege afspraak, moest daarna naar kantoor voor een afspraak en die inspireerde me zo dat ik vervolgens de rest van de middag in het ontwikkelen van een nieuw idee zat. Helaas was er geen tijd om het af te maken en heb ik nog honderdduizend andere dingen te doen, maar het begin is er. Eind van de dag ging ik naar de sportschool. Ik ben best achteruit gegaan doordat ik vanwege die pijnlijke rib niet zo goed aan krachttraining kon doen de afgelopen tijd. Nu pak ik het weer op, al gaat het nog steeds niet als vanouds. In het gewone dagelijks leven heb ik niet zoveel last meer van die gekneusde rib, maar sporten is echt een ander verhaal. Ik had trouwens ook een aft in mijn ooglid. Nog nooit eerder gehad, heel vreemd. Iemand bekend mee?

Dinsdag

Opnieuw een vroege start. Ik moest naar een afspraak bij de Gemeente in Delft. Dat blijkt dus in het station te zitten. Het was even zoeken naar de ingang, maar toen vond ik het. Grappig om daar te zijn. Ik kwam er ook een oud-collega tegen, die had ik al 15 jaar niet gezien ofzo. Zij zat bij hetzelfde gesprek. Zo kom je elkaar toch overal weer tegen. Ik ging deze dag op de fiets, het was koud, maar droog. Ik had nog meer afspraken en eindigde op de school van Yuren, waar ik een afspraak had met zijn meester. ’s Avonds ging ik lekker in bad, want ik was moe.

Woensdag

Alweer een supervoege afspraak. Dit keer ging ik met de auto. Het regende steeds en ik was ook een beetje te laat om op de fiets te springen, dan zou ik het niet halen. De middag was rustig, ik heb thuis gewerkt. Even goed alle mails kunnen beantwoorden, telefoontjes gepleegd en ik ben ik een tof boek bezig voor mijn werk. Dat probeer ik ’s avonds te lezen, maar dan ben ik vaak zo moe dat ik na een kwartier in slaap val. Overdag lukt het wel om het door te spitten, fijn dat ik daar nu tijd voor had. Dankzij de sinterklaas is het voor mij op dit moment iets rustiger dan normaal, omdat veel scholen druk zijn met de feestdagen. Ook wel eens lekker. Yuren moest nog even zijn tafels oefenen. Via instagram kreeg ik al vragen over welke app het was, dus ik zet dat er naast.

Laatste contact

’s Avonds had ik nog even via de app contact met Heleen. Zoals de trouwe volgers inmiddels wel weten heeft zij sinds juni longkanker. Helaas mocht geen enkele behandeling aanslaan en kreeg ze telkens opnieuw slecht nieuws te verwerken. Afgelopen dinsdag zou ze misschien nog een chemo krijgen, maar haar bloed was te slecht en het ging niet door. Op woensdagavond hadden we nog een mooi gesprek via de app. Ze sloot af met: Lief van je Juut, x. Ik had verwacht dat we later die week nog wel contact zouden hebben, maar terwijl ik dit op zondagavond typ, weet ik dat dit niet zo zal zijn… Ik koester dus dit laatste gesprekje.

Donderdag

Mijn vrije dag. De ochtend begon met chocoladeletters. De kinderen hadden hun schoen mogen zetten en dat zat er in. De Piet had het helemaal verkeerd gedaan, alle letters zaten door elkaar. Yuren had als enige geen discodip letter. Daar was hij teleurgesteld over, tot hij zag dat zijn chocoladeletter 200 gram was en die van de meiden maar 175 gram 🙂 Fee was deze dag natuurlijk gewoon thuis. Ze heeft wat getekend voor Sinterklaas, we deden een spelletje en we hebben verse bloemen gehaald toen het even droog was. Het regende namelijk de hele dag. Fee heeft een nieuwe winterjas, die moest natuurlijk wel uitgeprobeerd worden!

Borrel in de stad

Aan het eind van de middag had ik nog een gezellige borrel in Delft bij Barbaar. De tijd vloog om en voor ik het wist was het alweer tijd om naar huis te gaan. Daar stond de pizza al in de oven, goed geregeld dus!

Vrijdag

Fee was ’s nachts behoorlijk onrustig geweest, dus ik had maar weinig geslapen. Overdag was ze enorm dwars, huilerig en hangerig. We gingen naar de Adventsmarkt op de Vrije School, maar ik bleef niet te lang, omdat ze vreselijk lastig deed. Ik dacht dat ze zo deed,  omdat ze moe was. Maar later viel ze in slaap en haar voorhoofd voelde zo warm dat ik ineens begreep wat er aan de hand was: ze had koorts! De hele dag bleef dat zo en ’s avonds moest ze ook nog overgeven, het arme kind. Ik heb dus weinig gedaan op vrijdag, want ze wilde alleen maar op me zitten. Ik kon daardoor wel het boek “Diagnosedrift” lezen, echt een aanrader voor iedereen die te maken heeft met onderwijs (als professional of ouder). Het lukte me nog wel om tussendoor mijn surprise te maken trouwens.

Zaterdag

Fee was nog steeds ziek. Maik ging met de kinderen naar het winkelcentrum om cadeautjes te kopen voor hun surprises. Ik lag wederom met Fee op de bank. ’s Avonds deden we de surprises met Yuren, Sterre, Maik en ik. De andere twee keken wel mee, maar hadden geen surprise gemaakt. Ik had een overhemd voor Maik gemaakt en daar Happy Socks in gedaan. Yuren verbaasde ons het meest: hij had Sterre getrokken en 3 ontzettend leuke cadeaus verzonnen èn een app die ze steeds doet nagetekend op een doos. Heel leuk.

Zondag

Na een slechte nacht besloot ik naar de sportschool te gaan. Ik was daar net, toen ik een berichtje ontving dat Heleen heel hard achteruit ging en eigenlijk niet meer bij kennis was. Daardoor was ik zo van slag, dat ik de crosstrainer heb overgeslagen en naar huis ben gegaan. Thuis kwam er niet veel meer uit mijn handen. Ik was er de hele tijd mee bezig. Fee was ook nog steeds ziek, hoge koorts weer en ik was ook heel moe van al 3 nachten slecht slapen. We hadden een vriendinnetje te spelen en Sterre was zelf naar een vriendin toe. Ik zette de adventsring klaar en de kinderen mochten 2 afleveringen van Kerst met Linus kijken.

Aan de slag

’s Avonds moest ik toch nog even aan de slag: er moesten nog sinterklaascadeautjes worden gemaakt (dat werkt zo bij de Vrije School), deze blog moest nog af, ik had een verslag af te maken en nog wat dingen. Zo gek om bezig te zijn, terwijl eigenlijk de wereld ook een beetje stil staat als je weet dat een vriendin ieder moment let leven moet loslaten. Ik voelde me echt heel verdrietig. Terwijl ik zo aan tafel bezig was met deze blog kreeg ik een berichtje dat ze was overleden… Dag lieve Heleen… Je was een lieve vriendin. Ik ga je mega missen…