Foto weekoverzicht Judith #10

Nou, dit was me het weekje wel. Het begon heel goed, maar halverwege de week werd ik plots geveld door hoge koorts en lag ik zomaar ineens 3 hele dagen op bed. Wat de oorzaak was, dat lees je verderop!

Lees ook: Foto weekoverzicht Judith #9

Maandag

Eerst de maandag. De kraam hulp was er nog, en Maik had een 2e gesprek in Rotterdam bij een heel leuk bedrijf waar hij graag wilde werken. Ik was maandag het grootste deel van de dag beneden en maakte fotootjes van Fee en van Yuren met Fee. Hij is zo blij met zijn kleine zusje dat hij haar steeds op schoot wil.

’s Middags hoorde Maik al dat hij was aangenomen en spontaan besloten we om met z’n allen uit eten te gaan om het te vieren. Wij gaan met de kinderen vaak naar Lof der Zotheid, een restaurant in Benoorderhout hier in Den Haag. Je kunt er voor de deur parkeren, het eten is altijd lekker en het is er heel kindvriendelijk. Bovendien zijn onze kinderen gek op de spareribs! Het was best spannend, op dag 5 na de bevalling, maar ik voelde me gewoon goed en vond dat het kon. Het ging ook prima. Fee sliep het grootste deel van de tijd en pas bij het toetje kreeg ze ook trek en heb ik haar gevoed.

Dinsdag

Op dinsdag kwam de fysio mijn buik intapen. Met oranje tape. Dit is omdat ze de buikspieren, die uit elkaar staan door de zwangerschap, bij elkaar wil trekken. Een soort hippe vervanger van het sluitlaken zeg maar. Ook kreeg ik visite: Blogger & Marketing Manager Heleen kwam met een enorme tas met kraamcadeaus, van diverse bedrijven, superlief! Ik maakte een foto van Fee tussen alle mooie presentjes.

En Jelita, onze fotograaf, kwam fotootjes maken van Fee. Die laat ik nog een keer apart zien, want ik heb ze nog niet uitgezocht doordat ik ziek werd. Wel was ze hier net toen de AH onze boodschappen kwam bezorgen, dus kon ze mooi een foto van (toevallig dezelfde!) bezorger en mij maken. Dit keer niet met dikke buik, maar met baby!

En we maakten een foto van ons hele nieuwe gezin. Die hadden we immers ook nog niet.

Woensdag

Op woensdag was de kraamhulp voor het laatst. Hoe lief ze ook was, ik was er ook echt aan toe om weer mijn eigen gang te kunnen gaan in huis. Niet meer alle voedingen, poepjes en plasjes te hoeven opschrijven, niet meer elke dag controle van je buik, je pols en je temperatuur. Alles weer lekker op je eigen manier kunnen doen. Ik begon maar eens met een lekker havermout-ontbijtje met verse aardbeitjes.

En trok Lenthe haar nieuwe mintgroene Z8 jurk aan, waar ze heel blij mee was (vooral met de knalroze bloem hihi). Met haar roze Bergstein-laarsjes en haar vrolijke lach vond ik het echt een plaatje.

Donderdag

Op donderdag zat er bij de post een superleuke pastel wordbanner van Dreumes enzo met de tekst: Welkom Lieve Fee. Superleuk!

Vrijdag

Op vrijdagochtend werd ik om 5 uur ’s morgens wakker met een hele volle borst en pijn. Ik ben meteen gaan kolven,  want Fee wilde liever slapen dan drinken (ze is best een goede slaper vooralsnog). In de ochtend kreeg ik kraamvisite, maar ik begon me langzaamaan steeds slechter te voelen. Rillerig, spierpijn, hoofdpijn. Rond de middag had ik flinke koorts en ben ik in mijn bed gekropen. Omdat het weekend er aan kwam, besloot ik toch even de huisarts te bellen. Die dacht aan een borstontsteking, gezien de pijn die ik ’s morgens had gehad. Dus ik kreeg antibiotica die ik pas hoefde te gaan nemen bij 24 uur geen verbetering. En in de tussentijd natuurlijk rust, Fee veel laten drinken en kruikjes.

Het was best wel saai om aan bed gekluisterd te zijn. Ik was te ziek om te lezen of tv te kijken, dus ik lag echt mijn tijd uit te zitten. Zaterdag had ik nog zo’n dag, want ik was nog net zo ziek en had zelfs tegen de 40 graden koorts. Dus begon ik met de antibiotica. Die werkte niet meteen.

Zaterdag

Op zaterdag begon ’s middags de koorts iets te dalen, waardoor ik even de nieuwe Elle Eten kon lezen, maar ’s avonds steeg de koorts weer en lag ik vervolgens de halve nacht wakker van de koppijn. Toen kwamen ook de kraamtranen, want ik voelde me zò  ellendig en baalde enorm dat ik niks kon. Na al die weken hoogzwanger aan huis gekluisterd te zijn, had ik me verheugd op een snel herstel en dat ik weer lekker naar buiten kon. Dan valt zo’n terugslag toch heel erg tegen.

Zondag

Op zondag ging de koorts dan eindelijk naar beneden. Ik voelde me direct fitter, maar bleef nog wel een dagje in bed. Hoge koorts put je lijf echt een beetje uit. Maik haalde de klossen van onder het bed (weer een beetje “back to normal”) en de kinderen gebruikten ze meteen om voor mij een drumconcert te geven.

Tot slot liep ons geboortekaartjes-project een beetje in de soep door de koorts: eerst hadden we kleur-issues met het kaartje, dus moest het opnieuw, en nu moest er nog iets geknutseld worden wat niet kon omdat ik ziek was. Dat komt dus later… Hier wel alvast een klein tipje van de sluier.

Het weekoverzicht kwam vandaag ook wat later online dan normaal, maar dat mag de pret niet drukken toch? Hopelijk blijft de koorts weg en kan ik deze week eindelijk weer een beetje een normaal ritme krijgen.