Ik had gisterochtend zo’n buikpijn. Niet normaal, ik voelde steken door mijn hele lijf. Zonder tussenpauze had ik last van samentrekkende buikspieren… door de binnenkomst van mijn drie mannelijke collega’s…
Dit verdient misschien eerst wat uitleg. Ik werk nu een aantal weken op deze school. We zaten laatst nog in de ‘ik-leer-jou-kennen-fase’. Dat betekent meestal dat je vertelt hoe oud je bent, burgerlijke staat, wat je hiervoor hebt gedaan. Enfin …. je kent dat wel. De oppervlakkige praatjes. Dus, tijdens het eten vertelde ik iets over mezelf en sporten. En op één of ander niet bedoelde manier ging het van sporten over naar de tennisles. Met een brug naar de tennisleraar en zo kwamen we uit op mijn laatst geschreven column (zie ‘de ballen’) voor hipenhot.nl
De naam van de site sprak erg tot de verbeelding van de mannen. De boterhammen werden haastig aan de kant geschoven om deze column op te zoeken.
Meteen daarna zat ik in de ‘oh-ben-jij-er-zo-één-fase’. Met een rood hoofd probeerde ik nog te zeggen dat ik zeer gelukkig getrouwd ben met mijn ‘gymleraar’, en dat…… was geen goede optie. De mannen wisselden blikken uit en verlieten glimlachend de teamkamer.
De weken die volgende werden er nog wat ‘tussendoor’ grapjes gemaakt over het tennissen, maar daar leek toch wel de kous mee afgedaan.
Tot gisterochtend……
Om 8:00 wandelden de drie mannelijke collega’s binnen in dezelfde tennistenues. Rackets op de rug, zweetbandjes om het hoofd en niet te vergeten de grijnzen van oor tot oor. Het was namelijk tijd voor een privé tennisclinique gratis en voor niets aangeboden. En daar ging ik hard lachen, gillend lachen, niet te stoppen lachen… om deze mannen! Ik lachte zo erg dat ik er buikpijn van kreeg. Dat was een ongelooflijk, heerlijk en lekker gevoel.
De buikpijn is inmiddels verdwenen, maar de grijns op mijn gezicht nog niet. Ik zit nu zeker in de ‘ik-ga-met-plezier-naar-mijn-werk-fase’. En daar kan de tennisleraar dan weer niet aan tippen.
NB: Bedankt René, Rob en Frank….. en je begrijpt dat we samen in de ‘we-zijn-nog-niet-uitgelachen-fase’ zijn beland. Zijn jullie daar klaar voor?