Afgelopen week was een normale week na de december feestmaand. De kinderen gingen gewoon naar school en ik was aan het werk. Ik heb genoten van de structuur en de rust. Het nadeel van januari vind ik altijd, dat ik een voorjaarsgevoel krijg, terwijl het voorjaar eigenlijk nog heel ver weg is. In de tuincentra zie je al volop narcissen, tulpen en krokussen, maar de bijbehorende temperaturen zijn nog ver te zoeken. Terwijl ik dan denk: kom maar door met die lente!
Inhoudsopgave
Maandag
Mijn eerste werkdag van 2018, en meteen best een drukke. Ik startte op kantoor, waar ik mijn laptop kon ophalen. Die was in de vakantie voorzien van een ander besturingssysteem. Daarna had ik de hele middag multidisciplinaire overleggen. Eind van de dag haalde ik Sterre op, ik zette haar thuis af en ging zelf sporten. Lekker om weer even te bewegen, na al die oliebollen ook wel nodig. Bij de post zat een staaltje behang. Al eerder hadden we van hetzelfde andere kleuren ontvangen, want we vonden het lastig kiezen. Uiteindelijk gaan we toch voor de lichtroze versie.
Dinsdag
Ik had in de ochtend geen afspraken, en dat kwam goed uit, want deze ochtend kwam mijn nieuwe schoonmaakster voor het eerst. We dronken koffie en daarna legde ik alles uit en ging ze aan de slag. Wat een luxe om na anderhalf jaar niet meer zelf te hoeven schoonmaken. Gaat heel veel tijd schelen. Ze was om 12 uur klaar en toen moest ik snel racen, want ik had in de middag 2 afspraken. Die verliepen voorspoedig. Ik had trouwens de hele dag al een soort spierpijn in mijn linkerbeen. Ik dacht dat het van het sporten was. Maar ’s avonds kon ik opeens de trap niet meer op van de pijn. Ik heb de halve nacht wakker gelegen, tot ik om 4 uur een paracetamol nam.
Woensdag
Toen ik ’s morgens wakker werd, had ik ontzettend veel pijn. Onder de douche zag ik, dat er vocht in mijn heup/bovenbeen zat. Er zat gewoon en ei op. Ik kon amper lopen. Autorijden lukte gelukkig wel. Na het wegbrengen van Sterre ben ik naar kantoor gereden, waar ik wat telefoontjes heb gepleegd en een gesprek had. Heb ook de huisarts gebeld om te overleggen wat ik hiermee moest. Ik kon voor vrijdag een afspraak maken. ’s Avonds ging ik met Niky uit eten bij Einstein in Delft. Ik was van plan om daar naartoe te lopen, maar door de pijn aan mijn been ging dat niet lukken. Fijn dus dat Maik mij kon brengen en halen. We hebben lekker gegeten en fijn bijgekletst. Rond 22.00 uur was ik weer thuis en ik ben gelijk naar bed gegaan. Ik had natuurlijk amper geslapen de nacht ervoor, dus ik sliep zo. Helaas werd ik van de pijn nog wel een paar keer wakker ’s nachts, maar ik heb ondanks dat best goed geslapen.
Donderdag
Toen ik donderdagochtend de trap op liep naar de badkamer, voelde ik direct dat de pijn in mijn been minder was. Ook de zwelling was afgenomen. Misschien was het toch een kleine overbelasting van het sporten. Ik heb dat dus ook een keer overgeslagen deze week, om het been wat rust te geven en de kans te geven te herstellen. De afspraak met de huisarts heb ik dus weer afgebeld. In de ochtend was ik alleen met Fee. Ze had vooral heel veel honger deze ochtend haha. Dus ik stond aan de lopende band fruit klaar te maken en broodjes te smeren 🙂 Ik heb ook nog wat bestellingen ingepakt. En, superleuk, ik ontving de tickets voor Athene van Transavia! Maik en ik gaan daar in de voorjaarsvakantie een paar dagen samen heen. Heb ik ontzettend veel zin in!
Vliegende poep
Ik had trouwens ook nog iets bizars vandaag… Fee moest plassen zei ze, dus ik zette haar op de wc. Ik was tegelijk met mijn werk aan het bellen, dus had maar 1 hand vrij. Ze had niet gezegd dat ze ook moest poepen, dus toen ik dacht dat ze klaar was, haalde ik haar met 1 hand met een grote zwier van de wc af. Helaas was ze dus wel aan het poepen en zag ik serieus een drol letterlijk vanuit haar billen door de lucht vliegen, om in de gang te landen. Ik was echt even flabbergasted. Gelukkig kon ik ‘m vrij gemakkelijk opruimen. Je maakt wat mee als moeder 🙂
Living on the egde
Gisteren had ik al gezien dat de benzine van de auto bijna op was. Maik had beloofd te tanken, maar dat had hij niet gedaan. Hij zei tegen me dat ik het nog wel 1 dag zou redden om heen en weer naar school te rijden. Ik kreeg bij het laatste ritje steeds meer meldingen van de auto dat het echt bijna op was: er kwamen geluidjes en knipperlichtjes. Toen ik vervolgens ook nog in de file terecht kwam werd ik toch een beetje zenuwachtig. Ik had alleen geen geld of pasje bij me, dus ik moest het toch gokken. Gelukkig heb ik het gered tot thuis, pfff.
