Wat.een.week. De stress is behoorlijk toegeslagen, en de verhuizing helaas ook met een weekje uitgesteld. Soms lopen dingen nu eenmaal anders dan verwacht. Was weer een mooi lesje loslaten voor mij.
Inhoudsopgave
Maandag
Maandagochtend was mijn moeder nog hier. Ze had opgepast toen ik naar Antwerpen was en vanwege gedoe met de trein besloot ze om niet op zondag al naar huis te gaan. Nu kon ze mooi mee naar de school van Yuren, die op ’s morgens een kerstvoorstelling deed. Hij was schaap. Verder moest ik die dag nog gewoon werken. Ik had geen afspraken, maar wel veel te doen.
Dinsdag
Op dinsdag had ik nog wel 2 afspraken. Rond lunchtijd was ik even vrij. Ik ben de stad in gegaan om even snel ergens een broodje te eten en heb meteen nog wat kleine kerstcadeautjes voor de kinderen gehaald. ’s Avonds wilde Fee per se niet meer in de kinderstoel zitten. Ze is immers ook al groot. Ze schoof zelf de stoel weg en een grote mensen stoel op haar plek en ging er op zitten. Die Stokke kinderstoel kan dus zo langzamerhand wel exit hier.
Woensdag
De laatste dag van de gastouder, zij heeft nu 2 weken kerstvakantie. Ik had voor haar een adventsdoos gemaakt, die ik ’s middags heb gegeven. ’s Avonds ben ik nog aan de slag gegaan met kerstkaartjes/verhuisberichten voor op mijn werk. Verder heb ik dit jaar nog helemaal geen kerstkaarten of verhuiskaarten rondgestuurd, gewoon geen tijd voor gehad. Komt later wel. ’s Avonds had Sterre kerstdiner op school en gingen we met z’n allen daarheen. Was best even gezellig, maar we waren ook allemaal moe.
Donderdag
Donderdagochtend bracht ik de kinderen naar mijn schoonouders. Ik had ’s middags een kerstlunch, en ging daarna dozen in pakken in ons oude huis. Ondertussen was Maik met zijn vader de keuken aan het plaatsen. De kookplaat was er al, maar de rest van de apparatuur ging niet meer voor kerst komen (wat ons wel beloofd was). Ik werd wel heel blij van de keuken, het begint eindelijk een beetje op een huis te lijken…
Vrijdag
In de ochtend moesten de kinderen nog naar school. Ik ging met Fee naar de Kwantum om behang te halen voor 2 kinderkamers. Ik had op internet met Yuren gekeken wat hij wilde, ik zal er later nog een apart blogje over schrijven. Op een bepaald moment was ik Fee kwijt in de winkel. Ik roepen, maar ze zei niks terug. Na een poosje zoeken vond ik haar in een bed! Helemaal onder de dekens was ze gekropen. En lachen dat ze deed. Ze vond het wel een leuk spelletje, verstoppertje. Later die ochtend kreeg ik van Maik een minder leuk bericht. De trappenman, die 2 trappen zou komen plaatsen, bleek maar met 1 trap gekomen te zijn. Ontzettend balen, want zonder de trap naar de bovenste verdieping kunnen we niet verder met de kinderkamers. Dat zou betekenen dat onze hele planning omgegooid wordt en we niet op tijd uit dit huis kunnen zijn. Gelukkig kregen we het voor elkaar dat het trappenbedrijf de 2e trap op zaterdag kwam plaatsen, in plaats van pas na kerst. De keuken was ’s avonds zo goed als af, alleen de apparatuur zit er nog niet in.
Zaterdag
De kinderen gingen naar oma en ik kon gaan inpakken. Ik werd echt intens gelukkig van het inpakken. Hoe fijn het ook was dat we in dit tijdelijk huis terecht konden: het is gewoon niet mijn huis en niet mijn spullen. De meubels, vloeren, alles is donker en ik vind dat heel deprimerend. Nu kan alles weer in dozen en richting mijn eigen lichte woonkamer en keuken. Ik reed heel wat keertjes heen en weer en heb alles meteen op zijn plek gezet in de nieuwe keuken. Ondertussen was Maik met zijn vader met zijn oom de vloer aan het leggen. Dat werd steeds mooier. Ik nam 2 bijzettafeltjes mee die ik van de week uit de koopjeshoek van de Kwantum had meegenomen, hing de kerstbomenposter op de muur en pakte de kerstcadeautjes voor de kinderen in. Ik zette alles klaar voor zondagochtend, want we hadden bedacht om de kinderen dan te verrassen met een kerstmomentje.
Zondag
Als verrassing namen we de kinderen mee naar het nieuwe huis, waar ik een gezellig hoekje had gemaakt met een kaars, kleed en cadeautjes. Ik nam de kinderen mee naar boven, nu de 2e trap er stond konden ze voor het eerst hun nieuwe kamertjes zien. Maik zette ondertussen thee en kerstbrood klaar. Toen ze beneden kwamen waren ze ontzettend verrast dat het toch een beetje kerst was in het nieuwe huis en ze zelfs cadeautjes kregen. We hebben ze gezellig uitgepakt, met kerstmuziek van Sky Radio op de achtergrond. Dat was een heel leuk moment. De kinderen zien nu dat het langzamerhand een echt huis wordt.
Daarna brachten we de kinderen naar opa en oma. Wij gingen weer in het huis aan de slag. Ik verfde 2 kinderkamertjes en Maik begon met behangen. Tegen half 5 zijn we gestopt. We waren ijskoud, want de warmtepomp bleek niet te werken. Het was maar 11 graden in huis, brrr! Thuis hebben we gedoucht en mochten vervolgens aanschuiven aan het kerstdiner bij Maik moeder. Dat was lekker. Lenthe en Sterre bleven daar slapen, maar Fee en Yuren gingen mee naar huis.
Op naar volgende week. De week waarin we echt zullen gaan verhuizen. Er moet nog steeds heel veel gebeuren, maar ik probeer me niet te druk te maken. We zien wel hoe het loopt. Af is het huis sowieso nog niet, wel bewoonbaar. Hopelijk krijgen we de warmtepomp weer werkend, want die kou is niet fijn als je er woont.
