Na alles stress van vorige week hebben we maandag toch de knoop doorgehakt om woensdag met vakantie te gaan. Nog steeds zonder structurele oplossing uiteraard, maar langer thuisblijven had ook weinig zin. Alles was in gang gezet, dus we konden thuis ook niks meer doen.
Inhoudsopgave
Maandag
Na een koude douche op maandagochtend kwam al heel vroeg de reparateur van de warmtepomp. Na wat testjes bleken er 2 pompen stuk, zowel de pomp in de warmtepomp als de grondpomp. De grondpomp moest besteld worden, de andere pomp had hij bij zich. Hiermee kon er geen structurele oplossing gemaakt worden, maar wel een noodvoorziening waardoor we in elk geval weer warm water hadden. Heel fijn, want nu konden we warm douchen. Voelde als een enorme luxe. Verder was alles in gang gezet met de verzekering van het warmtepomp bedrijf, en was het wachten op een reactie daarvan. We besloten toch op woensdag op vakantie te gaan en van daaruit maar te monitoren of alles goed wordt opgelost. Na het checken van het weer overal, kozen we toch voor Zuid-Duitsland. Daar leek het ’t beste te worden de komende weken. ’s Avonds besloot ik alleen een rondje te gaan lopen, omdat Niky alleen laat kon en ik dat niet wilde gezien het feit dat er nog heel veel moest worden gedaan (en het ook een beetje behelpen was zo zonder kookplaat en droger enzo)
Dinsdag
Ik ontving een verse oogst box en dat was heel welkom, want de koelkast was hartstikke leeg. Wij hadden geen boodschappen meer gedaan, omdat we van plan waren op vakantie te zijn. Toen dat plots verzet werd, hadden we weinig meer in huis en ook niet veel meer gekocht. Ik ging dus ’s avonds meteen koken met de heerlijk verse producten uit de box. Gevulde champignons, paprika’s en een lekkere geitenkaassalade, yum! De kinderen smulden van de lekkere kersen. De rest van de salade heb ik aan de buren gegeten, een deel van de verse producten nam ik lekker mee op vakantie. Die heb ik gebruikt voor de pasta en de barbecue.
’s Avonds pakten we de auto in, wat ons nog meeviel, want we hadden er op gerekend dat het koelkastje niet mee kon. Toch paste het, wonderbaarlijk genoeg. De laatste keer dat we gingen kamperen was in Corsica, toen was ik nog zwanger van Fee. Dat scheelt toch een hele plek in de auto.
Woensdag
We vertrokken een uur later dan gepland: 8 uur. De reis ging voorspoedig, op een paar stukjes file na. Helaas was het bij aankomst op de camping in Münsingen koud en nat. Maik zette de tent op, met af en toe wat hulp van mij. De kindjes hadden al snel de trampoline ontdekt en ’s avonds aten we frietjes.
De camping was ik al trouwens al eerder geweest met een persreis. Helaas was het ontzettend koud, vooral ’s nachts. Slechts 7 graden! Ik lag met 3 lagen kleding in bed en zelfs dan had ik het nog koud. De kindjes ook, dus die werden elk uur zo’n beetje wakker. Fee plaste trouwens ook steeds in haar broek, echt een terugslag door het veranderen van de omgeving.
Donderdag
Bij het wakker worden regende het keihard. Ik ging eerst maar eens een uur douchen, want door de kou ’s nachts was ik echt in en in koud. Dat scheelde gelukkig. Toch hadden we niet echt een vakantiegevoel. Zelf wilde ik het liefst meteen de boel inpakken en verder rijden, maar Maik had behoefte aan een dagje niet autorijden. We hebben er dus maar wat van gemaakt die dag. We zijn eerst gaan winkelen in Outletcity Metzingen, daarna gaan lunchen en een taartje gaan eten bij een leuk tentje waar ik ook al eerder was geweest. ’s Middags was het weer even droog, zodat de kinderen nog wat konden buitenspelen, maar ’s avonds ging het wederom regenen. ’s Nachts vroren mijn tenen er weer zowat af, dus ik deed geen oog dicht. Fee lag de hele nacht bovenop me, omdat ze het zo koud had in haar bedje. Niet echt mijn idee van een relaxte vakantie.