Cakejes
Tot slot heb ik donderdagmiddag en donderdagavond nog 30 cakejes staan bakken voor Driekoningen op de Vrije School. In 3 cakejes moesten gekleurde steentjes. Het was een flink werk en de jongste meisjes vonden het allemaal wel leuk, want zij mochten steeds de gardes aflikken. De bofkonten.
Vrijdag
Ik had erg slecht geslapen, maar toch begon de ochtend alweer vroeg. Ik besloot met Fee naar het centrum van Delft te lopen. Dat is een wandeling van ongeveer 25 minuten, en het was droog, dus prima. Eenmaal daar hebben we op ons gemak gewinkeld. Ik kocht wat dingen bij de Flying Tiger, een boek over Athene bij de boekhandel en een mooie ketting + nieuwe weekplanner bij een designwinkeltje. Daarna liepen we weer naar huis, zodat ik op tijd was om de kinderen van school te halen. We lunchten en daarna moesten we Sterre ophalen en gelijk door naar het zwembad, waar ik zo’n 2,5 uur moest zitten. Yuren heeft namelijk les van 4 tot 5, Lenthe van 5 tot 6 en daarna moest Yuren nog een half uur met kleding aan zwemmen. Hij was niet zo actief, dus helaas heeft hij nog geen brief gekregen voor het afzwemmen.
Zaterdag
Yuren kwam ’s nachts 2 keer naar ons toe, omdat hij keelpijn had. Toch leek hij ’s morgens wel in orde, dus is Maik gewoon met hem gaan schaatsen. Hij heeft schaatsles bij de Uithof. Toen hij thuis kwam, ging ik naar de sportschool. Twee uur later was ik thuis en lag zo’n beetje iedereen te slapen. Fee zelfs op de grond! Yuren zag vuurrood en voelde bloedheet: koorts. Vandaar dat hij dus vrijdag bij de zwemles zo afwezig en sloom was. Hij heeft de rest van de dag maar wat op de bank gezeten. Maik is met Sterre naar de hockey gegaan, daar was een nieuwjaarslunch. Fee en Lenthe waren druk aan het verkleden met de nieuwe kleren via Feestwinkel.nl.
Noorderlicht
’s Avonds appte Laura mij of ik nog een keer naar IJsland wilde. Ik appte terug: nog wel 3 x! Ze had een mooie aanbieding gespot en eigenlijk gaan we ieder jaar met z’n tweetjes weg dus dit leek haar wel wat. Vorig jaar gingen we naar Helsinki. (ook echt een aanrader trouwens!) Ik wil dus heel graag nog een keer terug naar IJsland, dus we hebben meteen geboekt. We gaan pas in oktober, omdat we graag het Noorderlicht willen zien. Dat is toch echt wel een bucketlist dingetje. Ik heb het de vorige keer al gezien, maar ik hoop dat Laura dat geluk ook heeft. En ik wil het best nog een keer zien. Na het boeken van dit leuke tripje deed ik nog een poging tot tv kijken, maar dat mislukte, omdat ik al 2 nachten heel beroerd had geslapen.
Zondag
Fee werd ’s nachts ook ziek en Yuren lag als een kacheltje tegen ons aan, dus ook deze nacht was niet zo best. Ik was om 7 uur al beneden met Fee, die ondanks de koorts behoorlijk opgewekt was. Ze had praatjes voor 10. We hebben spelletjes gedaan en langzaamaan kwam iedereen naar beneden. Maik was er pas om 10 uur uit en hij ging klussen. We hebben behang gekocht voor de gang, en daar moesten de gipsplaten nog netjes worden afgewerkt. Dan kan daarna het behang er pas op. Een aardige klus waar hij een paar uur mee bezig is geweest. Ondertussen deed ik een paar potjes Kolonisten van Catan met Sterre, terwijl de andere kinderen erbij zaten te kijken. Was eigenlijk heel gezellig.
BTW aangifte
’s Avonds leek Yuren weer wat opgeknapt, Fee had nog steeds koorts. Maik legde de kinderen op bed, terwijl ik mijn bonnetjes moest inscannen voor de belastingaangifte. Dat moet ik de 15e altijd bij mijn boekhouder inleveren, het is me weer gelukt (maar dus wel weer op het laatste moment). Verder belde er nog een aannemer die misschien ons plafond gaat doen. Zoals jullie weten en op de foto’s kunnen zien ligt ons plafond nog steeds open. Ik zie er ontzettend tegenop om het af te maken, omdat alle meubels uit de kamers moeten en we er tijdelijk niet in kunnen. Aan de andere kant moet het ook echt wel gebeuren. We slapen al een jaar onder glaswol en dat schijnt heel ongezond te zijn. Hopelijk kan deze man op korte termijn wat voor ons betekenen, want elke aannemer die we bellen zit de komende maanden vol.
