Foto weekoverzicht Judith #108

Nou, dat was me het weekje wel. We stonden voor aardig wat uitdagingen. Gelukkig hebben we ze allemaal het hoofd kunnen bieden, maar blij werd ik er niet van. Van mij mag het voorjaar worden, want ik ben helemaal klaar met die kou en virussen.

Maandag

Onze gastouder bleek ziek. Dat gaf een aardige puzzel die we moesten oplossen. Ik besloot zelf maar thuis te blijven en daar wat werk te doen. Wat niet heel handig lukte, want Fee wilde natuurlijk volop aandacht en terecht. Dus ik heb vooral met haar gespeeld, geknutseld, geverfd, geknuffeld en zo al meer. In de middag moest ik natuurlijk de kinderen ophalen van school, dus dan zit ik altijd veel in de auto. ‘s Avonds maakte ik wortel-pastinaaksoep en dat was best lekker. Het was een soep die ik maakte met restjes, lekker makkelijk en goedkoop dus. Ik gooide er wat spekreepjes in voor extra smaak en iedereen vond het lekker.

‘s Avonds moesten we nog de geleende auto van de ANWB terug brengen en een andere (huur)auto ophalen voor de komende week. Dus de kindjes ook weer mee in de auto, wat een gesleep.

Dinsdag

Nog steeds een zieke gastouder. Ik een agenda vol afspraken dus er zat niks anders op dan dat Maik maar een dag vrij nam. Dit zijn toch wel echt nadelen van een gastouder vind ik. Maar goed, fijn in elk geval dat Maik überhaupt vrij kon nemen zo onverwacht. Dankzij zijn lieve en begripvolle baas.

Ik had allerlei afspraken en had geregeld dat Sterre bij een vriendinnetje ging spelen, zodat ik haar pas aan het einde van de dag hoefde op te halen. Ondertussen kregen we ook bericht over de auto, die vorig weekend was stukgegaan. Dat was nogal een shock en enorme financiële tegenvaller: €3000! Dat hadden we heel goed voor het huis kunnen gebruiken, maar nu moeten we het in die stomme auto steken. Flinke domper!

Woensdag

Rond 3 uur ‘s nachts kwam Yuren tussen ons in liggen. Hij zei dat hij niet lekker was, buikpijn had. Uiteindelijk viel hij wel weer in slaap. Toen hij ‘s morgens zijn kleren aantrok en naar beneden liep, ging het mis. Ook hij werd ziek, net als Lenthe vorig weekend. Dus lag hij de rest van de dag met een emmertje naast zich op de bank. Ik besloot Lenthe thuis te houden van school, omdat ik niet wist hoe ik haar anders op school kon krijgen. Yuren kon echt niet mee, die voelde zich zo beroerd en hem alleen thuislaten wilde ik ook niet. Maik bracht Sterre naar school in Den Haag. Lekker hectisch dus, en de nadelen van kinderen op twee verschillende scholen hebben. Ik belde mijn werkafspraken af, want er moest iemand thuisblijven omdat de gastouder nog steeds niet kon komen werken.

Het was uiteindelijk nog best gezellig, al had ik wel medelijden met Yuren die ‘s middags mee moest in de auto om Sterre te halen, terwijl hij zich doodziek voelde. ‘s Avonds knapte hij gelukkig wat op. Ik kookte met wat kookhulpjes. Handig hoor! We legden de kinderen vroeg op bed en gingen tv kijken. Even relaxen na die gebroken nachten.

Donderdag

Toevallig moest ik deze week op donderdag ook werken. Ik bracht de kinderen naar oma, dit was al vorige week afgesproken en ging daarna naar allerlei afspraken. Om 4 uur haalde ik ze op en gingen we naar huis. Ik kookte, we aten gezellig en ik was blij dat iedereen weer fit was. En toen… werd Maik niet lekker. De hele avond voelde hij zich steeds beroerder worden en tegen middernacht ging het bij hem ook mis. Ik voelde me nog prima, maar bedacht me wel dat de kans steeds groter werd dat ik dit nasty virus ook nog zou krijgen. Blijkbaar was het heel besmettelijk.

Vrijdag

Dat bleek al vrijdagochtend. Ik werd wakker met een misselijk gevoel. Ondanks dat at ik toch bananen-havermout pannenkoekjes, maar ik had bijna direct spijt. Gedurende de dag voelde ik me steeds slechter. Uiteindelijk is Maik, die het ergste gehad had, naar beneden gegaan en ben ik juist weer in bed gekropen. Rond 12 uur begon ineens, uit het niets, Fee over te geven. Zij was dus ook de klos. En jawel, rond 3 uur was ik eveneens ‘t haasje. Wat een ellende. De hele vrijdag is als een roes aan me voorbij gegaan. Ik heb alleen in bed gelegen, samen met Fee, hopend dat het snel over zou gaan. ‘s Nachts kreeg ik ook enorme pijn in mijn lijf, ik wist niet waar ik het zoeken moest en hoe ik moest liggen. Algehele malaise. Bah!

Zaterdag

Toen ik wakker werd rond 8 uur voelde ik me nog steeds niet fit. Ik heb wel gedouched, maar viel bijna flauw zo slap was ik. Ik ben gauw weer terug in bed gekropen. Ontzettend balen, want we hadden zoveel plannen voor het huis dit weekend, maar dat ging mooi niet door. Ook een verjaardagsfeestje waar we heen zouden gaan heb ik afgezegd, ik voelde me gewoon echt niet lekker. Enorme hoofdpijn, geen trek, zweet brak me uit zodra ik uit bed ging. Heel vervelend. Tegen de avond kreeg ik wat honger en besloot ik een boterham te eten. Het smaakte nog niet echt, maar het bleef wel binnen. Daarna ging het gelukkig langzaam iets beter en ik bleef wat beneden zitten. Maik was inmiddels zover opgeknapt dat hij de muur die nog roze geverfd moest worden onder handen nam. Best spannend, maar we zijn er blij mee.

Zondag

Toen ik zondagochtend wakker werd, was ik nog steeds niet lekker. Mijn maag deed pijn en ik kon alleen maar op de bank liggen. Fee leek inmiddels weer opgeknapt en zij dartelde vrolijk rond in de woonkamer. Ik baalde ontzettend dat het bij mij nog niet over was, weer een verloren dag. Ten einde raad nam ik rond 12 uur een glaasje water met een theelepel sodium bicarbonaat. Doen jullie dat wel eens? Dat is echt een wondermiddel, google er maar eens op. Het schijnt in ieder geval te helpen tegen maagklachten, en gek genoeg voelde ik me binnen een uur beter. Ik kreeg weer trek, de misselijkheid en buikpijn trokken weg en ik kon weer zitten in plaats van liggen. Nadat ik wat brood at kreeg ik ook weer energie en aan het einde van de dag heb ik zelfs de badkamer nog schoongemaakt. Blij dat ik me eindelijk weer beter voelde. Wat een rotvirus was dat zeg. Zeker 3 dagen naar de knoppen.

Helaas voelde Sterre zich rond het avondeten opeens niet lekker en ligt zij nu naast me in bed met een emmertje te slapen. Ik maak me maar weer op voor een roerig nachtje. Dat dit virus besmettelijk is lijkt me duidelijk, we hebben het echt alle zes gehad. Wat mij betreft was dit het weer voor deze winter, want ziek zijn: ik vind het helemaal niks!

Deze muur staat trouwens ook nog op de nominatie voor een verfje: die zwarte handen zijn van de bouwvakkers en dat moet ook echt nog worden aangepakt. De muur blijft wel gewoon wit hoor. Volgende projectje…