Vrijdag
Op vrijdagochtend namen Maik en ik de balans op tijdens het ontbijt. We wilden eerst naar een camping onder München rijden, maar ook daar waren de vooruitzichten niet echt goed. Dus namen we het besluit om toch wat verder te gaan rijden en maar richting Italië te gaan. Het vinden van een camping was daar wel een uitdaging, want veel campings zaten vol. Gelukkig vonden we uiteindelijk een camping met plek in de prosecco streek. Camping Al Lago in Tarzo, een uur boven Venetië. Ik ben daar nog nooit geweest (wel Venetië), maar niet deze streek. Leuk dus! Helaas hadden we onderweg file, waardoor we uiteindelijk pas om half 8 aankwamen, maar de fijne temperatuur en de prachtige gelegen camping aan een meer maakte alles goed.
Tijdens het opzetten van de tent werd ik helaas opgevreten door de muggen. Dat is natuurlijk weer een nadeel bij deze temperaturen, vooral als je aan het water zit. Gelukkig hebben we een superfijne tent (merk Base Camp, maar bestaat niet meer, dus dit is een soortgelijke) met een voorstuk met gaas, dus de komende dagen zit ik tussen 7 en 9 ’s avonds lekker binnen. De kindjes gingen na het opzetten van de tent en het eten van een pizza meteen naar bed, want ze waren doodop.
Zaterdag
Vakantiegevoel! Wakker worden van de zon op de tent, ontbijten in het zonnetje en daarna meteen het zwembad in plonsen. We moesten er langer voor rijden dan we gepland hadden, maar nu konden we eindelijk in de relaxmodus. De kindjes vroegen al om 7 uur ’s morgens elke 5 minuten hoe laat we naar het zwembad zouden gaan, dus zodra het om 10 uur open ging lagen we daar. Het was niet druk, dus ze konden lekker zwemmen. Ik heb zelf ook een paar baantjes getrokken, heerlijk om even te bewegen na een dag autorijden.
Deze camping is niet zo groot, 84 plaatsen, dus het valt reuze mee qua drukte. De plek waar we staan is niet de mooiste plek, zoals de plaatsen aan het meer, maar wel lekker centraal. We hebben alles op korte afstand: het sanitair, het meer, het zwembad en de trampolines. De kinderen vermaken zich prima en wij daardoor natuurlijk ook. ’s Middags gingen we nog even aan het meer liggen, waar Sterre en Lenthe meteen een vriendinnetje hadden en ik mooie foto’s kon maken.
We barbecueden voor de tent. Tenminste, Maik deed dat, want ik zat vanwege de muggen binnen met de kindjes.
Zondag
’s Nachts had het enorm geonweerd en geregend. Alle handdoeken hingen buiten en we waren niet op het idee gekomen om ze binnen te halen, dus die waren zeiknat. Gelukkig lag er eentje binnen, waar we allemaal mee konden douchen.
Daarna kwamen we tot de ontdekking dat we vergeten waren om broodjes te bestellen en er geen enkele supermarkt of bakker open was op zondagochtend. Dan maar gaan ontbijten in het stadje Vittorio Veneto. We kwamen terecht bij een leuk koffietentje op het plein Antonio Marco Flaminio, waar we koffie dronken en croissantjes aten.
Daarna deden we nog een rondje door het stadje, wat verrassend mooi bleek te zijn. Water, mooie gebouwen, leuke winkeltjes (die helaas dicht waren). We hebben ons best vermaakt. Inmiddels begon de zon weer te schijnen dus wilden de kindjes richting zwembad. Ik moest nog wat werken (onder andere dit weekoverzicht schrijven) dus is Maik alleen gegaan en kon ik even werken bij de tent. Wat overigens best heet was, want we hebben ’s middags weinig schaduw bij onze plek.
De rest van de dag rommelden we wat op de camping, zowel bij het meer als bij de tent en ’s avonds aten we pasta. We hadden trouwens inmiddels ook een mail ontvangen over de zonnepanelen-kwestie. We krijgen een deel vergoed, maar worden niet volledig schadeloos gesteld. Dat komt, omdat een deel van de apparaten al wat ouder zijn en dus afgeschreven worden. De droger is bijvoorbeeld €750 om nieuw te kopen, maar omdat deze al 3 jaar oud is krijgen we er maar €200 voor terug. Zo is dat met nog wat apparatuur. Daar balen we heel erg van, want het is toch eigenlijk van de zotte dat je door een fout van een ander €1500 zelf moet investeren om alles te vervangen. We hebben dus een tegenvoorstel gedaan en hopen dat ze hiermee akkoord gaan. Afwachten maar weer…
Wil je trouwens filmpjes zien van onze vakantie? Ik plaats regelmatig Instastories! Volg me dus ook daar als je Instagram hebt 🙂
Inderdaad oneerlijk, dat jullie ineens zouden moeten investeren… Ik snap hen ook wel, maar JULLIE hebben er toch niets aan kunnen doen?
Grrr
Sterkte!