Ooit, heel lang geleden, toen ik een periode verbleef in de Obrechtstraat in Den Haag, ging ik er wel eens eten: First Page. Destijds waren de muren behangen met voorpagina’s van buitenlandse kranten. Het inspireerde me zelfs om in mijn volgende huis mijn wc te behangen met kranten van over de hele wereld, die mijn toenmalige liefde meenam van zijn zeereizen. Het was een klein en kneuterig restaurantje met lekker eten. In een tijd dat zoveel restaurants na korte of lange tijd weer verdwijnen, vind ik het extra leuk dat First Page in Den Haag nog steeds bestaat!
Lees ook: Mijn ervaring met restaurant Tommy’s & Zuurveen
Inhoudsopgave
First Page in Den Haag
Het zit nog steeds op dezelfde plek in de Valeriusstraat, maar inmiddels is het een stukje groter dan ik gewend was. De muren zijn niet meer behangen met kranten, maar er hangen nog wel kranten ingelijst aan de muur. Naam en interieur kloppen dus zeker nog. Ik werd ook blij van de tekst boven de deur, voor mij nodigt dat zeker uit om binnen te stappen.
Het interieur van First Page
Naast de krantenpagina’s aan de muur laat First Page zich het beste omschrijven als een lokaal bruin eetcafé met een ongedwongen sfeer en lekkere, klassieke gerechten. De bar heeft een behoorlijke omvang en dat er altijd mensen aan zitten, jong en oud, pinda’s te pellen, is niet voor niks. In First Page heerst een gezellige sfeer die mensen aantrekt.
Eten bij First Page
Ik was er met vriendinnen en we waren redelijk eensgezind qua menukeuze: de eendenborstcarpaccio en de geitenkaassalade kwamen als voorgerecht op tafel, de ossenhaaspuntjes als hoofdgerecht en de crème brulé als nagerecht. Alles was goed op smaak, het vlees was mals en de gerechten waren vers. Ik heb er echt niets op aan te merken, het was gewoon goed. Geen culinaire hoogstandjes, maar gewoon lekker eten voor een prima prijs.
Bediening
De bediening was vriendelijk, de hele avond. Het menu wordt aan tafel verteld, er is geen menukaart (alhoewel je die online gewoon kunt vinden, mocht je je vooraf willen inlezen). Die persoonlijke benadering kan ik wel waarderen, al is het moeilijk om alle gerechten te onthouden als ze verteld worden (ik word al een dagje ouder hè). Het schijnt dat Willem-Alexander er ook af en toe komt eten, dus wie weet tref je hem een keer als je er komt? Ik had dat geluk helaas niet, dan had ik op zeker een selfie gemaakt en op Instagram geplaatst. Wil je weten wie de mensen in de bediening zijn? Dat kun je hier lezen (vergeet ook de kroegpoes niet!)
Spaarsysteem
Na het afrekenen kwam Marcel, de eigenaar ons nog verrassen met een klein glaasje Haagse likeur van distileerderij van Kleef (sowieso mijn favoriete likeurtjes!) en gaf hij ons een groene munt. Als je er van die munt 7 hebt, krijg je een hoofdgerecht gratis. Mooi spaarsysteem dus! Binnenkort nog maar eens die kant op. Uit eten gaan is immers mijn hobby 🙂
